Нема земја! Нема куќа! Нема глас!

Нема земја! Нема куќа! Нема глас! — името на кампањата на голем број движења на сиромашните луѓе во Јужна Африка која повикувала на бојкот на гласањето и општо отфрлање на партиската политика и банка на гласови.[1] Името имало за цел да имплицира дека ако владата не испорача на прашањата важни за погодените заедници (како земјиште и домување), овие движења нема да гласаат.

Историја

уреди
 
Демонстрантите пред Уставниот суд во 2009 година

Нема земја! Нема куќа! Нема глас! кампањата започнала како национална кампања на Јужноафриканското движење на народи без земја (ЛПМ) во 2004 година.[2] Првично наречена Нема земја! Нема глас! Во кампањата, Народното движење на народи без земја и Националниот комитет за земјиште тврделе дека гласачите требало да бидат регистрирани во нивното матично одделение за да гласаат и дека би било невозможно да гласаат доколку семејствата се под закана од иселување или немаат безбедно сместување.[3] Амнести интернешенел објавил дека активистите на ЛПМ биле мачени за време на изборите за националната влада во 2004 година, откако презеле Нема земја! Нема глас! позиција.[4]

Во 2006 година, движењето на Кампањата против иселување на Западен Кејп и движењето на базата Абахлали[5] ги бојкотирале општинските избори под знамето на оваа кампања. АЕК одржал марш на денот на изборите во Кејптаун, велејќи дека ќе се воздржат од гласање. Марш на базата Абахлали Мјондоло под знамето на Нема земја! Нема куќа! Нема глас! кампањата била незаконски забранета од општина Дурбан и дочекана со полициска репресија.[6][7]

Во 2008 година, Движењето на луѓе без земја, Кампањата против иселување на Западен Кејп и базата Абахлали, Мјондоло и руралната мрежа се приклучиле за да ја формираат Алијансата на сиромашните луѓе . Во 2009 година, Алијансата гласала за бојкот на националните избори во рамките на Нема земја! Нема куќа! Нема глас! банер.[8]

За време на кампањата за националните избори во 2009 година, гласот „Не“! кампањата претрпела тешка репресија од политичките партии и полицијата. На 8 февруари 2009 година, јужноафриканската полиција наводно ги претепала и употребила солзавец врз жителите на Гугулету кои одржувале состанок за домување бидејќи претседателот на провинцијата АНЦ, Мечебиси Скватша, тврдел дека тие ја попречувале регистрацијата на гласачите.[9][10] Во март 2009 година биле уапсени и осум членови на Движењето без земја, а некои тврдат дека тоа било поврзано со гласањето „Не“! кампања на Сојузот на сиромашните народи.[11]

На изборите во 2009 година 39% од потенцијалните гласачи ја поддржале АНЦ.[12]

Базата Абахлали, Мјондоло повикала на бојкот на локалните избори во 2011 година.[13][14][15] Ним им се придружиле низа други општествени движења, вклучувајќи ја Кампањата против иселување на Западен Кејп, дворовите од паркот Мандела, Сихула Сонке, Јужноафриканското движење на невработени народи и Движењето на луѓе без земја.[16] Организациите на локалната заедница, исто така, организирале гласачки штрајкови во голем број градови низ земјата, вклучувајќи ги, на пример, градот на кралот Вилијам,[17] Фиксбург,[18] Грахамстаун[19] и Като Риџ.[20] На изборите не гласале вкупно 42 отсто од запишаните избирачи.[21] Пријавено е дека „Речиси 75% од Јужноафриканците на возраст од 20–29 години не гласале на изборите за локалната власт во 2011 година“ и дека „Јужноафриканците во таа возрасна група имале поголема веројатност да учествуват во насилни улични протести против локалната АНЦ отколку да гласаат за владејачката партија“.[22]

Наводи

уреди
  1. By Voting We Are Only Choosing Our Oppressors, Soundz of the South
  2. "No Vote" Campaigns are not a Rejection of Democracy“. Mail & Guardian. South Africa.
  3. „An anatomy of new power“. Mail & Guardian. South Africa.
  4. „2005 Annual Report for South Africa“. Amnesty International. Архивирано од изворникот на 29 November 2008.
  5. Battle to be Heard Архивирано на {{{2}}}., by Carol Paton, Financial Mail, 17 February 2006
  6. „Sekwanele! (Enough is enough!): Post-apartheid land and housing struggles“. Pambazuka.
  7. "No Vote" Campaigns are not a Rejection of Democracy“. Mail & Guardian. South Africa.
  8. Resistance Not Ballots; Mass Organisation Not Authoritarian Leaders Архивирано на 8 јуни 2011 г., Zabalaza Anarchist Communist Front, 9 May 2010
  9. „AEC members tear gassed, beaten and arrested; residents lay blame on ANC“. Anti-Eviction Campaign. Архивирано од изворникот на 13 February 2009.
  10. „Elections: A Dangerous Time for Poor People's Movements in South Africa“. SACSIS. Архивирано од изворникот на 28 April 2011. Посетено на 14 March 2009.
  11. „8 Landless People's Movement Comrades Under Arrest in Johannesburg“. Landless Peoples Movement. Архивирано од изворникот на 20 July 2011.
  12. SA rulers need to find new ways to carry citizens with them, Anthony Butler, Business Day, 27 July 2009
  13. SOUTH AFRICA: Poor people's movement draws government wrath, IRIN,UN Office for the Coordination of Humanitarian Affairs, 22 April 2010
  14. W Cape voters ‘not predictable’, Quinton Mtyala and Babalo Ndenze, The Cape Argus, 18 May 2011
  15. ‘No Land! No House! No Vote!’, The Mercury, By SINEGUGU NDLOVU AND BRONWYN FOURIE, 19 May 2011
  16. The revolt of South Africa’s untouchables, Pambazuka Press, 9 March 2011
  17. We won’t vote for ‘a stranger’ Архивирано на {{{2}}}., Vuvu Vena, The Daily Dispatch, 19 May 2011
  18. Disillusioned voters snub Ficksburg poll, Kwanele Sosibo, Mail & Guardian, 20 May 2011
  19. Unhappy Tantyi residents stay away from polls Архивирано на {{{2}}}. by Thembeni Plaatjie, Grocott's Mail, 20 May 2011
  20. ANC choice of candidate sparks political unrest 20 May 2011, KARREN BOWDEN AND LEANNE JANSEN, The Mercury
  21. Elephant will ignore the DA ‘ant’ at its own peril, AUBREY MATSHIQI, Business Day, 23 May 2011
  22. Deep Read: 'Born free' voters may not choose ANC, JON HERSKOVITZ, Mail & Guardian, 29 January 2013

Надворешни врски

уреди