Макс Рајнхарт
Максвел Рајнхарт (роден на 4 февруари 1992 година) е канадски поранешен професионален играч нахокеј на мраз. Играл во НХЛ за Калгари Флејмс.
Рајнхарт играл четири сезони јуниорски хокеј со Котенај Ајс и бил член на нивниот шампионски тим во Западната хокеарска лига во 2011 година пред да стане професионалец во 2012 година. Заедно со Грифин и Сем, тој е еден од тројцата браќа кои играле хокеј, синови на поранешниот играч на НХЛ, Пол Рајнхарт.
Играчка кариера
уредиЈуниор
уредиРајнхарт играл мал хокеј во Западен Ванкувер, Британска Колумбија,[1] каде што неговиот татко Пол, поранешен играч на Националната хокеарска лига (НХЛ), се населил по неговата кариера.[2] Макс гледал на својот татко како најголемо влијание врз неговиот развој како играч и открил дека тоа што е син на поранешен играч на НХЛ му олеснило да биде забележан од скаутите.[1] Бил избран во Западната хокеарска лига (ЗХЛ) од страна на Котенај Ајс со нивната селекција од четвртото коло, 86-то вкупно, на ЗХЛБантам Драфт во 2007 година.[3]
Како јуниор, Рајнхарт играл четири сезони на центарот со Ајс помеѓу 2008 и 2012 година, каде што постигнал 235 поени на 266 натпревари.[4] По кампањата со 27 поени како 16-годишник во 2008-09 година, тој се подобрил на 51 поен во 2009-10 и заработил место со канадскиот тим до 18 години на Светското првенство под 18г 2010 година.[4] Рајнхарт настапил во шест натпревари на турнирот, постигнувајќи една асистенција за седмопласираните Канаѓани.[5][6] Рајнхарт бил избран во третото коло (63-то севкупно) на драфтот за влез во НХЛ во 2010 година од страна на Калгари Флејмс, истата франшиза што го донела неговиот татко на 12-тото место во генералниот пласман во 1979 година.[7]
Враќајќи се на мразот за сезоната 2010-11 ЗХЛ, Рајнхарт завршил втор во тимско постигнување, зад Коди Икин, со 79 поени во 71 натпревар.[8] Во плејофот во 2011 година, тој постигнал рекорд во лигата и станал четвртиот играч во историјата на лигата кој постигнал пет гола на еден натпревар во победата со 7-2 над Медисин Хет Тајгерс .[9] Рајнхарт постигнал 27 поени во 19 натпревари во плејофот, врзувајќи пет играчи на второто место во генералниот пласман во постигнувањето по сезоната,[8] додека Ајс го освоил Купот на Ед Чиновет откако го победил Портланд Винтерхокс во серијата ЗХЛ шампионати.[10] Играјќи ја својата последна јуниорска сезона во 2011-12, Рајнхарт го предводел Ајс со 78 поени,[11] и бил именуван во Вториот Ол-стар тим на ЗХЛ.[12]
Професионален
уредиФлејмс потпишале со Рајнхарт тригодишен договор за влез на ниво на 14 јули 2011 година, пред неговата последна сезона со Ајс.[13] Своето професионално деби го имал по завршувањето на сезоната на Лед. Рајнхарт се приклучил на филијалата на Калгари во Американската хокеарска лига (АХЛ), Аботсфорд Хит, за да ја заврши сезоната 2011–12 АХЛ, каде што постигнал два гола во своето професионално деби.[14] Тој дал гол и асистенција на четири натпревари во плејофот.[4] Во неговата прва целосна сезона со Хит во 2012-13, Рајнхарт се борел да игра на постојано ниво; 21-годишниот играч рече дека немал многу години во хокеј каде што се мачел офанзивно.[15] Тој имал само четири поени во неговите први 33 натпревари со Аботсфорд, но се подобрил во текот на сезоната, постигнувајќи 17 поени во следните 34 натпревари.[16]
Калгари Флејмс го отповикал Рајнхарт на 6 април 2013 година, одлука што го изненадил и покрај неговата подобрена игра.[16] Тој го направил своето деби во НХЛ таа вечер во неговиот роден град, со 5-2 пораз од Ванкувер Канакс.[17] Рајнхарт го имал своето деби со франшизата Флњјмс со која неговиот татко ја започнал својата кариера и играл девет сезони, и против тимот на Канакс со кој Пол ги поминал последните две сезони.[16] Рајнхарт го заработил својот прв НХЛ поен четири ноќи подоцна, исто така против Канакс, асистирајќи за голот на Куртис Гленкрос,[18] и го постигнал својот прв гол против голманот на Едмонтон Ојлерс, Николај Кабибулин на 13 април во победата од 4–1.[19] Сезоната ја завршил со гол и две асистенции на 11 натпревари со Флејмс и 21 поен на 67 натпревари со Аботсфорд.[20]
Рајнхарт го поминал поголемиот дел од сезоната 2013-14 со Хит, иако се појави во осум натпревари со Флејмс и забележал две асистенции.[21] Тој ги предводел Хит со 63 поени во 66 натпревари, и со тоа го собори рекордот на тимот на Крис Коланос од Аботсфорд (61).[22]
На 1 јули 2015 година, Рајнхарт бил разменет од Флејмс во Нешвил Предаторс во замена за условен избор во четвртиот круг во 2016 година [23] Тој не видел никакви акции во НХЛ во текот на сезоната 2015-16, но забележал 73 настапи за огранокот на Нешвил во АХЛ, Милвоки Адмиралс, постигнувајќи 23 гола и 15 асистенции. Тој, исто така, одиграл три натпревари по сезоната.
Во следната оф-сезона, Рајнхарт прифатил понуда од Германија, потпишувајќи со Келнер Хаи од Германската Хокеарска Лига (ГХЛ) на 6 јуни 2016 година.[24] Во сезоната 2016-17, Рајнхарт обезбедил разновидност во текот на целата постава, обезбедувајќи 6 гола и 23 поени во 52 натпревари.
На 1 јули 2017 година, Рајнхарт се вратил во НХЛ потпишувајќи како слободен агент на едногодишен, двонасочен договор со Отава Сенаторс.[25]
Личен живот
уредиМакс е најстариот од трите сина на Пол и Тереза Рајнхарт. Неговите помлади браќа исто така играле хокеј: Грифин бил првиот круг на драфтот на Њујоршките островјани во 2012 година,[26] а најмладиот брат Сем играл за Флорида Пантерс бидејќи бил драфтуван од Бафало Саберс на драфтот за влез во НХЛ во 2014 година.[15] Тројцата браќа играле еден со друг и против друг во текот на нивните јуниорски кариери, бидејќи Сем бил соиграч на Макс во шампионскиот тим на Кутенај, додека парот се спротивставил на Грифин, кој бил член на Едмонтон Ојл Кингс.[7] Макс е единствениот од браќата кој не бил драфтуван во првиот круг на драфтот за влез во НХЛ.
Статистика за кариера
уредиРедовна сезона и плеј-оф
уреди| Регуларна сезона | Плеј-оф | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Сезона | Тим | Лига | Г.П. | Голови | Асист. | Поени | Пенали | Г.П. | Голови | Асист. | Поени | Пенали | ||
| 2008–09 | Котенај Ајс | ЗХЛ | 62 | 11 | 16 | 27 | 21 | 4 | 1 | 0 | 1 | 2 | ||
| 2009–10 | Котенај Ајс | ЗХЛ | 72 | 21 | 30 | 51 | 38 | 6 | 1 | 1 | 2 | 6 | ||
| 2010–11 | Котенај Ајс | ЗХЛ | 71 | 34 | 45 | 79 | 41 | 19 | 15 | 12 | 27 | 12 | ||
| 2011–12 | Котенај Ајс | ЗХЛ | 61 | 28 | 50 | 78 | 40 | 3 | 0 | 2 | 2 | 6 | ||
| 2011–12 | Аботсфорд Хит | АХЛ | 1 | 2 | 0 | 2 | 0 | 4 | 1 | 1 | 2 | 0 | ||
| 2012–13 | Аботсфорд Хит | АХЛ | 67 | 7 | 14 | 21 | 32 | — | — | — | — | — | ||
| 2012–13 | Калгари Флејмс | НХЛ | 11 | 1 | 2 | 3 | 4 | — | — | — | — | — | ||
| 2013–14 | Аботсфорд Хит | АХЛ | 66 | 21 | 42 | 63 | 47 | 4 | 1 | 3 | 4 | 4 | ||
| 2013–14 | Калгари Флејмс | НХЛ | 8 | 0 | 2 | 2 | 2 | — | — | — | — | — | ||
| 2014–15 | Адирондак Флејмс | АХЛ | 69 | 15 | 24 | 39 | 38 | — | — | — | — | — | ||
| 2014–15 | Калгари Флејмс | НХЛ | 4 | 0 | 0 | 0 | 0 | — | — | — | — | — | ||
| 2015–16 | Милвоки Адмиралс | АХЛ | 73 | 23 | 15 | 38 | 32 | 3 | 0 | 0 | 0 | 4 | ||
| 2016–17 | Келнер Хаи | ГХЛ | 52 | 6 | 17 | 23 | 26 | 3 | 0 | 0 | 0 | 4 | ||
| 2017–18 | Белвил Сенаторс | АХЛ | 67 | 11 | 12 | 23 | 32 | — | — | — | — | — | ||
| НХЛ вкупно | 23 | 1 | 4 | 5 | 6 | — | — | — | — | — | ||||
Меѓународен
уреди| година | Тим | Настан | Резултат | Г.П. | Г | А | Поени | Пенали | |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 2009 година | Канада Пацифик | U17 | 2-ри | 6 | 2 | 1 | 3 | 4 | |
| 2010 година | Канада | WJC18 | 7-ми | 6 | 0 | 1 | 1 | 39 | |
| Јуниор вкупно | 12 | 2 | 2 | 4 | 43 | ||||
Награди и почести
уреди| Медали | ||
|---|---|---|
Натпреварувач за  Канада
| ||
| Хокеј на мраз | ||
| Светски предизвик за хокеј до 17 години | ||
 |
Британска Колумбија 2009 | |
| Награда | година | |
|---|---|---|
| ЗХЛ | ||
| првенство | 2010–11 | [10] |
| Втор тим Ол-стар | 2011–12 | [12] |
Поврзано
уредиНаводи
уреди- ↑ 1,0 1,1 Gorman, Randy (2009-12-13). „Q&A with Max Reinhart and Joey Leach“. McKeen's Hockey. Посетено на 2013-04-05.
- ↑ Radia, Andy (2011-02-18). „Where are they now: Paul Reinhart“. Vancouver Canucks Hockey Club. Посетено на 2013-04-06.
- ↑ Flett, Cory; Watts, Jesse, уред. (2012). 2012–13 WHL Guide. Western Hockey League. стр. 66.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 „Maxwell Reinhart player card“. National Hockey League. Посетено на 2013-04-06.
- ↑ „Player statistics by team – Canada“ (PDF). International Ice Hockey Federation. 2010-04-22. Архивирано од изворникот (PDF) на May 9, 2021. Посетено на 2013-04-06.
- ↑ „Tournament progress“ (PDF). International Ice Hockey Federation. 2010-04-23. Посетено на 2013-04-06.
- ↑ 7,0 7,1 Duff, Bob (2012). „The son also rises“. Prospects Hockey: 40. ISSN 1703-7182.
- ↑ 8,0 8,1 Flett, Cory; Watts, Jesse, уред. (2011). 2011–12 WHL Guide. Western Hockey League. стр. 66.
- ↑ Flett, Cory; Watts, Jesse, уред. (2011). 2011–12 WHL Guide. Western Hockey League. стр. 244.
- ↑ 10,0 10,1 Beseda, Jim (2011-05-13). „WHL Championship series: Kootenay wins 4-1 to close out Winterhawks, clinch berth in Memorial Cup“. The Oregonian. Посетено на 2013-04-06.
- ↑ Flett, Cory; Watts, Jesse, уред. (2012). 2012–13 WHL Guide. Western Hockey League. стр. 64.
- ↑ 12,0 12,1 Flett, Cory; Watts, Jesse, уред. (2012). 2012–13 WHL Guide. Western Hockey League. стр. 210.
- ↑ „Flames sign Max Reinhart“. Calgary Flames Hockey Club. 2011-07-14. Посетено на 2013-04-06.
- ↑ „Numerology: Max Reinhart“. Calgary Flames Hockey Club. 2013-04-06. Посетено на 2013-04-06.
- ↑ 15,0 15,1 Fisher, Scott (2013-03-26). „Reinhart awaits his chance“. Calgary Sun. Посетено на 2013-04-06.
- ↑ 16,0 16,1 16,2 Sportak, Randy (2013-04-07). „Home is where Reinhart is“. Calgary Sun. стр. S2.
- ↑ Kuzma, Ben (2013-04-07). „West Vancouver's Max Reinhart suffers torrid NHL baptism in Flames 5-2 loss“. Vancouver Province. Архивирано од изворникот на 2013-04-08. Посетено на 2013-04-07.
- ↑ Gilbertson, Wes (2013-04-11). „Flames kids taken to school“. Calgary Sun. стр. S2.
- ↑ „Baertschi lifts Flames over reeling Oilers“. The Sports Network. 2013-04-13. Посетено на 2013-04-13.
- ↑ Hanlon, Peter; Kelso, Sean; Thomas, Rob, уред. (2013). 2013–14 Calgary Flames Media Guide. Calgary Flames Hockey Club. стр. 128.
- ↑ „Maxwell Reinhart player card“. National Hockey League. Посетено на 2014-04-20.
- ↑ Gilbertson, Wes (2014-04-20). „Heat's Reinhart sets record“. Calgary Sun. стр. S14.
- ↑ „Nashville acquires Max Reinhart“. Nashville Predators. 2015-07-01. Посетено на 2015-07-01.
- ↑ „Die Kölner Haie verpflichten Nico Krämmer und Max Reinhart | Kölner Haie“. www.haie.de. 6 June 2016. Посетено на 2016-06-06.
- ↑ „Senators' Max Reinhart: Coming back to North America“. CBS Sports. July 1, 2017. Посетено на July 1, 2017.
- ↑ „2012 NHL Entry Draft, Round 1“. National Hockey League. Посетено на 2013-04-06.
Надворешни врски
уреди- Biographical information and career statistics from НХЛ.com, or Eliteprospects.com, or Hockey-Reference.com, or The Internet Hockey Database