Нина Бенер-Андерсон
Нина Аманда Констанција Бенер-Андерсон родена Ахланд (1865–1947) била шведска медицинска сестра, активистка за правата на жените, суфражетка, пацифистка и политичарка. Во 1906 година, таа го основала огранокот Вестерас на Националното здружение за право на глас на жените во 1909 година, станувајќи член на одборот во 1909 година. Во 1912 година, таа била првата жена што била избрана во Градскиот совет на Вестерас. Бенер-Андерсон била една од шведските делегатки на Женската мировна конференција во Хаг во 1915 година и продолжила да ја поддржува каузата за мир во 1920-тите и 1930-тите. Таа, исто така, била политички активна во Националното здружение за слободоумие и извесно време членка на Здружението на Либералните жени (Frisinnade Kvinnors Riksförbund).[1][2][3]
Биографија
уредиРодена на 30 мај 1865 година во Ландскрона, Нина Аманда Констанција Аландер била ќерка на Карл Магнус Аландер и неговата сопруга Јохана Каролина, родена Нилсон. Таа била најстарата од четирите деца. Откако нејзиниот татко починал кога таа имала десет години, семејството се преселило во Лунд каде што учела во приватно училиште. По смртта на нејзината мајка кога имала 18 години, таа поминала три години грижејќи се за своите помлади браќа и сестри пред да се пресели во Стокхолм да студира медицинска сестра во Drottningens sjuksköterskeskola од 1886 до 1887 година. По добивањето на својата диплома, таа служела како работна медицинска сестра во училиштето во следните пет години, од кои две ги поминала во фабриката Домнарветс Јернверк.[1][3]
Додека студирала, го запознала инженерот Густаф Андерсон со кого се омажила во 1983 година. Заедно имале четири деца. Околу 1905 година, тие се населиле во Вестерас каде Нина Бенер-Андерсон се вклучила во движењата за правата на жените, воздржаноста и мирот. Во 1906 година, таа била ко-основачка на локалното здружение за право на глас (ФКПР). Таа била избрана во одборот во 1909 година и станала претседателка во 1912 година. Како таква, истата година таа била предложена како главна женска кандидатка за градскиот совет и била уредно избрана како прва жена градска советничка во градот. Таа била повторно избрана во 1916 година кога била избрана и за претседателка на локалната секција на ЛКПР. По смртта на нејзиниот сопруг во 1918 година, таа се преселила во Брома во Стокхолм со своите деца.[1]
Бенер-Андерсон исто така била длабоко посветена на мировното движење. Додека учествувала во движењето за умереност на Белата лента, во 1912 година таа основала дел посветен на мировната работа. Во 1915 година, таа била една од шведските делегатки кои учествувале на женскиот мировен конгрес во Хаг. Како резултат на тоа, таа станала членка на одборот на шведскиот оддел на Женската меѓународна лига за мир и слобода до 1922 година. Таа учествувала на конференцијата во Франкфурт за современи воени методи во 1929 година и во 1935 година го поддржала шведското движење Први септември (Форста септември-Рорелсен).[1]
Нина Бенер-Андерсон починала на 26 март 1947 година во Вестерас, на 81-годишна возраст. Таа била погребана на градските Östra kyrkogården (Источни гробишта).[1]
Дополнително читање
уреди- Nina Benner-Anderson на Svenskt kvinnobiografiskt lexikon
Наводи
уреди- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Mysers, Margaret (2 March 2020). „Nina Amanda Constantia Benner-Anderson“. Svenskt kvinnobiografiskt lexikon. Посетено на 7 May 2021.
- ↑ „100 år sedan första kvinnan tog plats i Västerås stadsfullmäktige“ (шведски). Västerås Stad. 3 December 2012. Посетено на 7 May 2021.
- ↑ 3,0 3,1 Hedberg, Walborg; Aronsenius, Louise (1914). „Anderson, Nina: Svenska kvinnor från skilda verksamhetsområden - Biografisk uppslagsbok“ (шведски). Alber Bonniers Förlag. Посетено на 7 May 2021.CS1-одржување: повеќе имиња: список на автори (link)