Политичка кампања

Политичката кампања е организиран напор кој влијае врз процесот на донесување одлуки во рамките на одредена група. Во демократиите, политичката кампања најчесто се однесува на гласачки кампањи во кои се избираат пратеници или се одлучува за референдум.

Порака на кампањата

Пораката на кампањата ја содржи идејата која кандидатот сака да ја сподели со гласачите. Најчесто содржи неколку теми на разговор во врска со политички прашања.Темите ги резимираат главните идеи на кампањта и често се повторуваат за да создадат долготраен впечаток кај гласачите. Во повеќето избори противничките партии се обидуваат да ја претстават ,,спротивната порака,, на кандидатот преку свртување на вниманието кон политиката или лични прашања кои не се поврзани со темите на разговор. Повеќето кампањи претпочитаат да ја задржат пораката сеопфатна за да привлечат што повеќе гласачи. Пораката која е премногу ограничена може да ги одбие гласачите или да му одземе време на кандидатот објаснувајќи детали. На пример, на изборите во 2008 година, Џон Меккејн на почетокот употреби порака која беше насочена кон неговиот патриотизам и неговото искуство : "Земјата на прво место" . Подоцна, пораката беше променета за да го пренасочи вниманието кон неговата улога како "Вистински Маверик" во рамките на политичкото утврдување. Барак Обама во неговата кампања започна со доследна, едноставна порака од "Промени". Ако пораката е внимателно и вешто создадена, победата на кандидатот му е загарантирана. Пораката за победничкиот кандидат е преработена, а потоа следува негов/нејзин политички дневен ред за време на мандатот.

Кратки фрази

Навиката на модерните западни медиуми (особено радиото и телевизијата) за земање кратки извадоци од говорите резултираше со создавање на терминот "соундбите" - кратка фраза. Во примерите за вакви кратки фрази можат да се вклучат следниве :

• "Џон Доу е деловен човек, а не политичар. Неговите познавања во областа на финансиските средства можат да доведат до фискална дисциплина во државната Влада".
• " Со тоа што нашето општество се соочува со подобрување во областа на криминалот, насилството и досега најголемото вложување во образовниот систем, ни требаат водачи кои ќе ја зачуваат безбедноста на нашите улици и одново ќе воспостават одговорност во нашите училишта. Џон Доу е тој водач.,,
• "Во изминатите 4 години, Џон Доу има пропуштено преку педесет општински состаноци. Како можеш да бидеш водач, а да не се појавуваш? Владата нема да му прогледа низ прсти на Џон Доу!"

Финансирање на кампањата

Техниките на финансирање вклучуваат : состанување на кандидатот со големи дарители, испраќање директни молби до мали дарители преку електронска пошта и "додворување" на групи на итереси, што може да резултира со трошење милиони од нивна страна, ако тоа е значајно за интересите на групата.

Организација

Во една модерна политичка кампања, организацијата на кампањата (или "машината") има збунувачка кадрова структура , на истиот начин како што тоа го има кој било бизнис од слична големина.

Водач на кампањата

Обично, успешните кампањи побаруваат водач на кампањата за да ги усогласува нејзините делувања. Настрана од кандидатот, често водачот на кампањата е најзабележителен. Современите менаџери на кампањи, повеќе се заинтересирани за извршување на кампањската стратегија отколку за нејзиното поставување.

Политички стручни советници

Политичките стручни советници даваат совети во врска со кампањата на скоро сите кампањски активности, од истражување до областа на стратегија. Стручните советници, за своите клиенти го водат истражувањето на кандидатот, гласачкото истражување и истражувањето на опозицијата.

Активисти

Активистите се "пешадијци" кои се вистински верни поборници. Како доброволци или стажисти, можат да учествуваат во активности како што се агитирање од врата до врата и остварување телефински повици во име на кампањата.

Кампањска етика и времетраење на кампањата

Современите политички кампањи поставија нови стандарди за тоа како секојдневно се водат успешните кампањи. Кампањата се води така што на јавноста ќе и изгледа дека е во квазивоен стил, со строга алка на команда, нулта толеранција за одредени забранети активности. Еден проширен дневен распоред кој започнува рано и завршува многу подоцна од повеќето работни денови. Збранетите активности можат да ги вклучуваат, но не се ограничени на бројот на извршени телефонски разговори, чукнувања на врата, регрутирани доброволци и така натамау. Ова сè повеќе е проблем во канцелариите кои се безжично поврзани без директен надзор, излегување надвор од синџирот на команда (на пример, разговарање на вработен со надредениот, кој случајно се спријателува со него за да добие посебни услуги или да му пренесува информации) , оние кои не се претставници на печатот да разговараат со новинарите, блогирање (се однесува на друга форма на комуницирање со печатот) кое може да стане потенцијална лесна цел за опозициската дискредитирачка кампања.Дневниот распоред на политичката кампања е премногу проширен, често нема определен почеток или крај, само серија задачи кои треба да се исполнат во точно пропишано време (или многу често ЦОБ ).

ЦОБ за политичката кампања , општо се дефинира како "времето од ноќта кога на твојот надзорник му е наложено да ги пријави неговите/нејзините броеви со што твоето пријаување на броеви" ( најчесто последната активност политичкиот активист ја прави пред ЦОБ ) може да игра важан улога во неговото/нејзиното пријавување. На приме, филд-организаторот може да има собрано 9 нови ангажирани доброволци за настан во текот на денот, од него се бара ова да му го пренесе на својот регионален филд-директор со што тој може да соопшти дека сите филд-организатори регрутирале точно 52 доброволци за споменатиот настан, што треба да биде пренесено до заменик директорот на Стате Фиелд до 09:00, со што ТИЕ можат да разговараат со него во 09:15 и да му пренесат дека за настаните се регрутирани 827 доброволиц низ државата. Кога ќе се заврши секој дел од овие известувања, организаторите можат да прават документација на повеќе нивоа, да праќаат електронска пошта, да телефонираат кај пријатели и други активности кои немаат ефект ако се прават за време на работните часови или во текот на гласањето.

Политичките кампањи, генерално се однесуваат на контактираните гласачи и доброволци на ниво на корисни датали кои зависат од правото на државата , месните особености и повластувањата на организаторите на кампањата и доброволците. Одредено е време (најчесто од 8 до 9 навачер) настрана од времето кое е одредено секоја вечер за контакт помеѓу гласачите и доброволците (непочитување на ова предвидено време не може да се случи. За да се водат други активности треба цврста оправданост, како што е присуствување на важен состанок). Само мал дел од кампањските работници (како што се луѓето што се соочуваат со продавачи) најголемиот дел од работата го извршуваат за време на вообичаените работни часови.

Техники

Кампањскиот тим (кој може да биде мал колку еден инспириран поединец или група од многу вешти професионалци) мора да размисли како да ја искаже пораката на кампањата , како да регрутира доброволци и како да собира пари. Рекламирањето на кампањата се опишува со техниките на комерцијалното рекламирање и пропаганда. Однесувањето на учесниците во политичката кампања, кога ја пренесуваат пораката е ограничено од страна на законот, изворите кои се на располагање и замислата на учесниците во кампањата. Овие техники често се комбинираат во формална стратегија позната како план на кампањата Планот зема приказ на целта на кампањата, пораките , целната група и достапните извори. Обично, кампањата трага да ги препознае поддржувачите кои ја сфаќаат нејзината порака.

Рекламирање на кампањата

Рекламирње на кампањата е користење на платените медиуми (весници, радија, телевизии итн.)да влијаат на одлуките донесени за и од групите. Овие реклами се создаваат од страна на политички консултанти и екипата на кампањата .

Раководење со медиумите

Јавниот медиум (во САД е идиом на "слободен медиум") може да ја започне приказната за тоа дека некој се обидува да биде изгласан , да прави нешто во врска со тоа и тоа.

Организирање протести

Организирање на протести, собири и други слични јавни настани (ако луѓето се доволно убедени да дојдат) може да биде многу делотворна кампањска алатка. Организирањето масовни митинзи со озвучување е помоќно кога се прикажува визуелно, за луѓето кои се присутн да ја поддржат кампањата.

Модерната технологија и Интернетот

Сега, Интернетот е основен елемент од модерната политичка кампања. Комуникациските технологии како што се: електронската пошта, мрежните страници и различните форми на активност овозможуваат побрза комуникација преку грѓанските движења и пренесуваат пораки до поширок аудиториум.Овие интернет-технологии се користат за финансирање, волонтирање, надградување на општеството и организирање. Исто така, поединечни политички кандидати го користат Интернетот за да ја претстават својата изборна кампања.

Значење и важност на водењето на политичката кампања преку Интернет

Претседателската кампања на Барак Обама цврсто се потпираше на друштвениот медиум и новите медиумски канали за да привлече гласачи, да распореди кампањски доброволци и да собира средства за кампањата. Кампањата го сврти вниманието кон важноста од употребата на Интернетот во современите политички кампањи, преку користење различни форми на друштвени и нови медиуми (вклучувајќи ги : Фејсбук , Јутјуб) за да опфатат нови целни групи. Друштвеното мрежно место на кампањата, www.BarackObama.com употреби евтин и ефикасен метод за мобилизирање на гласачи и зголемено учество помеѓу различното гласачко население. Овој нов медиум беше неверојатно успешен во допирањето до младата популација, додека на сите популации им помагаше да организираат и да промовираат активности.

Предизборна кампања

Предизборните кампањи најпрво беа физичка платформа од која претставниците ги презентираа своите гледишта или решавачки гласови пред парламентарното или друго гласачко тело. Според метонимија, терминот може да се однесува на кој било настан како што се дебати или говори за време на изборната кампања, каде се претставуваат еден или повеќе претставнички кандидати.

Други техники

• Директно пишување до членовите на публиката (дали преку професионална маркетиншка фирма или посебно пред помалку доброволци);
• Преку доставување брошути или продавање весници;
• Преку мрежни места, семрежни здруженија и многубројни спонтани и неспонтани електронски пошти;
• Преку нова техника позната како Микротаргетинг која помага во препознавање и одбирање мал демографски процент на гласачи.
• Преку вистелстоп тур- серија од краткотрајни појавувања во неколку мали градови.
• Спречување на можноста политичките противници да водат кампања преку техники како што се спротивставувачки митинзи, блокирање на митинзите од опозициските партии или заканувачки телефонски повици во кандидатските простории (многу полититички партии во обичните демократии јавно се оддалечуваат од вакви подривачки и морално-ефективни тактики, со исклучок на оние партии кои самите се дефинираат како активисти).
• Организирање домашни политички забави.
• Дома да се подготвуваат говори за поддржувачите кои доаѓаат во посета како дел од предизборната кампања.
• Гласањто е преку електронска пошта, претходно познато како ,,гласање по пошта,, има зголемено значење како гласачка алатка. Денес, кампањите во повеќето земји мора да имаат добро разработена стратегија за да влијаат на порано гласање.
• Продажба на официјални рекламни материјали како начин на зголемување на популарноста на кандидатот во врска со донациите за кампањата, регруирање доброволци и бесплатно рекламирање.

Видови кампањи

Информативна кампања

Информативната кампања е политичка кампања создадена да ја зголеми јавната свест и поддршка за позицијата на кандидатот (или неговата партија). Таа е многу поинтензивна од пишаната кампања (кампањата на хартија) која се состои малку повеќе од пополнување на потребните документи за да се добие гласачко ливче, но е помалку силна од натпреварувачката кампања која всушност цели кон тоа да ги добие изборите следниот мандат. Обично, неформалната кампања се насочува кон економични начини на рекламирање: соопштување вести, изготвување пишани интервјуа, правење брошури за дистрибуција од врата до врата.

Модерни гласачки кампањи во Америка

Соединетите Држави се необични во тоа што таму на располагање има дузина различни видови избори и политички функции, од комисијата за одводни канали до претседателот на Америка. Избори се случуваат секоја година на повеќе различни датуми во неколку различни региони во земјата. На локално ниво некои финкции (на приме: училиштен одбор, градски совет итн.) официјално можат да бидат непартиски, со кандидати од истата политичка партија кои се предизвикуваат меѓусебно и во многу случаи без какви било консултации со политички партии. Други функции (на пример: благајник на округ, овластен багајнички јавен обвинител и благајнички шериф) можат да бидат пополнети со партиски симпатизери. Сите државни и национални избори се партиски (со исклучок на изборите во судството во некои држави).

Процес на водење на кампањата

Мајор кампањите во САД( кои не го користат модерниот начин), често се многу подолги од оние во другите демократии. Кампањите започнуваат насекаде, неколку месеци до неколку години пред денот на изборите. Првиот дел од секоја кандидатска кампања е одлучување за почеток. Пред да одлучат да заапочнат, потенцијалните кандидати често разговараат со семејството, пријателите, професионални здруженија, општествени водачи и со водачите на своите политички партии. Кандидатите често се бираат од страна на политички партии или лоби-групи кои се заинтересирани за изгласување на политичари кои се нивни истомисленици. За време на овој период, лицата кои се заинтересирани за мандат ја разгледуваат способноста да ги спојат парите, организацијата и јавниот имиџ кои се потребни за да бидат изгласани. Многу кампањи немаат напредок, со што луѓето често се несигурни во способноста на кандидатот да победи на изборите. Сепак, некои кандидати сосема ги исцрпуваат ресурсите потребни за натпреварувачка кампања, продолжена со пишана кампања која не чини многу или неформална кампања создадена да ја зголеми јавната свест и поддршка за нивните позиции. Кога личноста одлучува да започне кампања се прави јавно известување. Известувањето може да содржи сè, од едноставна конференција за заинтересираните медиум до медиумски настан проследен со говор. Обично, на многу луѓе им е познато дека кандидатот ќе започне пред да се направи известувањето. Кампањите често се соопштуваат, а потоа само официјално започнуваат по некој месец откако започнала активната кампања. За да се биде воздржан за тоа дали кандидатурата е планирана или не, често е смилена стратегија од страна на потенцијалниот кандидат, или да го испита теренот или да го задржи медиумското внимание.

Еден од многуте важни аспекти на големата американска кампања е способноста да акумулира големи суми пари. Внатрешните членови во политичката партијата и дарителите, често ги проценуваат кандидатите врз нивната способност да собираат пари. Недоволното собирање пари подоцна може да доведе до проблем - дарителите да не сакаат да му даваат средства на кандидатот. Иста така, за време на овој период кандидатите патуваат во области каде што дејствуваат и се состануваат со гласачите, се обраќаат пред големи маси на луѓе, мали групи или дури и пред поединци. Ова им овозможува на гласачите да добијат подобра слика за тоа кој е кандидатот за кого читаат во весниците или го гледаат на телевизија. Учесниците во кампањата, често отпочнуваат скапи медиумски кампањи за да им го претстават кандидатот на гласачите, испраќаат доброволци во месните заедници да се состануваат со гласачите и да ги наговараат да го поддржат кандидатот. Дороволците, исто така се одговорни да ги идентификуваат поддржувачите, да ги распределуваат како доброволци или да ги регистрираат за гласање, ако не се претходно регистрирани.

Идентификацијата на поддржуважите ќе биде корисна подоцна, кога ќе се бројат нивните гласови. Понатаму во кампањата, кампањерите започнуваат скапа телевизиска, радио и директна кампања по електронска пошта, со цел да се убедат гласачите да го поддржат кандидатот, го засилуваат внатрешното членство координирајќи ги своите доброволци со полна сила, за да победат на изборите. Гласањето во САД често започнува со недели пред општите избори со што поштенските гласачки ливчиња се користат како вообичаен гласачки метод. Кампањите за спореден мандат можат да се релативно едноставни и не скапи - обраќање кон локални весници, давање потписи, поздравување на луѓето на локалните плоштади.

Политички стручни советници

Политичките кампањи во САД не се само граѓански ритуал и повод за политичка дебата, туку индустрија која чини повеќе милијарди долари во која доминираат професионални политички стручни советници кои користат софистицирани алатки за водење на кампањата. Ова ги прави американските кампањи далеку поскапи од кои било други кампањи во светот. Сепак, најмногу внимание привлекуваат претседателските избори. САД имаат огромен број изгласани мандати и постои голема разлика помеѓу различните држави, општини во тоа со каков мандат и според каква процедура се изгласани. Освен тоа, за разлика од останатите демократски политики во светот, САД имаат релативно силни политички партии. Додека партиите играат значајна улога во финансирањето, самите кандидати-поединци ги контролираат учесниците во кампањата.

Други прашања и критики

Цена на кампањското рекламирање

Американските кампањи станаа многу зависни од медиумско пропагирање и рекламирањето преку електронска пошта. Понекогаш, кампањските медиуми виртуелно се искористуваат на сите нивоа (дури кандидатите за локален мандат се познати по купувањето кабелски телевизии). Помалите и нискобуџетните кампањи сè повеќе насочени кон директната електронска пошта, поекономично рекламирање и директен контакт со гласачите. Оваа зависност од скапо рекламирање е водечки фактор, после зголемувањето на трошоците во трката за мандат во САД. Растечката цена во трката за мандат, е да ги обесхрабри оние кои немаат силни врски или не се во многу добра финансиска состојба.

Независни трошоци

Парите не се собираат и трошат само од страна на кандидатската кампања, туку исто така и од страна на партиски комитети, комитети за партиско делување и други групи (во изборниот круг во 2004 година, многу контроверзи беа насочени кон нова категорија на организација, 527 групи ). Понекогаш ова се прави преку независни трошења направени со поддршка или противење од страна на одредени кандидати, но без каква било кандидатска соработка или одобрение. Недостатокот на искрени врски помеѓу кандидатот и трети групи овозможува една страна од кампањата да напаѓа друга додека ги одбегнува негативните критики. Пример за сеќавање се Свифт Бот Ветеранс кои во претседателската кампања во 2004 година го критикуваа Џон Кери .

Понатамошен развој

Многу политичари и коментатори се согласуваат дека американските политички кампањи во моментов се наоѓаат во период на промени, што се должи на зголемената употреба на Интернетот (кој се претвори во значајна алатка за финансирање) и по сè опаднувачката делотворност на телевизиското рекламирање. Сепак, модерната технологија продолжува да се прилагодува на промените во општеството. Кампањите преку Интернет нкогаш нема да бидат замена за традиционалните политички кампањи. Водењето политичка кампања преку Интернет не вклучува цели делови од секое население, бидејќи е достапно само за одредени групи на население, со што оние без пристап до Интернет ги остава неповрзани. На пример, за време на актуелната претседателска кампања на Обама, политичкото ширење на кампањата преку Интернет имаше ефект во достигнувањето до помладата популација. Поради границите на технологијата, претседателската кампања на Обама не успеа да достигне до постарите генерации кои не го користат овој нов медиум, како и значајниот број на население кое нема пристап до Интернет.

Историјат

Политичките кампањи постојат уште многу одамна. Најчесто започнуваат со помалку привилегирани или неосновани гледни точки. Феноменот на политички кампањи е тесно поврзан со лоби групи или полиитчки партии. За прва модерна кампања се смета кампањата на Вилијам Еварт Гледстон Мидлотиан во 1880 година, иако може да постојат примери за модерна политичка кампања уште порано, во 19 век. Демократските општества имаат регуларна гласачка кампања, но сè додека е дозволена слободата на изразување може да се предизвикаат одредени проблеми. Американските гласачки кампањи во деветнаесттиот век ги создадоа првите политички партии.

Користени извори:

• Хикс С. ,,Политичкиот систем на Европската унија,, Ст. Мартин Прес, 1999 година
• Лапаломбара, Јозеф и Мајрон Винер ,,Политички партии и политички развој ,, Принстон Јуниверзити Прес,, 1966 година
• Роберт Динкин. ,,Водење кампања во Америка: Историја на гласачката практика,, 1989 година
• Гери Ц. Јакобсон ,,Политиките на конгресните избори,, ( петто издание): Лонгман , 2000 година
• Артур М. Шлесингер ,,Историја на американските претседателски избори,, 4 делови, Њујорк, Челзи Хаус, 1971 година
• Брус А. Бимбер и Ричард Дејвис, ,,Водење кампања преку Интернет: Интернетот во британските избори,, Оксфорд, 2003 година