Жилавка е бело вино од разновидно грозје, засадено првенствено во регионот на Мостар, Херцеговина, во јужниот дел на Босна и Херцеговина.[1] Како сортно вино, Жилавка е позната по својата светла свежина и киселост. Идеална за комбинирани оброци, често е старо како даб "берик" гроздобер, кој претставува повеќе полно и земјени вино со јаткасти аспекти кои биле поприсутни во вината произведени во раните 2000-ти и порано..[2]

Широко засадени низ цела поранешна Југославија, Жилавката била само мало мешано грозје што се користело низ целата поранешна држава.

Производството е генерално фокусирано во областа јужно од Мостар околу селата Читлук, Меѓугорје, Љубушки и Чапљина со познати продуценти како Нуиќ, Шекгро, Бркиќ, Винарија Читлук, Задро и Витаи / Гангаш.

Жилавка во Македонија

уреди

Американскиот весник „Волстрит журнал“ го рангирал виното „Жилавка“ на македонската винарија „Стоби“ меѓу топ пет пролетни вина во светот. Исто така и сортата „Вранец“ од бербата од 2012 година била препорачан од реномираниот „Вашингтон пост“ и ја доби оценката – „одличен“. Винскиот критичар на „Волстрит журнал“, Вил Лионс за „Жилавка“ напишал: „Ова вино е направено од помалку позната сорта на грозје и е апсолутно воодушевувачко. Бело, со убава и нежна сламеста боја, а поттекнува од Република Македонија. Има прекрасна[3] миризлива нишка со ноти на дуња, зрели праски и лимон. Уште на првата голтка е сочно и лесно со суптилна лутина. Одлично оди со зачинета храна“.

Синоними

уреди

Жилавка е исто така позната под синонимите Мостарска, Мостарска Жилавка, Желавка Бијела, Жилава Херцеговачка, Жилавка, Жилавка Биља и Жилавка Мостарска.[4]

Наводи

уреди
  1. „Žilavka“. Mali-podrum.com. Архивирано од изворникот на 2011-10-12. Посетено на 2011-03-13.
  2. Miquel Hudin & Elia Varela Serra (2011), Vinologue Herzegovina, Vinologue, стр. 75, ISBN 978-0-9837718-1-4
  3. „Македонските вина пофалени од врвните критичари во САД на „Веро вино-фест". www.time.mk. Посетено на 2017-09-23.
  4. „Zilavka“. Vitis International Variety Catalogue. Архивирано од изворникот на 2012-04-05. Посетено на 2010-01-31.