Опсада на Негропонте (1688)

Опсада на Негропонте (денешна Халкида) била преземена од силите на Република Венеција од јули до октомври 1688 година. Венецијанската армија, составена од неколку платенички и сојузнички контингенти од Западна Европа, успеала да го заземе Пелопонез во претходните години и продолжила кон Атина, а по опсадата на Акропол следувала и битката кај Негропонте, главното османлиско упориште во Централна Грција. Венецијанската опсада била попречена од османлискиот отпор и нивната неможност целосно да го изолираат градот, бидејќи османлискиот генерал Исмаил-паша успеал да ги пренесе резервите до опколениот гарнизон. Понатаму, венецијанската армија претрпела многу жртви од избувнувањето на чумата во венецијанскиот логор, што довело до смрт на 4.000 војници и искусниот генерал Ото Вилхелм Кенигсмарк. Заминувањето на фирентинскиот и малтешкиот контингент дополнително ги ослабнало позициите на Венецијанците, а кога германските платеници одбиле да останат таму во зимскиот период, венецијанскиот командант, дужот Франческо Морозини, морал да го признае поразот и да се повлече на Пелопонез.

Опсада на Негропонте (1688)
Дел од Морејска војна
Датум 13 јули – 21 октомври 1688
Место Халкида (Негропонте), Грција
Исход Отоманска победа
Завојувани страни
 Венецијанска Република Отоманско Царство
Команданти и водачи
Франческо Моросини
Ото Вилхелм Кенигсмарк
Шарл Феликс Галеан
Исмаил-паша
Сила
15,000 војници
10.000 во флота
6,000
Жртви и загуби
Тешки загуби,
4.000 од чумата
непознато

Извори

уреди
  • Andrews, Kevin (2006). Castles of the Morea (Revised Edition). American School of Classical Studies at Athens. стр. 183–185. ISBN 0876614063.
  • Предлошка:Ιστορία του Ελληνικού Έθνους
  • Finlay, George (1856). The History of Greece under Othoman and Venetian Domination. London: William Blackwood and Sons. стр. 227–228.
  • Setton, Kenneth Meyer (1991). Venice, Austria, and the Turks in the Seventeenth Century. Philadelphia, Pennsylvania: American Philosophical Society. стр. 347–362. ISBN 0-87169-192-2.