Лопингиум ― најдоцната низа/последната епоха на пермот.[3] Тоа е последната епоха од палеозоикот. На лопингиумот му претходел гвадалупијанот, а потоа бил проследен од раниот тријас.

Лопингиум
Хронологија
Етимологија
Формалитет на имеФормален
Синоним(и)Доцен перм
Корисна информација
Небесно телоЗемја
Регионална употребаШирум светот (МОС)
Искористени временски скалиВременска скала на МОС
Дефиниција
Хронолошка единицаЕпоха
Стратиграфска единицаНизи
Формалитет на временски опсегФормален
Дефиниција на долна границаДПП на конодонтот Clarkina postbitteri postbitteri
Долна граница на ССДТПенглајтански Отсек, Лајбин, Гуенши, НР Кина
23°41′43″N 109°19′16″E / 23.6953° СГШ; 109.3211° ИГД / 23.6953; 109.3211
Ратификуван ССДТ2004[1]
Дефиниција на горна границаДПП на конодонтот Hindeodus parvus.
Горна граница на ССДТМејшан, Жеџијанг, НР Кина
31°04′47″N 119°42′21″E / 31.0798° СГШ; 119.7058° ИГД / 31.0798; 119.7058
Ратификуван ССДТ2001[2]
Атмосферски и климатски податоци

Лопингиумот е често синоним за неформалните поими доцен перм или горен перм.

Името било воведено од Амадеус Вилијам Грабау во 1931 година и потекнува од Лепинг, Џијангкши во Кина.[4] Се состои од две фази/доба. Пораната е вучијапингијан, а подоцната е чангсингијан.[5]

Меѓународната хроностратиграфска табела (v2018/07)[3] обезбедува нумеричка старост од 259,1 ± 0,5 Ma. Доколку е одобрен глобалниот граничен стратотипски отсек и точка (GSSP), долната граница на најраната фаза ја одредува нумеричката старост на една епоха. GSSP за вучијапингијанот има нумеричка старост од 259,8 ± 0,4 Ma.[6][7]

Доказите од Миланковичиевите циклуси наведуваат дека должината на еден ден на Земјата во оваа епоха била приближно 22 часа.[8]

Лопингиумот завршил со Пермско-тријаскиот изумирачки настан.

Поврзано

уреди

Наводи

уреди
  1. Jin, Yugan; Shen, Shuzhong; Henderson, Charles; Wang, Xiangdong; Wang, Wei; Wang, Yue; Cao, Changqun; Shang, Qinghua (декември 2006). „The Global Stratotype Section and Point (GSSP) for the boundary between the Capitanian and Wuchiapingian Stage (Permian)“ (PDF). Episodes. 29 (4): 253–262. doi:10.18814/epiiugs/2006/v29i4/003. Посетено на 25 април 2023.
  2. Hongfu, Yin; Kexin, Zhang; Jinnan, Tong; Zunyi, Yang; Shunbao, Wu (јуни 2001). „The Global Stratotype Section and Point (GSSP) of the Permian-Triassic Boundary“ (PDF). Episodes. 24 (2): 102–114. doi:10.18814/epiiugs/2001/v24i2/004. Посетено на 25 април 2023.
  3. 3,0 3,1 International Commission on Stratigraphy. „Chart“. Посетено на 25 април 2023.
  4. Zhang, Shouxin (2009). Geological Formation Names of China (1866–2000). Beijing/Dordrecht: Higher Education Press/Springer. стр. 681. ISBN 978-7-040-25475-4.
  5. Allaby, Michael (2015). A Dictionary of Geology and Earth Sciences (4. изд.). Oxford University Press. doi:10.1093/acref/9780199653065.001.0001. ISBN 9780199653065.
  6. International Commission on Stratigraphy. „GSSPs“. Посетено на 25 април 2023.
  7. Gradstein, Felix M.; Ogg, James G.; Smith, Alan G. (2004). A Geologic Time Scale 2004. ISBN 9780521786737.
  8. Wu, Huaichun; Zhang, Shihong; Hinnov, Linda A.; Jiang, Ganqing; Feng, Qinglai; Li, Haiyan; Yang, Tianshui (13 септември 2013). „Time-calibrated Milankovitch cycles for the late Permian“. Nature Communications. 4: 2452. doi:10.1038/ncomms3452. PMC 3778519. PMID 24030138.