Генетска структура

Генетската структура се однесува на која било шема во генетскиот состав на поединци во популацијата.[1]

Генетската структура овозможува информации за поединецот да се заклучат од други членови на истата популација. Во тривијални термини, сите популации имаат генетска структура, бидејќи сите популации може да се карактеризираат со нивниот генотип или алелска фреквенција: ако само 1% од голем примерок на молци извлечени од една популација имале точкести крилја, тогаш може да се претпостави дека некоја непозната индивидуа веројатно нема да има точкести крилја.

Покомплициран пример се јавувал во густи грмушки од растенија, каде што растенијата имале тенденција да се опрашувале од блиските соседи, а семињата имале тенденција да паѓале и 'ртат во близина на мајчиното растение. Во такво сценарио, растенијата имале тенденција да бидат поблиску поврзани со блиските растенија отколку со далечните растенија; а сепак тие биле со поголема веројатност да се размножуваат со блиските растенија отколку со далечните растенија. Така се создава циклус на оплодување помеѓу крвни сродници што го овековечува моделот на растенија кои биле тесно поврзани со блиските соседи. Ова е форма на генетска структура бидејќи можело да се заклучи многу за генетскиот состав на секое поединечно растение едноставно со проучување на растенијата во нивните непосредни соседства.

Наводи

уреди
  1. Chakraborty, Ranajit (1993). „Analysis of Genetic Structure of Populations: Meaning, Methods, and Implications“. Human Population Genetics (англиски). Springer, Boston, MA. стр. 189–206. doi:10.1007/978-1-4615-2970-5_14. ISBN 9781461362920.