Енкрипцијата е процес во криптографијата, кој означува на трансформирање на информации (plaintextсо користење на алгоритми (наречено шифра) да не биде читливо за кој било освен за оние кој имаат посебно знаење, обично назначено како клуч. Резултатот од процесот се енкриптирани информации (во криптографијата, назначено како шифра-техт). Во многу контекси, зборот енкрипција исто така имплицивно укажува на обратен процес т.е. декрипција(пр. "софтвер за енкрипција" може исто така да декриптира), за да ја направи информацијата читлива повторно (т.е. да го направи не-енкриптирано).

Слика извадена од „КИБЕРЕЗБЕДНОСТ: Потребни акции за решавање на предизвиците со кои се соочуваат федералните системи“, страница 10
Слика извадена од „КИБЕРЕЗБЕДНОСТ: Потребни акции за решавање на предизвиците со кои се соочуваат федералните системи“, страница 10

Енкрипцијата била долго користена од страна на војниците и владините олеснителни тајни комуникации.Енкрипцијата во денешно време е често користена за заштитување на информации преку повеќе видови од цивилни системи.На пример, во Институтот за Компјутерска Безбедност пријавено е дека во 2007 година, 71 од компаниите биле анкетирани дека користат енкрипција за дел од нивните складирани бази на податоци.Енкрипцијата се користи за заштитување на податотеки како на пример фалјови на компјутер или CD-DVD дискови или USB-Flash дрajвер. Во поново време се пријавени повеќе случаи каде што заштитените информации се декриптирани и дозволени јавноста да може да достапи до нив. Да енкриптираш такви податотеки “на одмор” така што многу е тешко да се декриптираат. Системите на дигиталните права не дозволуваат да се копира или репродуцира софтверот и тое е некако различно од примерот за енкрипција на податоци “на одмор”.

Енкрипција исто така се користи за дата во транзиција, т.е податоци кои се пренесуваат преку локални мрежи, интернет мрежи , мобилни и друго.Во изминатите години се пријавени повеќе пресретнати информации.Енкриптирање податоци во транзиција исто така помага во безбедноста бидејќи многу тешко е да се обезбедат физички сите мрежи.

Енкрипцијата, може да ја заштитува безбедноста на пораките, но другите техники треба да го заштитуваат интегритет и вредноста на пораките, проверување на точноста на МАC или на некој дигитален потпис. Стандардите и криптографскиот софтвер и хардвер за да извршат енкрипција се широко достапни, но за успешно да ја користиме енкрипцијата за да го обезбедиш цел безбедносен систем може да биде голем проблем.Една обична грешка може да дојде до уништување на системот или успешни напади на системот.Некојпат противникот може да добија не енкриптирана информација без директно да ја користи енкрипцијата, како на пример преку Тrojan Horse и друго.

Еден од првите јавни клучеви за енкрипција бил наречен Pretty Good Privacy(PGP). Беше написан во 1991 од Фил Зиммерман и бил купен од Symantec во 2010 година.

Дигиталнио потпис и енкрипцијата мора да бида аплицирани кога пораката е составена, за да избегниме крадци.Инаку секој јазол помеѓу праќата и енкрипциониот агент може лесно да се упадне. Поради невнимание на хардвер производителот,повеќето мобилни уреди доаѓаат без енкрипции контролирани од корисникот или да има способност за дигитален потпис.

Наводи

уреди

Надворешни врски

уреди