Мене, себеси и јас (драма)

Мене, себеси и јасдрама од 2007 година на Едвард Олби. Станува збор за апсурдистичка семејна комедија/драма.

Синопсис

уреди

Претставата раскажува сложена приказна за Мајка, која е во интимна врска со Доктор и која има проблеми да ги раздели своите 28-годишни синови. Дел од проблемот можеби е тоа што таа ги именувала своите два сина „ОТО“ и „ото“ - пример за она што докторот го нарекува „симетрија, да, но не и логика“.[1] Претставата започнува кога ОТО и кажува на мајка си дека заминува од дома за да стане Кинез и дека брат му повеќе не постои. Ова го вознемирува ото, кој бара некаква потврда дека е жив. Морин, девојката на ото, станува вовлечена во ова. Игри со зборови и семантика, идеи за различните значења и аспекти на љубовта, заедно со рифовите за различни културолошки наводи, изобилуваат во оваа претстава.[2][3]

Историја на изведбите

уреди

Мене, себеси и јас првпат била продуцирана во 2008 година во театарот МекКартер во Принстон, Њу Џерси. Била режирана од Емили Ман со сценографија на Томас Линч и костимографија на Џенифер фон Мајрхаузер. Глумскиот состав го сочинувале Тајн Дејли (Мајка), Мајкл Еспер (ОТО), Брајан Мареј (Д-р), Шарлот Пари (Морин), Стивен Пејн (Мажот) и Колин Донел (ото).[1]

Бен Брентли, во рецензија од 2008 година за New York Times, напишал дека Мене, себеси и јас е „во традицијата на делата на г-дин Олби од средината и доцната кариера, како што се Брачна игра и Играта околу бебето: фрагментирани филозофски водвили кои ги претвораат најфундаменталните прашања за идентитетот во вербални меки чевли. Исто така, се навраќа на неговите рани вежби за апсурдизам (вклучувајќи ги и едноглумските Песочник и Американски сон), црнојаглени комедии од времето кога дрските млади писатели уживале во соборувањето на театарските традиции.“[4]

Претставата била премиерно изведена во Њујорк во Playwrights Horizons во септември 2010 година. Глумската екипа била Елизабет Ешли (Мајка), Захари Бут (ОТО), Брајан Мареј (Д-р), Наталија Пејн (Морин), Стивен Пејн (Мажот) и Престон Садлеир (ото).[1]

Наводи

уреди
  1. 1,0 1,1 1,2 Albee, Edward. ‘’Me, Myself and I’’. Dramatist Play Service 2011ISBN 0822224992
  2. Goldberg, Isa. “Edward Albee on his new play” FT Magazine. 4 септември 2010
  3. Piepenburg, Erik. “But Can Their Moms Tell Them Apart?” New York Times. 15 септември 2010
  4. Brantley, Ben. “Ta-ta! Give ’Em the Old Existential Soft-Shoe”New York Times. 28 јануари 2008

Предлошка:Едвард Олби