Божидар Ферјанчиќ
Божидар Ферјанчиќ (17 февруари 1929 – 28 јуни 1998 година)[1] бил српски историчар, специјалист за средновековна српска историја и подоцнежната Византиска империја. Бил член на Српската академија на науките и уметностите.
Биографија уреди
Ферјанчиќ е роден во Белград, во времето на Кралството Југославија. Ферјанчиќ дипломирал со одлична историја на Филозофскиот факултет на Универзитетот во Белград во 1953 година и по дополнителното студирање на истиот универзитет, докторирал во 1960 година[2] со дисертација под наслов Деспотите во Византија и земјите на јужните Словени.[3] Потоа предавал на Филозофскиот факултет на Универзитетот во Белград. Тој брзо напредувал и во 1965 година бил вонреден, а во 1970 година станал професор.[2] Во 1973 година го презел претседателството на Институтот за византиски студии по пензионирањето на Јоргос Острогорски, функција што Ферјанчиќ ја вршел до неговата смрт во 1998 година. Во 1977 година тој станал директор на институтот, функција која ја имал Острогорски пред да умре во 1976 година. Ферјанчиќ бил дописен член на Српската академија на науките и уметностите во 1978 година и редовен член во 1988 година.[1] Починал на 28 јуни (Видовден) во Белград.
Дела уреди
- „Vizantinski i srpski Ser u XIV stoleću“. Belgrade. 1994. Наводот journal бара
|journal=(help) - „Les Albanais dans les sources Byzantines“. Belgrade. 1988. Наводот journal бара
|journal=(help) - „Plemstva u epirskoj državi pre polovine XIII veka“. Belgrade. 1986. Наводот journal бара
|journal=(help) - „On the Parish Clergy in Late Byzantium“. ZRVI. Belgrade: SANU. 22. 1983.
- „Quelques significations du mot stratiote dans les chartes de basse Byzance“. ZRVI. Belgrade: SANU. 21. 1982.
- „Vizantijski pečat iz Sirmijuma“. ZRVI. Belgrade: SANU. 21. 1982.
- „Posedina vizantinskih provinciskih manastira u gradovima“. Belgrade. 1980. Наводот journal бара
|journal=(help) - Tesalija u XIII i XIV veku [Thessaly in the 13th and 14th century]. Belgrade: SANU. 1974.
- „Севастократори и кесари у Српском царству“ [Sebastocrators and Caesares in the Serbian Empire]. Зборник Филозофског факултета. 1970.
- „Sevastokratori u Vizantiji“ [Sebastocrators in Byzantium]. ZRVI. Belgrade: SANU. 11. 1968.
- Vizantija i Južni Sloveni [Byzantium and South Slavs]. Belgrade. 1966.
- „Kada je umro Mihailo II Andjeo?“ [When did Michael II Angelos die?]. Belgrade. 1966. Наводот journal бара
|journal=(help) - Despoti u Vizantiji i južnoslovenskim zemljama [Despots in Byzantium and the South Slavic Lands]. Posebna izdanja. 336. Belgrade: SANU. 1960.
- Ферјанчић, Божидар, уред. (1959). Византиски извори за историју народа Југославије. 2. Београд: Византолошки институт.
- „O despotskim poveljama“ [Actes de despotes]. ZRVI. Belgrade: SANU. 4. 1956.
- „Vesti Demetrija Chomatjana o "vlasti Druguvita"“ [Informations de Demetrios Chomatianos sur le "pouvoir des Dragoubitai"]. Наводот journal бара
|journal=(help) - „Invasions et installations des slaves dans les Balkans“. Наводот journal бара
|journal=(help) - „Solunski car Manojlo Andjeo (1230–1237)“. Zbornik Filozofskog fakulteta. XIV.
- Archiepiskop Danilo II i Vizantija [Archbishop Danilo II and Byzantium].
Наводи уреди
- ↑ 1,0 1,1 „Božidar Ferjančić“. sanu.ac.rs. Serbian Academy of Sciences and Arts.
- ↑ 2,0 2,1 „Ferjancic, Bozidar“. Croatian Encyclopedia. Miroslav Krleža lnstitute of Lexicography.
- ↑ Zečević, Nada (2015). The Tocco of the Greek Realm: Nobility, Power and Migration in Latin Greece. Central European University Press. стр. 87. ISBN 9788691944100.