Ропство во Бразил

Ропство во Бразил (португалски: Escravidão no Brasil) — основен модел на искористување на човечките ресурси во Вицекралството Бразил под власт на Португалија, а исто така и во Бразилското Царство. Ропството станало значаен облик на сопственичко-економските односи во земјата, а засиленото превезување на робови од африканското крајбрежје во Бразил се одвивало неколку векови. Робовскиот труд нашироко се искористувал на монокултурните плантажи за потребите на домаќинствата, а исто така и при заземањето на наоѓалиштата со корисни ископини.

„Плантажни надзорници казнуцаат црнци“, Жан-Батист Дебре

Ропството официјално започнало скоро по португалското освојување на Јужна Америка во 16 век и официјално постоело до 13 мај 1888 година. Бразил станал последна земја во Јужна Америка којашто го укинала ропството. Сепак, во заткриен облик, ропството и принудната работа се сочувани во Бразил и до денес.

Галерија

• 
  Прочуена Бразилка и нејзините робови (околу 1860)
• 
  Бразилско семејство со слуги-робови (1860)
• 
  Робови на кафена плантажа (1885)
• 
  Робови на фазенде во Минас Жераис (1876)
• 
  „Одмор на робови“, Јохана Ругендаса, 1830
• 
  „Казнување со стап“, Жан-Батист Дебре

Поврзано

• Ропство
• Историја на Бразил