Дистален промотор

Дисталните промоторни елементи биле регулаторни секвенци на ДНК кои можеле да бидат многу килобази оддалечени од генот што тие го регулирале.

Тие можеле да бидат или засилувачи (зголемен израз) или пригушувачи (се намалува изразот). Тие дејствувале со врзување на активаторските или репресорските протеини (фактори на транскрипција) и интервентната ДНК се свиткувала така што врзаните протеини контактирале со јадрото на промоторот и РНК полимеразата.