Богдан Белеслин
Богдан Белеслин (Сента, 4 август 1935 - Белград, 2001) бил професор на Медицинскиот факултет во Белград и еден од водечките невронаучници во Србија и поранешна СФРЈ. Бил претседател на Југословенското друштво за биофизика. Неговиот најголем научен придонес е воведувањето на техниката на внатреклеточни микроелектроди во Србија.
Биографија уреди
Богдан Белеслин дипломирал на Медицинскиот факултет во Белград на 18 септември 1959 година. За време на студиите една година бил демонстратор на Институтот за физика, а две години на Фармаколошкиот институт. Како студент ја добил првата награда за делото „Влијание на одредени инхибитори на амино оксидаза врз васкуларните ефекти на 5-хидрокситриптаминот“, што го презентирал на Конгресот на студенти по медицина во 1959 година.
Назначен е за доктор приправник на Институтот за патолошка физиологија на 15 октомври 1960 година. За асистент бил избран во 1961 година, а реизбран во 1965, 1968 и 1971 година. За доцент е избран во 1971 година, а реизбран во 1976 година. Истата година е избран за вонреден професор и реизбран во 1982 година.
Бил истакнат електрофизиолог и невролог и повеќегодишен директор на Институтот. Тој е еден од основачите на Југословенското друштво за биофизика.[1]
Стручно-научна работа уреди
За време на неговата работа како асистент, д-р Богдан Белеслин, во 1963 година присуствувал на семинар по електрофизиологија во Белград, предводен од професорот Александар Мауро од Универзитетот Рокфелер.[2] Поминал еден месец во лабораторијата на професорот Фелдберг во Националниот институт за медицински истражувања во Лондон. Од октомври 1964 до мај 1966 г. на катедрата на професор д-р Хари Грундфест[3] на Универзитетот Колумбија во Њујорк, каде што работел на проблемот на стимулација со наметнат напон и на проблемот на меѓуклеточната комуникација. Работел во морската биохемиска лабораторија во Вудшол, САД, еден месец во 1968 и 1981 година.
Својот магистерски труд под наслов „Студија на спонтани испуштања на потенцијалот на шила на Reциус од ганглиски клетки на кај пијавици со помош на микроелектроди “ го одбранил на 28 април 1969 година. Докторската дисертација со наслов „ Електротонично пренесување помеѓу ганглијанските клетки на пијавица во различни јонски услови“ ја одбранил на 23 јануари 1976 година.
Богдан Белеслин е автор на голем број научноистражувачки трудови, книги и монографии објавени во земјата и странство.
Наводи уреди
- ↑ „Извештај комисије“. Билтен универзитета у Београду. 8. март 1983. Проверете ги датумските вредности во:
|date=(help) - ↑ Kawai, Nobufumi; Mauro, Alexander; Grundfest, Harry. „Effect of Black Widow Spider Venom on the Lobster Neuromuscular Junctions“. Journal of General Physiology. Посетено на 29. 11. 2019. Проверете ги датумските вредности во:
|access-date=(help) - ↑ Reuben, John (1995). „HARRY GRUNDFEST“. Biographical Memoirs. 66. Посетено на 29. 11. 2019. Проверете ги датумските вредности во:
|access-date=(help)