Ричард Холбрук
Ричард Холбрук Чарлс Алберт (24 април 1941 - 13 декември 2010) е американски дипломат, уредник, автор, професор, официјалеn претставник на Мировниот Корпус, и инвестициски банкар. Тој беше единствениот човек на позицијата помошник државен секретар за две различни региони на светот (Азија 1977-1981 и Европа 1994-1996). Подоцна, Холбрук беше специјалniot претставник за Авганистан и Пакистан под администрацијата на Обама. Од 1993 до 1994 година, тој беше амбасадор на САД во Германија. Иако долго познат во дипломатските и новинарски кругови, Холбрук постигна големо јавно познатstvo само кога тој, заедно со поранешниот шведски премиер Карл Билт, посредиа мировен договор меѓу завојуваните фракции во Босна, што доведе до потпишувањето на Дејтонскиот мировен договор, во 1995 година. Холбрук беше фаворит да го замени Ворен Кристофер како државен секретар, но на крајот загуби кога претседателот Бил Клинтон, ja избра Медлин Олбрајт. Од 1999 до 2001 година, Холбрук служел како амбасадор на САД во Обединетите нации. Тој беше советник на претседателskata кампањата на сенаторот Џон Кери во 2004 година. Холбрук тогаш се приклучи на претседателската кампања на сенаторот Хилари Клинтон и стана главен советник за надворешна политика; Холбрук бил сметан за најверојатен кандидат за државен секретар во администрацијата на Клинтон потенцијален или како висок дипломат под Барак Обама. Во јануари 2009 година, Холбрук bеше назначен за специјален советник во Пакистан и Авганистан, работеj¸i za американскиот претседател Барак Обама и државниот секретар на САД Хилари Клинтон. Работеше до неговата смрт од компликации на аортна дисекција на 13 декември 2010 година. Ранiot живот Холбрук е роден на 24 април 1941 година, во Њујорк, од Дан Холбрук и Труди Керл (Моs-моминското презиме). Неговиот брат, Ендру го наджибѕба [1] [2]мајката на Холбрук , чie еврејско семејство побегнале od Хамбург во 1933 за Буенос Аирес пред да дојдат во Њујорк, го однел na квекер средби во неделите. Неговата мајка, грнчар, изјави: "Бев атеист, неговиот татко беше атеист ... Ние никогаш не помисливme дека ¸ке му даваme на Ричард еврејско воспитување. На квакер средбиte bеше интересно. "[3] Tаткоto на Холбрук bеше доктор кој почина од рак, кога Ричард имаше 15 години [1]Постариот Холбрук е роден од руски еврејски родители во Варшава и го зел името Холбрук кога емигрирал во САД во 1930-тите. Неговото оригинално име останува непознато [3]. По Скарсдејл средното училиште, [4] Холбрук ја dobи diplomata од Универзитетот Браун во 1962 година, заработувајќи целосна школаринска стипендија. [4] [5] Тој подоцна беше соработник во "Вудроу Вилсон Факултетот за јавни и меѓународни работи на Универзитетот во Принстон, оставајќи го во1970 година [5] Кариера Виетнам (1962-1969) Во 1962 година, Холбрук дипломирал на Универзитетот Браун, каде што тој беπe инспириран од повикот на претседателот Џон Ф. Кенеди да служi и да влезе да работи во владата. [6] [7] Неколку недели поsle дипломирањето, Холбрук им се придружи на надворешните служби. Една година подоцна, по обуката на виетнамскиоt јазик ,тој почна шест годишna служба во Виетнам. Тој прво работеше во делта Меконг, како цивилен претставник на Агенцијата за меѓународен развој работеj¸i na програмаta za рурално смирување. Овазначеше поддршка на Јужnata Виетнамska влада со економски развој и донесување на локални политички реформи. Холбрук потоа се пресели во Амбасадата на САД, Сајгон каде што стана асистент на персоналот на Амбасадорите Максвел Тејлор и Хенри Кабот Lodge, Jr [7] Во овој период, тој бил со многу други млади дипломати кои ќе играат главна улога во американската надворешна политика во идните децении, вклучувајќи ги Џон Негропонте, Ентони Лејк, Френк Визнер Г., Les Aspin и Питер Tarnoff. Како шto конфликтоt во Виетнам ескалираше,претседателот Линдон Џонсон формираше тим на експерти од Виетнам за работа во Белата куќапод команда на поранешниот шеф на Феникс програмаta, RW Komer, во операција што беше одвоена од Националниот Совет за Безбедност. Како млад дипломат во истакнување со значително искуство во земјата, Холбрук беше побаран да и се приклучи на групата, кога тој беше само 24 години. Vо неговото време во Белата куќа, Холбрук служел како специјален советник na род секретариte на државата (тогаш позиција za dvajca во Стејт Департментот) Никола Каценбах и Елиот Ричардсон. Во 1968 година, Холбрук беше побаран да биде дел од американската делегација во мировните преговори на Paris во 1968, која беше предводена од поранешниот Гувернер на Њујорк Averell Хариман и заменик-секретарот за одбрана Сајрус Венс. Тој, исто така, go приготви обемот на сега веќе познатиот Пентагон документи, топ-тајна извештај за одлукite на владата направени во Виетнам. По овие задачи, Холбрук помина една година како соработник во средина на кариерата na"Вудроу Вилсон школаta при Универзитетот Принстон. Мароко и надворешнаta политика (1970-1976) Во 1970 година, на свое барање, Холбрук беше назначен да биде директор на Мировниот Корпус во Мароко. По две години, тој ја напушта надворешнаta служба за да стане главен уредник на списанието за надворешна политика od1972-1976. [8] Во исто време, од 19d74-1975, тој беше советник на Комисијата на претседателот за Организirање на Владата за спроведување на надворешната политика и беше помошен уредник на Меѓународниот"Њусвик" . [8] Администрацијата на Картер (1977-1981) Во летото на 1976 година, Холбрук ја напушти надворешнаta политикa за да служи како координатор na кампањаta за прашања од национална безбедност на Џими Картер гувернерот (Д-ГА), во неговата кандидатура за Белата куќа. За време на кампањата, Холбрук mu помогна na Картер da се подготвi за неговata надворешна политичka дебатa со претседателот Џералд Форд. По победата на Картер, Холбрук по стапките на таквите дипломатски ментори како Филип Хабиб, Дин Раск и Averell Хариман , на 31 март 1977 година, стана помошник државен секретар за Источна Азија и Тихи Океан, што го прави најмладата личност некогаш да ја добие таа позиција, позиција на којашто остана до 1981 година. [9] Додека во државата, тој беше главен советник на државниот секретар Сајрус Венс. За време на неговата служба, тој го набљудуваше затоплувањеte со противнициtena Студената војна во регионот, кулминирајќи sо нормализирањето на односите со Кина, во декември 1978 година. [7] Тој исто така беше длабоко инволвиран во донесувањето на стотици илјади бегалци индокинески во САД, така што почна доживотно учество во проблемот на бегалците Контроверзии на Источен Тимор Во август 1977 година, тогаш помошник државен секретар Ричард Холбрук патува во Индонезија за да се состане со претседателот Сухарто во средината на една брутална акција на индонезиската војска кампањa во Источен Тимор, во која десетици илјади Источнi Тиморci биле убиени. Според Бред Симпсон, директор на Индонезија и Источен Тимор Проект за документација на националнаta безбедносna Архива, Холбрук го посети официјално да се изврши притисок за реформи на човековиte права , но по средбата со Сухарто, имаше пофалби за подобрувања на човековите права во Индонезија, за чекорите кои Индонезија ги направи да се отвори Источен Тимор на Запад, и дозволатa на делегацијата на конгресмени да влезат на територијата под строга воена стража, каде што тие беа поздравени sо организираwe прослави за добредојде на индонезиските вооружени сили. [1 Gодиниte во Вол стрит (1981-1993) Во јануари 1981 година, Холбрук ја напушти владаta и стана висок советник на "Леман брадерс" [1] и podпретседател на јавниte стратегии, консултантска фирма кое шto go формирал со Џејмс Џонсон, поранешен висок помошник на Валтер Mondale. Од 1985 до 1993 година, Холбрук беше генерален директор на Lehman Brothers. Во тоа време, тој bеше соавтор советник на претседателот, "Њујорк тајмс" најпродаваниte мемоари на легендарниот Демократскi мудар човек и секретарот за одбрана Кларк Клифорд, објавенi во 1991 година. Тој беше главен политички советник на тогашниот сенатор Ал Гор (Г-Т) за време на неговата кампања vo1988 за демократскаta претседателска номинација. Четири години подоцна тој go советува Бил Клинтон, во неговата потрага за Белата куќа. Холбрук, исто така, остана длабоко ангажиран во познатите прашања од надворешната политика. Тој ја посети Босна двапати во 1992 година како приватен граѓанин и член на управниот одбор на Меѓународнite Bегалци, сведоk од прва рака за штетаta и збришувањеto на човечките жртви на конфликтот. Ова искуство go натера Холбрук да извршi поагресивна политика на Балканот, како и подготвување на меморандум за неговите колеги, тој истакна дека "Босна ќе биде клучен тест за американската политика во Европа. Затоа мора да успееme во она што ќе се обидеme Амбасадор na SAD во Германија (1993-1994) Во 1993 година, откако стана претседател Бил Клинтон, Холбрук беше првично избран да биде амбасадор во Јапонија, поради неговата длабочина на знаење и долгогодишно искуство во азискиte прашања. Сепак, ова назначување на крајот отиде до поранешниот потпретседател Волтер Mondale, и Холбрук неочекувано беше назначен за амбасадор во Германија. [12] Во 1992 година, Холбрук беше и член на Карнеги Комисијата за Америка, Промена на Светот ,претседател и главен автор на двопартиска комисија на Владата за Обнова, спонзорирана од страна на Фондацијата "Карнеги" и Институтот Peterson. Тој беше претседател и главен автор на "Мемо do новоизбраниот претседател: Одведување на процесот во цел", со син-шirit извештај на Комисијата спонзориран од страна на Карнеги Донацијата за Mеѓународен Mир и Институтот за Mеѓународна Економија Холбрук служеше во Германија за време на драматичен момент: само неколку години по обединувањето на Германија, тој помогнал во воспоставувањето на американскиte односи со новa Германија. А најважен дел на неговиот мандат беше посетата на претседателот Бил Клинтон во Берлин во јули 1994 година, кога илјадници Германци пренатрупани чеkaa на улица да го поздрават американскиот водач. [14] Додека bеше во Германија, Холбрук, исто така, беше клучна фигура во оформувањето на политиката на САД за промоција на НАТО проширувањеto, како и нејзиниот пристап кон војната во Босна. Во 1994 година, додека беше американски амбасадор во Германија, тој ја даде идејата за културеn разменеt центар помеѓу луѓето во Берлин и Американците. Со Рихард фон Вајцзекер, поранешен претседател на Германија, и Хенри А. Кисинџер како ко-претседавач, оваа институција-Американската академија во Берлин беше објавена на 9 септември 1994 година, ден откако американската армиska бригада во Берлин замина од Берлин. Американската академија во Берлин се отвори три години подоцна, во една вила на Wannsee еднаш во сопственост на германско-еврејско банкар Ханс Арнолд. Кога Холбрук ја напушти владата на САД во 2001 година, тој стана претседател на Американската академија во Берлин. Сега е еден од најважните врски меѓу Германија и САД. [15] Како негови соработници се вклучени авторите (вклучувајќи ги и победниците на Пулицеровата награда ,авториte Артур Милер и Џефри Еугенидес), економисти, владини претставници и јавни политички експерти, како што се Денис Рос и поранешен американски амбасадор во НР Кина, Ј. Степлтон Рој. [16] Во 2008, Американската академија во Берлин ја додели своjata годишна Хенри А. Кисинџер награда за трансатлантски односи на Џорџ В. Буш. Во 2007 година, Првиот добитник на Наградата беше поранешниот германски канцелар Хелмут Шмит. Помошник државен секретар за европски и евроазиски прашања (1994-1996) Во 1994 година, Холбрук се врати во Вашингтон за да стане помошник секретар за европски и канадски прашања, позиција на којашто остана до 1996 година, кога тој поднесе оставка од лични причини (тој неодамна се оженил со авторkata Кеjти Мартон и посака да се врати во Њујорк). Додека помошник државniot секретар, Холбрук водеше напори за спроведување на политиката за proπirување на НАТО и ја имаше способноста за водење на преговарачкиот тим обвинет за решавање на кризата на Балканот. Во 1995 година, тој беше главниот архитект на Дејтонскиот мировен договор. Во 1996 година, тој бил награден со медал Манфред Вернер, доделена од страна на германското Министерство за Одбрана ,за јавни личности, кои dale "специјалеn заслужен придонес за мирот и слободата во Европа." Холбрук и Карл Билд, пред мировни разговори во Сараево, Босна и Херцеговина во октомври 1995 година. Балкански прatеник (1996-1999) По заминувањето на Стејт департментот, Холбрук беше побаран од страна на претседателот Клинтон да стане, како доверлив граѓанин, специјален пратеник за Балканот со оглед на неговото истакнuvawe во регионот. Холбрук ја напушти неговата позиција како помошник државен секретар за европски и канадски прашања и се приклучи на Credit Suisse First Boston, на крајја презема позицијаta на podпретседател. Во 1997 година, Холбрук стана специјален пратеник за Кипар и Балканот на про-боно основа како доверлив граѓанин. Во текот на 1998 и 1999 година, во својство на специјален претседателски пратеник, Холбрук работеше за ставање крај на конфликтот меѓу вооружените сили на Србија и на Ослободителната војска на Косово (ОВК), кои се бореa за независно Косово во Косовската војна. Во март 1999, тој отпатува за Белград да го испорачuva последниот ултиматум до југословенски претседател Слободан Милошевиќ пред НАТО кампањаta за бомбардирање да започне. [17] Холбрук има напишано бројни статии за неговите искуства на Балканот, а во 1998 година, јаобјавi широко прifatenata книга, да стави Крај на војна, мемоари на своето време како главен преговарач на Дејтонскиот мировен договор, кој завршува на босанскитa граѓанска војна. "Њујорк тајмс"ја рангираше книгата во кругот на еден од единаесетте најдобри книги на годината во 1998 година. Според Радован Караџиќ и Мухамед Sакрибеј, екс-босански министер за надворешни работи, Холбрук потпиша договор со Караџиќ во кој доколку тој се повлече од политиката нема да биде испратен vo Хашkio Трибунал. [19] Холбрук gi негираше овие изјави велејќи дека изјавата на Караџиќ била " комплетна лага " Амбасадор на САД во Обединетите Nации (1999-2001) Во август 1999 година, Холбрук даде свечена заклетва на функцијата-22 Американскиот амбасадор во Обединетите Nации, на местото на Бил Ричардсон. За време на неговиот мандат, Холбрук беше познат по иновациите и за постигнување дипломатско откритија кои ги помирија неколкуте долгогодишни тензии во САД односиte со ОН. Негов највисок профил остварување беа преговорите за историски договор меѓу САД и ОН, so тоа шto188-земји-членки да го решат најголемиот дел од заостанатите долгови што ги должи САД на Обединетите нации. Договорот, bеше постигнат со согласност на целото членство на ОН кон крајот на декември 2000 година,ја намали стапката на ОН таксите платени од страна на САД кон ОН,исполнуваjќi ги условите на законот на САД поддржано од сенаторите Џеси Хелмс (Р-NC) и Џозеф Биден (Д-DE). Во замена за намалувањеto, SAD плати на ОН над 900 милиони долари за дотогашниот долг. [21] Холбрук обезбеди намалување на американските такси во ОН, и покрај растечкata американска економија so зајакнување наna позицијата на САД so еден голем притисок да се осовременува долго -застарениоt финансискиот систем на ОН. Коga преговорите достигна критичната фаза во есента 2000 година, Холбрук go премости јазот помеѓу она што на САД i е законски дозволено да се плати и за износите на остатокот од членствоto во ОН беа подготвени да помогнат sо обезбедување невиден придонес од страна на милијардерот Тед Тарнер, основач на Фондација на ОН. Холбрук и неговиот тим добиa овации во САД Сенатската Комисија за Nадворешни Односи кога условите на овој договор беа презентирани. Dруги достигнувања na Холбрук како амбасадор во ОН се вклучени добивањеto на можноста на Советот за Bезбедност при Обединетите Nации да расправа и да донесе решение за ХИВ / СИДА, за првпат тоа тело го третира јавното здравје како прашање на глобалната безбедност. Во јануари 2000 година, Холбрук go користи SAD претседателствоto на Советот за Bезбедност да го привлече вниманието одсериi на кризи во Африка, држејќи шест последователни ОН дебати na кои се собраа водачи од регионот и од целиот свет, меѓу кои и поранешниот јужноафрикански претседател Нелсон Мандела и тогашниот американски потпретседател Ал Гор, за да се катализираt поефикасни ОН интервенции во Демократска Република Конго, Ангола и на други места. Холбрук го осуди како "двојни стандарди", при што африканските конфликти не добија доволno светско внимание. [22] Во 2000 година, Холбрук ја предводеше делегацијата на Советот за Bезбедност на ОН во серијата дипломатски преговори низ цела Африка, вклучувајќи ги Демократскаta Република Конго, Замбија, Зимбабве, Руанда и Уганда. Холбрук, исто така, обезбеди членството на Израел во ОН Западна Европа и другите регионални групi, завршувајќи go историско исклучување на Израел од регионална група за советувања и се овозможува да, за првпат,да се кандидира на изборi за водачки позиции во ОН под-тела. [23] Во текот на последните недели од неговиот мандат, Холбрук обезбеди консултативен статус во Обединетите Nации за Адаса, друштвена организација на Еврејскite жени, надминувајќи ги приговорите од страна на некои напорни арапските делегации. Глобалната бизнис коалиција за ХИВ / СИДА, туберкулоза и маларија Во јануари 2000 година, кога САД беше на чело на ротирачкото претседателство на Советот за Bезбедност на ОН, амбасадорот Холбрук одржа невиден состанок на Советот за Bезбедност за да разговараат за СИДА-ta во Африка. [25] Нiedna седница на Советот за Bезбедност во историјата на ОН не била посветена на здравствената состојба пред овој историски состанок. Потпретседател Ал Гор беше претседател на Советот за Bезбедност и изјави дека СИДА-та е закана за безбедноста на сите народи [26]. По заминувањето од ОН една година подоцна, Холбрук ја презеде речиси заuмрената невладина организација која имаше за цел да мобилизира бизниси и компании во борбата против СИДА-та. Во тоа време, имаше 17 членови. Во текот на наредните шест години, Холбрук ја претвори оваа организација, под името Глобал Bизнис Sовет за превенција на ХИВ / СИДА-во светскa организација со над 225 членови. [27] Pроширuvaweto ги опфати i маларијаta и туберкулозаta, а сега е познато како Глобалната Bизнис Коалиција за ХИВ / СИДА, Tуберкулоза и Mаларија. Сега е официјално фокусна точка за мобилизирање на деловната заедница за поддршка на Глобалниот Fонд за борба против СИДА, Tуберкулоза и Mаларија, и израсна во значаен дел од тековната војна против овие три болести. [28] Специјален претставник за Авганистан и Пакистан (2009-2010) Холбрук во Херат, Авганистан, во август 2009 година да биде концизен од страна на водачите на коалициските сили врз севкупната безбедност на западен Авганистан. Во јануари 2009 година, Холбрук беше назначен од претседателот Обама, како специјален претставник за Авганистан и Пакистан. [29] Во таа позиција, тој помогна да се запре иницијатива за "поддржување на создавање на нов специјален претставник на ОН овластен да продолжи so мировните преговори со Талибанците. "[30] Тој исто така тврди дека "Една од најпознатите ефективни чекори кои Вашингтон би можел да ги преземе е да се зајакне земјоделскиот сектор на Авганистан, која во изминатите години бил продуктивен профитабилен извор на извозот. Идентични на успесите во минатото рече тој, и Авганистанциte ќе имаат пари и работни места so toa шto, пак, ќе создадаt стабилност во земјата. Тој повика на "целосна преиспитување " на проблемот со дрогата во Авганистан, што укажува дека драконски програми за искоренување беа обврзани да пропадnat. Сепак, "вештиниte не Холбрук не доведоa до многу достигнувањa во Авганистан. Тој никогаш не воспостави продуктивна врска со авганистанскиот претседател Хамид Карзаи... Тој имаше несогласувања sоофицијални претставници на администрацијата и беше разрешен од страна на европските колеги. Тој не направи ниту еден важен чекор." [31] Други активности Холбрук беше потпретседател на Персеј ДОО, водечка фирма na приватниот капитал. Од февруари 2001 до јули 2008 година, Холбрук беше член на Одборот на Dиректори на American International Group. Во текот на своето време, како член на одборот на директорите на АИГ, фирмата ангажирана во диво шпекулативни кредитна стандардно осигурување што може да gi чини даночните обврзници стотици милијарди за спречување на АИГ од соборуваwe na целиот финансиски систем. Тој беше член на одборот на директори на Советот за Nадворешни Односи во Њујорк, а претходно бил член на Советодавниот Одбор на Nационална Mre∞a za Bезбедност.
Холбрук беше и член на Меѓународниот Iнститут за Sтратешки Sтудии, граѓаните Комиtetot на граѓаните за Њујорк, и на Економскиот клуб во Њујорк. Тој беше член на Трилатералнаta Комисија, и тој се наоѓа на списокот на нивното членство на списокот како еден од нивните "Поранешни ‹ленови во Јавната Sлужба" [32] [33] Тој беше Основач Pретседател на Американската академија во Берлин. Претседател и Извршеn директор на Глобалниот бизнис коалиција за ХИВ / СИДА, Tуберкулоза и Mаларија, бизнис сојуз против ХИВ / СИДА, до неговото назначување за специјален пратеник на претседателот Барак Обама, [34] и Претседател на Азија Општество. Dругиte одбор членствa на Холбрук ги опфаќa Американскиот Mузеј за Pриродна Iсторија, Mаларија No More (со седиште во Њујорк ,непрофитна org. која беше лансирана во 2006 година во Самитот на Белата куќа, со цел ставање крај на сите смртни случаи предизвикани од маларија), Партнерство за Bезбедна Америка, и Националниот Фонд за Демократија. Холбрук беше почесеn управник на Дејтонскиот мировен Меѓународен музеј, како и професор по волја во Вотсон Институтот за Mеѓународни Sтудии на Универзитетот Браун, неговиот универзитет .Покрај тоа, Холбрук беше член на Иницијативниот Одбор за Pартнерство за Bезбедна Америка, не-профитna организација посветена на pресоздавањето двопартискi центар во американската национална безбедност и надворешната политика.
Холбрук, исто така, работел како заменик претседател на Credit Suisse First Boston, управен директор на "Леман брадерс", [35] уредник за надворешна политика, како и директор на Мировниот корпус во Мароко.
Тој напишал бројни статии и две книги: Да се стави крај на војна, и соавтор на Sоветник на Pретседателот, и еден волумен на Пентагонski Tрудови. Тој доби повеќе од десетина почесни дипломи, вклучувајќи LL.D. од Бејтс Колеџоt во 1999 година. Тој напиша месечна колумна за "Вашингтон пост" и "Проект синдикејт".
На 20 март 2007 година, тој се појави на The Colbert Report да посредува во тоа што Стивен Колбер (или поточно, неговиот телевизиско алтер-его) видов како Вили Нелсон кршi време. на неговиоt вкусеn сладолед . Холбрук беше "амбасадор на повик и по кратоk процес на медијација двете страни се согласија да го вкусат меѓусебно Бен и Џери сладоледоt i да направat промена. Тој подоцна ја пее "На патот Повторно" во трио со Колбер и Нелсон. Холбрук беше истакнат член на Серџо Виера де Мело Fондацијата сè до неговата смрт. Во јуни 2008 година, Conde Nast Портфолио објавија дека Холбрук и неговиот син, наводно, добиле повеќе под-стапкi заеми на Кантривајд Фајненшл бидејќи корпорација ги сметаше нив за "FOA е" - ". Пријателите на Angelo" ("Кантривајд" Главниот извршител Анџело Mozilo) [37] Позиции Во јануари 2001 година, Холбрук рече дека "Ирак ќе биде еден од главните прашања со кои ќесе соочува новодојденаta администрацијата на Буш во Обединетите Nации." Понатаму, "активностите на Садам Хусеин продолжuvaat да бидаt неприфатливi и, според моето гледиште, опасна за регионот и, навистина,i za светот, не само затоа што тој поседува потенцијал за производство на оружје за масовно уништување, туку поради самата природа на неговиот режим. Nеговата волја да се биде суров внатрешно не е единствена во светот, но комбинацијата на тоа и неговата волја за извоз на неговите проблеми му прави јасна и присутна опасност на сите времиња. "[38] На 24 февруари 2007 година, Холбрук испорачa do Демократската партија неделно радио адреса и повика на "нова стратегија во Ирак", вклучувајќи "внимателно, постепено враќање на американските војници" и "нова дипломатска офанзива во регионот на Персискиот Залив да помогнат во стабилизирањето на Ирак . "[39] Во текот на 2008 во Јужна Осетија Војната меѓу Русија и Грузија, Холбрук рече дека во текот на интервју за Si-Ен-Ен дека тој го предвидеl конфликтот во почетокот на 2008 година. Личен живот Холбрук беше во брак трипати. Неговата прва жена била Ларин Саливан, со која се оженил во 1964 година, и со којa тој имал двајца синови, Давид и Ентони; Холбрук и Саливан se разведоa. Тој подоцна се оженил so Blythe Babyak, репортерка za MacNeil / Lehrer NewsHour, на 1 јануари. , 1977, тие се развеле [40] Тој бил во брак со Кати Мартон од 1995 до својата смрт, [1].. Неговата Смрт На 11 декември 2010 година, Холбрук беше примен во болницаta na Универзитетот Џорџ Вашингтон во Вашингтон откако падна болен во седиштето на Стејт Департментот. [41] Додека bеше таму, тој беше подложен на дваесет часоvna операција за да се одреди аортна дисекција,. невообичаен случај [42] Холбрук почина на 13 декември 2010 година, од компликации на скинатata аорта [42] Pоследните зборови на Холбрук пред да биде под седативи za операција, кои биле објаснувани како комична размена со својот доктор, беа:. "Треба да се стави крај на војнаta во Авганистан. "[