Википедија

Лија Стоукс

канадско-американски политиколог

Лија Кардамор Стоукс (англиски: Leah Cardamore Stokes) е канадско-американски политиколог, специјалист за политика за животна средина.[1][2] Таа е вонреден професор по еколошка политика на Антон Вонк на Универзитетот во Калифорнија, Санта Барбара.[3][4] Покрај тоа, Стоукс е консултант за политики во Evergreen Action and Rewiring America.[5][6] Таа, исто така е домаќин на подкастот за климатски промени A Matter of Degrees. Нејзиното истражување се фокусира на политичкото однесување, јавното мислење и политиката на енергетската и еколошката политика во САД.

Лија Стоукс
Лија Стоукс во 2021
Полињаенергија, клима, политика на животна средина
УстановиУниверзитет во Калифорнија во Санта Барбара
Теза(2015)

Ран живот и образование

уреди

Стоукс ја стекнала својата диплома по психологија и студии за Источна Азија на Универзитетот во Торонто.[7] Завршила магистерски ступии по јавна администрација на Универзитетот Колумбија. По дипломирањето, Стоукс работела во Resources for the Future. Таа продолжила да работи во Парламентот на Канада.[8] Нејзината улога вклучувала анализа на политиките за членовите на парламентот кои работаат во Комитетот за животна средина и одржлив развој и Постојаниот комитет за домородни и северни прашања. Во 2010 година, Стоукс се запишала на Технолошкиот институт во Масачусетс, каде што магистрирала и докторирала под надзор на Лоренс Саскинд. На МИТ, Стоукс создала програма за еколошка политика, вклучително и „Играта на Меркур“, договор за преговори што го користеле преку 100 универзитети ширум светот.[9]

Кариера

уреди

Во 2015 година, Стоукс се приклучила на факултетот на Универзитетот во Калифорнија, Санта Барбара. Нејзиното истражување се фокусира на енергетската политика и политиката за животна средина во САД.[10] Таа ја истражувала врската помеѓу јавното мислење и креирањето политики за обновлива енергија.[11] Таа, исто така, разгледала како дизајнот и презентацијата на стандардите за портфолио за обновливи извори (RPS) ја менува јавната поддршка за одредена политика. Исто така, објавила истражување за реакциите против проектите за обновлива енергија. Нејзината неодамнешна работа го испитува персоналот на Конгресот и нивното разбирање на јавното мислење.

Стоукс е исто така висок консултант за политика во Evergreen Action and Rewiring America, каде што се фокусира на застапување на федералната политика за справување со климатските промени и забрзување на електрификацијата.[12] Во септември 2021 година, таа дала сведоштво за електрификацијата на Заедничкиот економски комитет во Конгресот.[13] Тина Смит, сенатор за Минесота, го опиша Стоукс како „придонесувач на моќта“ во усвојувањето на Законот за намалување на инфлацијата од 2022 година, најголемата инвестиција во справувањето со климатските промени во историјата на Соединетите држави.[14]

Во октомври 2020 година, Стоукс и Кетрин Вилкинсон го започнале поткастот A Matter of Degrees, во кој разговараат за лостовите на моќта што го создадоа климатскиот проблем и алатките за негово решавање.[15]

Награди и признанија

уреди
  • 2018 Midwest Political Science Association Patrick J. Fett Award[16]
  • 2019 Business and Politics (journal) David P. Baron Award[17]
  • 2019 Jack Walker Award, Best Article on Political Organizations and Parties from APSA, 2019.
  • 2019 Information Technology and Innovation Foundation Scholar[18]
  • 2020 Grist 50 Fixer[19]
  • 2020 Harold J. Plous Award, UC Santa Barbara[20]
  • 2020 Best Energy Book, “Short Circuiting Policy,” American Energy Society[21]
  • 2022 Business Insider Climate Action 30[22]
  • 2022 Time 100 Next[23]

Избрана библиографија

уреди
  • Stokes, Leah C. (15 April 2020). Short Circuiting Policy: Interest Groups and the Battle Over Clean Energy and Climate Policy in the American States. Oxford University Press. стр. 336. ISBN 9780190074265.
  • Hertel-Fernandez, A.; Mildenberger, Matto; Stokes, Leah C. (2019). „Legislative Staff and Representation in Congress“. American Political Science Review. 113 (1): 1–18. doi:10.1017/S0003055418000606. S2CID 145024966.
  • Stokes, Leah C.; Breetz, Hanna L. (2018). „Politics in the US energy transition: Case studies of solar, wind, biofuels and electric vehicles policy“. Energy Policy. 113: 76–86. doi:10.1016/j.enpol.2017.10.057. S2CID 53973121.
  • Stokes, Leah C.; C., Warshaw (2017). „Renewable energy policy design and framing influence public support in the United States“. Nature Energy. 2 (8): 1–6. doi:10.1038/nenergy.2017.107. S2CID 59406969.
  • Stokes, Leah C. (2016). „Electoral backlash against climate policy: A natural experiment on retrospective voting and local resistance to public policy“. American Journal of Political Science. 60 (4): 958–974. doi:10.1111/ajps.12220. hdl:1721.1/99561.
  • Stokes, Leah C. (2013). „The politics of renewable energy policies: The case of feed-in tariffs in Ontario, Canada“. Energy Policy. 56: 490–500. doi:10.1016/j.enpol.2013.01.009.

Наводи

уреди
  1. ↑ @leahstokes (9 Jan 2020). „I'm Canadian. Thanks“ (Tweet) – преку Twitter.
  2. ↑ @leahstokes (17 December 2021). „A very happy day for me! After more than a decade living in this country, I'm now an American citizen. Feeling very…“ (Tweet) – преку Twitter.
  3. ↑ „Leah Stokes“. UCSB Bren School of Environmental Science & Management (англиски). Посетено на 2024-03-20.
  4. ↑ Stokes, Leah. „About“. Leah Stokes.
  5. ↑ „Who We Are“. Evergreen Action.
  6. ↑ „About Us“. Rewiring America.
  7. ↑ „Leah Stokes“. kleinmanenergy.upenn.edu (англиски). 2019-09-19. Посетено на 2019-12-30.
  8. ↑ „Leah C. Stokes“. EPIC (англиски). Посетено на 2019-12-30.
  9. ↑ „The Mercury Game“. mercurygame.scripts.mit.edu. Архивирано од изворникот на 2019-12-30. Посетено на 2019-12-30.
  10. ↑ „Leah Stokes“. Yale Program on Climate Change Communication (англиски). Посетено на 2019-12-30.
  11. ↑ „Bolstering public support for state-level renewable energy policies“. MIT News. Посетено на 2019-12-30.
  12. ↑ Stokes, Leah. „The Electric Explainer: The Inflation Reduction Act“. Rewiring America. Посетено на 6 September 2022.
  13. ↑ „Examining the Economic Benefits of Electrifying America's Homes and Buildings“. Joint Economic Committee. Посетено на 6 September 2022.
  14. ↑ „2022 TIME100 Next: Leah Stokes“. Time (англиски). Посетено на 2022-10-03.
  15. ↑ „Listen“. A Matter of Degrees. Посетено на 6 September 2022.
  16. ↑ „Award Recipients - 2018“. www.mpsanet.org. Архивирано од изворникот на 2019-12-30. Посетено на 2019-12-30.
  17. ↑ „David P. Baron Award“. Cambridge Core (англиски). Посетено на 2019-12-30.
  18. ↑ „ITIF Energy Innovation Boot Camp for Early Career Scholars“ (англиски). Наводот journal бара |journal= (help)
  19. ↑ „This professor wants you to give up your climate guilt“. Grist. Apr 8, 2020. Посетено на 6 September 2022.
  20. ↑ Logan, Jim (August 31, 2020). „Leah Stokes Earns Prestigious Plous Award“. University of California - Santa Barbara. Посетено на 6 September 2022.
  21. ↑ „Energy People of the Year“ (PDF). American Energy Society. Посетено на 6 September 2022.
  22. ↑ „Climate Action 30: Top global leaders working toward climate solutions“. businessinsider.com. Посетено на 2022-09-22.
  23. ↑ Smith, Tina (September 28, 2022). „2022 TIME100 NEXT - Leah Stokes“. Time. Посетено на November 11, 2022.

Надворешни врски

уреди
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Лија_Стоукс&oldid=5279296“