GStojanov

Привремена локација за табелата

Македонскиот јазик по правило се пишува со кирилица, но може по потреба да се пишува и со латиница и со алфавита:

Македонска азбука

А а

Б б

В в

Г г

Д д

Ѓ ѓ

Е е

Ж ж

З з

Ѕ ѕ

И и

Ј ј

К к

Л л

Љ љ

М м

Н н

Њ њ

О о

П п

Р р

С с

Т т

Ќ ќ

У у

Ф ф

Х х

Ц ц

Ч ч

Џ џ

Ш ш

Македонска абецеда

A a

B b

V v

G g

D d

Gj gj

E e

Zh zh

Z z

Dz dz

I i

J j

K k

L l

Lj lj

M m

N n

Nj nj

O o

P p

R r

S s

T t

Kj kj

U u

F f

H h

C c

Ch ch

Dj dj

Sh sh

Македонска алфавита

Α α

Μπ μπ

Β β

Γκ γκ

Ντ ντ

Γκι γκι

Ε ε

Ζζ ζζ

Ζ ζ

Τζ τζ

Ι ι

Γι γι

Κ κ

Λ λ

Λι λι

Μ μ

Ν ν

Νι νι

Ο ο

Π π

Ρ ρ

Σ σ

Τ τ

Κι κι

Ου ου

Φ φ

Χ χ

Τσ τσ

Τστσ τστσ

Τζτζ τζτζ

Σσ σσ

Кониковско евангелие алфавита

Α α

Μπ μπ

Β β

Γ γ

Δ δ

Γι γι

Ε ε

Ζ¨ ζ¨

Ζ ζ

Δζ δζ

Ι ι

Ι¨ ϊ

Κ κ

Λ λ

Λι λι

Μ μ

Ν ν

Νι νι

Ο ο

Π π

Ρ ρ

Σ σ

Τ τ

Κι κι

Ου υ

Φ φ

Χ χ

Τζ τζ

Τζ¨ τζ¨

Δζ¨ δζ¨

Σ¨ σ¨

Алфавита

Кирилица

Οτ Ιοάννα. Ουτ πέρβυ μπέσ¨ι ρέτζ¨τα, ι ρέτζ¨τα μπέσ¨ι σôσ Μπόγα, ι Μπόγ μπέσ¨ε ρέτζ¨τα. Βόα μπέσ¨ε υτπέρβυ σôσ Μπόγα. Σϊτε ραμπότι ζαρδί νϊζ λακαρδίατα σά τζ¨ινία, ι μπϊζ νέγυ νέ σα τζ¨ινί νίκυε υτ κόλκυ σά τζ¨ινία. Ουβ νέγυ μπέσ¨ε ζ¨ιβότ: ι ζιβότυτ μπέσ¨ε σβέτυτ νά λιύδιτυ. Ι σβετίλυτυ υβ τεμνίνατα σβέτι, ι τεμνίνατα νέ γυ ρασμπρά. Σά τζ¨ινί εδίν τζ¨υβέκ πυσ¨τέν υτ Μπόγα, ίμιτό μυ Ιοάνν. Βόα δυïδέ νά μαρτyρία δά μαρτyρίσα ζαρδί σβετίλυτυ, δά βερϋβατ σϊτε ζαρδί νϊζ νέγυ. Νέ μπέσ¨ε όν σβετίλυτυ, αμί δά μαρτyρίσα ζαρδί σβετίλυτυ. Μπέσ¨ε βϊδελυτυ ιστίντζκυτυ τόα σ¨τô προσβετϋβα σέκυï τζ¨υβέκ σ¨τό ίδε νά σβέτυτ. Νά σβέτυτ μπέσ¨ε: ι σβέτυτ ζαρδί νϊζ νέγυ σά τζ¨ινί: αμί σβέτυτ νέ γυ πυζνά. Νά σβόïτε μυ δυïδέ, ι σβόïτε μυ νέ γυ πριάα. Ι κόλκυ γϋ πριάα νά νϊχ δαδέ πυβέλια δά σά τζ¨ίνατ τζ¨έδα Μπόζ¨ιï, σίρέτζ¨, νά τϊε σ¨τό βερϋβατ νά ίμιτο μυ. Τϊε σ¨τό νέτο υτ κράβ, νέτο υτ σακάνιτυ νά σνάγατα, νέτο υτ σακάνιτυ τζ¨υβέτζ¨κυ, αμί υτ Μπόγα σά ροδία. Ι ρέτζ¨τα σά τζ¨ινί σνάγα ι σά ζασιδέ υβ νâσ, ι βϊδοχμι σλάβατα μυ, σλάβα κατϋ νά σŷν εδινορόδεν υτ Τάτκυτυ, Πάλεν δάρμπα ι ιστίνα. Ιοάν μαρτyρισά ζαρδί νέγυ, ι βικνά ι καζ¨ά: βόα έ δεκά ίδε πϋ μένε σά τζ¨ινί πρέτ μένε: ζασ¨τό μί μπέσ¨ε πόναπρέσ¨εν. Ι υτ ισπολνένιτό μυ νϊα σϊτε πριέχμι, ι ζιμάχμε δάρμπα βρâσ δάρμπα. Ζασ¨τό ζάκονυτ σά δαδέ ζαρδί νϊζ Μοÿσέα, αμί δάρμπατα ι ιστίνατα σά τζ¨ινί ζαρδί νϊζ Ιισϋσ Χριστόσ.

От Иоа́нна. Ут пе́рву бе́ши ре́чта, и ре́чта бе́ши сôс Бо́га, и Бо́г бе́ше ре́чта. Во́а бе́ше утпе́рву сôс Бо́га. Сѝте рабо́ти зарди́ нѝз лакарди́ата са́ чини́а, и бѝз не́гу не́ са чини́ ни́куе ут ко́лку са́ чини́а. Уф не́гу бе́ше живо́т: и зиво́тут бе́ше сфе́тут на́ лjу́диту. И сфети́луту уф темни́ната сфе́ти, и темни́ната не́ гу расбра́. Са́ чини́ еди́н чуве́к пуште́н ут Бо́га, и́мито́ му Иоа́нн. Во́а дујде́ на́ мартyри́а да́ мартyри́са зарди́ сфети́луту, да́ веру̀ват сѝте зарди́ нѝз не́гу. Не́ бе́ше о́н сфети́луту, ами́ да́ мартyри́са зарди́ сфети́луту. Бе́ше вѝделуту исти́нцкуту то́а штô просфету̀ва се́куј чуве́к што́ и́де на́ сфе́тут. На́ сфе́тут бе́ше: и сфе́тут зарди́ нѝз не́гу са́ чини́: ами́ сфе́тут не́ гу пузна́. На́ сфо́јте му дуïде́, и сфо́ïте му не́ гу приа́а. И ко́лку гу̀ приа́а на́ нѝх даде́ пуве́лjа да́ са́ чи́нат че́да Бо́жиï, си́ре́ч, на́ тѝе што́ веру̀ват на́ и́мито му. Тѝе што́ не́то ут кра́в, не́то ут сака́ниту на́ сна́гата, не́то ут сака́ниту чуве́чку, ами́ ут Бо́га са́ роди́а. И ре́чта са́ чини́ сна́га и са́ засиде́ уф нâс, и вѝдохми сла́вата му, сла́ва кату̀ на́ сŷн единоро́ден ут Та́ткуту, Па́лен да́рба и исти́на. Иоа́н мартyриса́ зарди́ не́гу, и викна́ и кажа́: во́а е́ дека́ и́де пу̀ ме́не са́ чини́ пре́т ме́не: зашто́ ми́ бе́ше по́напре́шен. И ут исполне́нито́ му нѝа сѝте прие́хми, и зима́хме да́рба врâс да́рба. Зашто́ за́конут са́ даде́ зарди́ нѝз Моjсе́а, ами́ да́рбата и исти́ната са́ чини́ зарди́ нѝз Иису̀с Христо́с.

Игли и сено

Наум Кајчев: За Гологанови и нашата заедничка историја. И за омилениот Викиизвор станува збор.--Akeckarov (разговор) 07:50, 18 септември 2019 (CEST)

• Само едно име, Македонци. Ова ќе смеете ли да го објавите? GStojanov (разговор) 08:58, 23 септември 2019 (CEST)

Каде да го објавам? И ако можев да го сторам тоа зошто? Веќе е објавено и секој може да извлече заклучоци. Професионалецот Наум Кајчев против националниот активист Горан Стојанов.

Така е. А не сум и сигурен дали би сакал да го видам мојот текст во тој весник. GStojanov (разговор) 17:48, 27 септември 2019 (CEST)

Првиот објаснува дека според К’нчов Бугарите и Власите во Македонија, заедно со своето национално име, се нарекуваат и со регионалното - „Македонци“; вториот тврди дека според К’нчов "има само едно име со кое месното население се самоопределува и тоа име е Македонци", заборавајќи дека К’нчов има и многу други дела од кои е сосема јасно што мислел. Тој не е средновековен автор со еден фрагмент или само едно зачувано дело. Станува збор за Бугари и Власи. К’нчов никаде НЕ твди дека тие не се самоопределуваат и така. Ова е ваше толкување, со чудна логика. Покрај тоа, како во теоријата "Само едно име" се вклопува фактот дека во други дела К’нчов ги спомнува и други регионални имиња, прифатени од локалните Бугари - Брсјаци, Пуливаковци. Нема Македонци?

Нема никакво сомневање дека К’нчов ги нарекува Македонците со името Бугари. Она што е интересно во оваа книга е дека тој ни дава опсервација дека Македонците самите себе се нарекуваат Македонци. Потоа го користи тој факт да ги дефинира границите на Македонија, зашто, според него тоа е народно самоопределување на Македонците. Тоа што името Македонци не го спомнува меѓу регионалните имиња само потврдува дека тоа за Македонците не е регионално име, туку е народно име. GStojanov (разговор) 17:48, 27 септември 2019 (CEST)

Го имате прочитано текстот во кој К’нчов пише за Брсјаците? Нема како тамо точно да го вклучи регионалното име Македонци, бидејќи станува збор за старите словенски племенски имиња.--Akeckarov (разговор) 10:58, 1 октомври 2019 (CEST)

Не видов убедливо објаснување за обвинението за фалсификување против Славко Димевски.--Akeckarov (разговор) 07:54, 27 септември 2019 (CEST)

Покојниот Славко Димевски јас не го спомнав и не цитирав ништо од него. Колку што ми е познато тој беше повеќе свештеник отколку историчар. Главно го критикуваат за објавувањето на писмата за унијата во Македонија од 1874. Но истите писма после ги објави и Цочо Билјарски. Дали точно ги прочитал писмата, или направил грешки останува историчарите и лингвистите да проценуваат. Јас за тоа не се чувствувам ни повикан ни обучен да давам објаснување. Имам читано дека писмата и Правилата на македонскиот востанички комитет од 1878 му ги дал бугарскиот Патријарх во 1967 година (микрофилмови, не оригиналите), зашто се плашел дека може да исчезнат во чистките што започнале во 1963 година. GStojanov (разговор) 17:48, 27 септември 2019 (CEST)

Кајчев го спомнува Димевски. Наводите за фалсификување се доста сериозни. Каде можам да jа прочитам верзија за бугарскиот патријарх Кирил и за неговите стравувања дека документите би могле да исчезнат?--Akeckarov (разговор) 10:58, 1 октомври 2019 (CEST)

Во книгата „Правила - Устав на македонскиот востанички комитет“ издадена 1980 во Скопје. Доволно може да се разбере и од контра-книгата на Христо Христов која ја има тука[1] GStojanov (разговор) 21:46, 1 октомври 2019 (CEST)

Благодарам. Ќе ја видам повторно книгата издадена 1980 во Скопје. Статијата на Христов ми е позната. Jа додадов пред некое време во англискиот викиизвор каде двајцата имавме различни погледи.--Akeckarov (разговор) 10:27, 2 октомври 2019 (CEST)

А да, сега ми текна дека ние веќе сме разменувале мислења за оваа работа. Да те прашам нешто друго, ја има ли „За македонските работи“ преведена на бугарски? Јас почнав нешто[2], ама ако ја има, да не губам време (а и бугарскиот слабо ми оди, и со google translate пак тешко оди).GStojanov (разговор) 17:44, 2 октомври 2019 (CEST)

Немам слушнато вакво нешто. Со поздрав,--Akeckarov (разговор) 12:56, 4 октомври 2019 (CEST)