Егмонт (Бетовен)
Егмонт, оп. 84 од Лудвиг ван Бетовен, ― збир на случајни музички парчиња за истоимената драма од 1787 година на Јохан Волфганг фон Гете.[1] Се состои од увертира проследена со низа од девет дела за сопран, машки наратор и целосен симфониски оркестар. Машкиот наратор е по избор; тој не се користи во претставата и не се појавува на некои снимки од целосната сценска музика.
| Проблеми со пуштањето? Помош. | |
Бетовен го напишал помеѓу октомври 1809 и јуни 1810 година, а премиерата била прикажана на 15 јуни 1810 година.[2]
Темата на музичката и драмската нарација е животот и херојството на благородникот Ламорал од 16 век, грофот Егмонт од Ниските Земји. Направен е за време на Наполеоновите војни кога Првата Француска Империја ја проширила својата доминација над огромните делови на Европа. Бетовен славно го изразил својот голем бес поради одлуката на Наполеон Бонапарт да се круниса за император во 1804 година, бесно изгребајќи го своето име во посветата на Симфонијата Ероика. Во музиката за Егмонт, Бетовен ја изразил својата политичка загриженост преку воздигнување на јуначката жртва на еден човек осуден на смрт поради храбра положба против угнетувањето. Увертирата стана неслужбена химна на унгарската револуција во 1956 година.[3][4][5]
Бетовен ги компонирал песните на Клархен „Die Trommel gerühret “ („Тапанот се меша“) и „ Freudvoll und leidvoll “ („Радосен и тажен“) со посебно на ум австриската глумица Антони Адамбергер, и таа често зборувала со ентузијазам за нејзината соработка со него.[6] Музиката била пофалена од Ернест Хофман за неговата поезија, et sa réussite à s'associer à la pièce (и нејзиниот успех во поврзувањето со претставата) и самиот Гете изјавил дека Бетовен ги изразил своите намери со „еден извонреден гениј“.
Увертирата е моќна и изразита, едно од последните дела од средниот период на Бетовен. Станала позната композиција како Кориоланската увертира и е во стил сличен на Петтата симфонија, која тој ја завршил две години претходно.
Преглед на делови
уредиСлучајната музика ги содржи следните делови, меѓу кои се особено познати увертирата, Lieder Die Trommel gerühret, Freudvoll und leidvoll и Klärchens Tod:[7]
- Увертира: Состенуто, ма нон тропо – Алегро
- Лажеше: „Die Trommel gerühret“
- Entracte: Анданте
- Entracte: Ларгето
- Лажеше: „Freudvoll und leidvoll“
- Ентракт: Алегро – Марсија
- Пријавување: Поколен составен и ризолуто
- Клархенс Тод
- Мелодрам: „Süßer Schlaf“
- Опсадна симфонија (Симфонија на победата): Allegro con brio
Културни влијанија
уредиУнгарскиот филм Увертира на Јанош Вадаш, кој ја освоил Златната палма за краток филм на Канскиот филмски фестивал во 1965 година, ја искористил целосната увертира на Егмонт како филмска музика за серијал слики со птица несилка и бил опишан како „меѓу најгенијалните парови на музиката и имиџот во историјата на фестивалот“.[8]
Наводи
уреди- ↑ Wigmore, Richard. „A meeting of genius: Beethoven and Goethe, July 1812“. Gramophone. Haymarket. Посетено на 6 декември 2022.
- ↑ Chicago Symphony Orchestra. Ludwig van Beethoven. Egmont, Op. 84. Program Notes Архивирано на 29 јануари 2021 г. by Phillip Huscher
- ↑ Why did Beethoven's Egmont Overture Become the "Hymn of the Revolution"? Архивирано на 6 декември 2022 г. By Zsófia Nagy-Vargha. hungarytoday.hu, 23 октомври 2020.
- ↑ Where gunfire transformed a protest into a revolution. By hu:Tóth Eszter ZsófiaEszter Zsófia Tóth. freedomfirst1956.com
- ↑ Speech by H.E. Ambassador Katalin Bogyay on the occasion of the commemoration of the 23 October, 1956 Revolution. Permanent Mission of Hungary. United Nations. New York.
- ↑ Beethoven aus der Sicht seiner Zeitgenossen, edited by Klaus Martin Kopitz and Rainer Cadenbach, Минхен 2009, Том 1,
- ↑ RUSSELL, Peter; Delphi Masterworks of Ludwig van Beethoven (Illustrated). Hastings, UK: Delphi Classics, 2017.
- ↑ Overture (1965) mymoviepicker.com
