Гобсек
Гобсек , новела од 1830 година од Оноре де Балзак (1799-1850), се појавува во делот Сцени од приватниот живот од неговата Човечка комедија[1]
 Илустрација од 1897. од Гобзек (Мме де Рестауд, Гобзек и Дервиле)<бr /> аvтора Едоуард Тоудоузе | |
| Автор | Оноре де Балзак |
|---|---|
| Земја | Франција |
| Јазик | француски |
| Серијал | Човечка комедија |
Издадена | 1830 |
„Гобсек“ прв пат се појавува во „Ла Моде“ во марту 1830. под наслов „л'Усуриер“ („Тхе Лихвар“), а потоа во август 1830. во часописот Ле Волеур. Во 1835. године под насловом Папа Гобсецк се појавила во издание кое го објавила Мадаме Цхарлес-Бецхет. Додека дефинитивниот наслов- „Гобсек“ настанал 1842. година во француското издание на „Човечката комедија“.
Содржина
уредиЗаплетот на Гобсек, е сместен за време на француската реставрација, се одвива во разговор помеѓу адвокатот Маитр Дервил и Викомтес де Гранлие. Дервил раскажува приказна која се фокусира на Анастази де Ресто која е ќерка на богат буржуј кој се оженил со аристократката, но ѝ е здодевно затоа што нејзиниот брак, е без љубов и страст.
Анастази де Ресто има афера со Максим де Трајл и го троши своето богатство на Де Трајл. Таа му се обраќа на лихварот Жан-Естер ван Гобсек за финансиска помош. Маитре Дервил делува како адвокат на Гобсек, додека идната сопруга на Дервил е исто така еден од должниците на Гобсек.
Сопругот на Анастаси дознава за нејзините долгови, па потпишува договор со Гобсек, кој би требало да биде од корист за неговите и децата на Анастаси. Меѓутоа, Анастаси го уништува тој договор . Последователно, и бракот на Анастаси е уништен и нејзиното семејно богатство е изгубено.
На крајот, постариот Гобсек стекнува уште поголемо богатство.Набргу по неговата смрт, Дервил открива многу богатства во домот на Гобсек, вклучително и многу расипана храна што Гобсек имал намера да ја продаде[2].
Филмски адаптации
уреди- Гобзек, Советски филм од Константин Егерт
- Гобсек, Советски римејк на филмот од 1936 година на Александре Орлов.
- Гобсек, чехословачки телевизиски филм, 1985
Наводи
уреди- ↑ Гобсек
- ↑ „Гобсек“. Архивирано од изворникот на 2021-10-25. Посетено на 2022-01-20.
Биографија
уреди- (англиски) Adrian Cherry, « Balzac’s Gobseck: A Character Study of a Usurer », USF Language Quarterly, 1967, Предлошка:N° (1-2),
. - R.J. B. Clark, « Gobseck : structure, images et signification d’une nouvelle de Balzac », Symposium, 1977, Предлошка:N°, .
- (англиски) Owen Heathcote, « From Cannibal to Carnival: Orality and Violence in Balzac’s Gobseck », The Modern Language Review, Предлошка:Date-, Предлошка:N° (1), .
- (англиски) Diana Knight, « From Gobseck’s Chamber to Derville’s Chambers: Retention in Balzac’s Gobseck », Nineteenth-Century French Studies, printemps-été 2005, Предлошка:N° (3-4), .
- (англиски) Éric Le Calvez, « Gobseck and Grandet: Semes, Themes, Intertext », Romance Studies, printemps 1994, Предлошка:N°, .
- (англиски) Allan H. Pasco, « Descriptive Narration in Balzac’s Gobseck », Virginia Quarterly Review, 1980, Предлошка:N°, .
- (англиски) Allan H. Pasco, « Nouveau ou ancien roman: Open Structures and Balzac’s Gobseck », Texas Studies in Literature and Language, 1978, Предлошка:N°, .
- Jean-Luc Seylaz, « Réflexions sur Gobseck », Études de Lettres, 1968, Предлошка:N°, .
- (германски) Achim Schröder, « Geld und Gesellschaft in Balzacs Erzählung Gobseck », Germanisch-Romanische Monatsschrift, 1999, Предлошка:N° (2), .
Надворешни врски
уреди- Оноре де Бальзак. Гобсек.