Заборавените затвореници
„Притисокот на мислењето пред сто години доведе до
еманципација на робовите. Сега човекот треба да инсистира на
истата слобода за својот ум како што ја освои за своето тело.“
— Питер Бененсон, „Заборавените затвореници“.[1]
„Секое лице кое е физички ограничено (со затвор или
) од изразување (во која било форма на зборови или симболи)
мислење кое тој искрено го држи и кое не го застапува
или го одобрува личното насилство.“
— Статијата што го дефинира поимот Затвореник на совеста.[1]
„Притисокот на мислењето пред сто години доведе до
еманципација на робовите. Сега човекот треба да инсистира на
истата слобода за својот ум како што ја освои за своето тело.“
— Питер Бененсон, „Заборавените затвореници“.[1]
Заборавените затвореници е напис од страна на Питер Бенесон објавена во Обсервер на 28 мај 1961 година.[1][2] Цитирајќи на членовите 18 и 19 на Универзалната декларација за човекови права, најавила кампања за „Апел за амнестија, 1961“ и повикала на „заедничка акција“. Написот исто така ја лансирала книгата Прогонство 1961 и нејзините приказни за докторот Агостињо Нето, филозофот Константин Ноика, адвокатот Антонио Амат и Ештон Џонс и Патрик Данкан.[1]
Бененсон наводно ја напишал својата статија откако дознал дека двајца португалски студенти од Коимбра биле затворени во Португалија затоа што кренале здравица за слободата.[3] Написот бил препечатен во весниците ширум светот и предизвикал поплава од одговори од читателите, организирајќи групи во неколку земји да ги испитаат кршењата на човековите права.[4]
Додека, во 2015 година, оригиналната приказна се уште требало да се потврди, жалбата го означува почетокот на Амнести Интернешнл, основана во Лондон истата година по објавувањето[5] откако Бененсон ангажирал пратеници од конзервативците, либералите и лабуристите.[3]
Наводи
уреди- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Peter Benenson. "The Forgotten Prisoners" (abridged), The Observer, 28 May 1961. Retrieved 28 May 2011.
- ↑ Peter Benenson (28 May 1961). „The Forgotten Prisoners by Peter Benenson“. Amnesty USA. Архивирано од изворникот на 2011-05-29. Посетено на 28 May 2011.
- ↑ 3,0 3,1 Tracy McVeigh. "Amnesty International marks 50 years of fighting for free speech", The Observer, 29 May 2011. Retrieved 29 May 2011.
- ↑ Gemma Kappala-Ramsamy. "The fight for human rights: Amnesty and the Observer", The Guardian, 29 May 2011. Retrieved 29 May 2011.
- ↑ "The History of Amnesty International", amnesty.org. Retrieved 28 May 2011.