Нема проверени преработки на оваа страница, што значи дека можеби не е проверено дали се придржува до стандардите.

Гусев (руски: Гусев) — есеј на Антон Павлович Чехов. Делото било напишано во 1890 година, првпат објавен на 25 декември 1890 година во весникот Ново време.

Есејот бил напишан во ноември 1890 година на островот Цејлон, во Коломбо, кога Чехов се враќал од Сахалин. Гусев директно ги одразил живописните впечатоци од патувањето. Во Индискиот Океан, во текот на целото течение на паробродот, тој се фрлал од палубата во морето од лакот, а потоа го грабнал јажето што му било фрлено од крмата. Ова било неговата бања. Во едно од овие капења, тој недалеку видел ајкула и јато пилот-риби, кои подоцна ги опишал во својот есеј „Гусев“. Самиот Чехов на 9 декември 1890 година му напишал на А.С. Суворин: „На пат кон Сингапур, двајца мртви биле фрлени во морето. Кога ќе погледнете како мртов човек, завиткан во платно, лета салто во водата, и кога ќе се сетите дека има неколку милји до дното, станува страшно и поради некоја причина почнува да изгледа дека вие самите ќе умрете и ќе бидете фрлени во морето“.[1]

Есејот за првпат бил објавена на 25 декември 1890 година, во божиќното издание на Ново време (бр. 5326), со белешка: „Коломбо, 12 ноември“. „Гусев“ бил првиот есеј на Чехов објавен по неговото враќање од островот Сахалин.

Есејот е поделена во пет поглавја. По некои стилски ревизии, тој бил вклучен во збирката раскази Камера бр. 6 од изданието од 1893 година. Есејот како дел од збирката бил препечатен седум пати без промени (1893-1899). Со мали измени, есејот е вклучен во шестиот том од собраните дела на Чехов, објавени од Адолф Маркс во 1899-1901 година.

За време на животот на Чехов, есејот бил преведен на бугарски, унгарски, германски, норвешки, полски и француски.

Заплет и критика

уреди

Неколку демобилизирани војници, меѓу кои и војникот Гусев и Павел Иванович, за кој никој ништо не знае и кој се открива дека е свештеник, се враќаат дома од Далечниот Исток на брод. Во амбулантата на бродот во сон, Гусев умира. Неговото тело е завиткано во платнена торба и по кратка молитва, било фрлено во брановите.

Писателот детално опишал како телото паѓа на дното покрај јато риба, и како е растргнато од ајкула.

На читателите веднаш им се допаднал есејот. Меѓу оние на кои им се допаднал есејот биле Петар Чајковски[2] и Алексеј Плешчеев.[3]

Во 1906 година, Борис Лазаревски во списанието „Руска мисла“ напишал: „Кога излезе комплетната збирка дела, го прочитав есејот „Гусев“ и бев изненаден како авторот успеал да расплетува таква неверојатна драма на неколку страници, допирајќи ги најдлабоките, речиси универзални прашања “.[4]

Наводи

уреди
  1. Письмо Чехова Суворину от 9 декабря 1890 г.
  2. 1 January 1891 letter to brother Modest Chaykovsky.
  3. Примечания к рассказу «Гусев» Архивирано на 15 мај 2017 г. // Чехов А. П. Полное собрание сочинений и писем: В 30 т. Сочинения: В 18 т. / АН СССР. Ин-т мировой лит. им. А. М. Горького. — М.: Наука, 1974—1982. Т. 7. [Рассказы. Повести], 1888—1891. — М.: Наука, 1977. — С. 327—339.
  4. «Русская мысль», 1906, № 11, стр. 92—93.

Литература

уреди
  • Чехов А.П.Гусев // Чехов А.П. Целосни дела и писма: во 30 тома. Дела: Во 18 тома / Академија на науките на СССР. Институт за светска литература. нив. А.М.Горки. - М .: Наука, 1974-1982 година. T. 7. [Приказни. есеј], 1888-1891 година. - М .: Наука, 1977. - С. 327-339.
  • Дмитриева Н. А. Две бездни (есеј „Гусев“) / / Пораката на Чехов. - М.: Прогрес-традиција, 2007 година. - СО. 136-158. - 368 Со. - 1000 примероци. - ISBN 5-89826-280-6 .

Надворешни врски

уреди