Бездомништво во Англија

Во Англија, местните власти имаат должности кон бездомниците според Дел VII од Законот за домување од 1996 година, изменет со Законот за бездомништво од 2002 година. Постојат пет пречки кои бездомникот мора да ги надмине за да се квалификува како законски бездомник. Доколку апликантот ги исполни само првите три од овие тестови, советите сè уште имаат должност да обезбедат привремено сместување. Меѓутоа, барателот мора да ги задоволи сите пет за Советот да мора да му даде „разумна предност“ на барателот во регистарот за социјални станови.[1] Дури и доколку некое лице ги помине овие пет тестови, советите имаат можност да го користат приватниот сектор за изнајмување за да ја завршат својата должност кон бездомникот.[2]

Број на бездомници во Англија на 100.000 луѓе 1998–2014 година

Петте тестови се:

  • Дали барателот е бездомник или му се заканува да стане бездомник?
  • Дали барателот има право на помош?
  • Дали е приоритетна потреба на барателот?
  • Дали барателот е намерно бездомник?
  • Дали барателот има местна врска?

Годишниот број на бездомни домаќинства во Англија го достигнал врвот во 2003-2004 година на 135.420 пред да падне на најниско ниво од 40.020 во 2009-2010 година. Во 2014-2015 година, постоеле 54.430 бездомни домаќинства, што било 60% под врвот од 2003-2004 година.[3] Меѓутоа, во декември 2016 година, добротворната организација за домување Шелтер проценила дека бездомниците во Англија изнесуваат повеќе од 250.000 луѓе; Шелтер ја пресмета бројката користејќи четири групи официјални извори: статистика за „груби спијачи“ (т.е. луѓе кои спијат на улица), статистика за оние кои се во привремено сместување, број на луѓе сместени во хостели и број на луѓе кои чекаат да бидат сместени од страна на социјалниот совет.[4]

Во Англија, во 2007 година било проценето дека во просек 498 луѓе спиеле „грубо“ секоја вечер, од кои 248 биле во Лондон.[5] Но, наводно, бројот на груби спијачи се зголемил во последниве години и двојно се зголемил од 2010 година; бројките пријавени за пребројувањето во 2015 година биле 3.569 луѓе груби спијачи во Англија во една ноќ, што е за 102% повеќе од 2010 година.[6]

Со оглед на трошоците за обезбедување привремено сместување и ограничениот износ на социјални станови во Обединетото Кралство, некои совети биле критикувани во нивниот обид да ги заобиколат нивните должности според законот, процес кој бил наречен „чувар на вратата“. Терминот „Незаконски бездомници“ ги опфаќа луѓето за кои локалната власт смета дека не се подобни за помош, немаат приоритетна потреба или се „намерно бездомници“.[7][8]

Домаќинствата во привремено сместување се зголемиле од 35.850 во 2011 година на 54.280 на почетокот на 2017 година. Дел од причината биле тоа што луѓето кои ги изгубиле приватните закупнини, кои Шелтер ги одржува драстично зголемени од 2011 година, кога започнало намалувањето на станбените надоместоци.[9] Речиси три четвртини од бездомниците се семејства со самохрани родители. Нешто помалку од 30.000 семејства со самохрани родители станале бездомници во 2017 година, што е зголемено за 8% во однос на пет години претходно. Нивниот ограничен приход им отежнува да се справат со зголемените животни трошоци, високите кирии и намалувањето на бенефициите. Бројот на домаќинства во привремено сместување се зголемило за речиси две третини од 2010 година и достигна 78.930.[10] Мајките на семејствата со самохрани родители се особено изложени на ризик од бездомништво. Според подтоците на Шелтер, едно од 55 семејства со самохрани родители станало бездомнно во периодот од 2017 до 2018 година, а 92% од 26.610 случаи биле предводени од мајка.[11] Во 2023 година, бројот на бездомници во Англија достигнал рекордно ниво, со 104.510 луѓе во Англија на привремено сместување.[12] Се проценува дека 3.898 луѓе биле груби спијачи во Англија во 2023 година, што е двојно повеќе од проценетата бројка од 2010 година[13]

Причини за бездомништво

уреди

Во 2007/2008 година, Канцеларијата на Заменикот за статистика на бездомниците изготвил табела која покажала некои од понепосредните причини за бездомништвото во Англија.[14] Ова не биле основните причини, туку пред почетокот на бездомништвото. Овие причини биле наведени во извештајот на министерот за 2007/2008 година како:[15]

  • 37% - Родителите, семејството или пријателите веќе не сакале или не можеле да се сместат
  • 20% – Губење на приватно живеалиште
  • 19% – Распад на односите со партнерот
  • 4% – Заостанати долгови за хипотека
  • 2% – Заостанати долгови за кирија
  • 18% - останато

Долгорочните причини за бездомништвото во Англија биле испитани со голем број истражувачки иследувања. Тие сугерираат дека и личните фактори (на пр. зависности) и структурните фактори (на пр. сиромаштијата) биле одговорни за бездомништвото.[16] Биле идентификувани голем број различни патишта кон бездомништвото.[17] Постојат дополнителни фактори кои се смета дека се причини за бездомништво кај младите луѓе, особено потребата да се соочат со одговорностите на самостоен живот пред да бидат подготвени за нив[18]

Извештајот за следење на бездомништвото за Англија од 2016 година навел дека најголемиот дел од зголемувањето на законските бездомници во текот на претходните пет години се припишува на нагло зголемениот број на луѓе кои останале без покрив над главата од приватниот сектор под кирија; како дел од сите законски прифатени загуби на бездомници на приватен закуп се зголемил од 11% во 2009-10 година на 29% во 2014-15 година (од 4.600 на 16.000). Овој извештај заклучува дека „бездомништвото значително се влоши“ во текот на петте години на коалициската влада (2010–15) и додава „услугите се преоптоварени од ударните последици од пошироките министерски одлуки, особено за реформите на социјалната заштита“.[19]

Владин третман на бездомниците

уреди

Законски тестови за бездомништво

уреди

Сите локални власти во Англија имаат законска должност да обезбедат 24-часовен совет за бездомниците или оние кои се во опасност да станат бездомници во рок од 28 дена.

Локалните власти мора да го прифатат барањето за помош од лице кое бара помош за бездомништво доколку има причина да верува дека лицето може да биде бездомник или да му се заканува да стане бездомник. Тие потоа се должни да ги испитаат околностите на тоа лице со цел да одлучат дали има законска должност да обезбедат сместување и помош. „Привремено сместување“ мора да се обезбеди на оние кои може да ги исполнуваат условите за постојана помош во очекување на конечната одлука. Доколку локалната власт одлучи дека некое лице е бездомник, но не спаѓа во категоријата на приоритетни потреби, тогаш ќе се должи помала должност која не се однесува на обезбедувањето привремено сместување. Ако органот одлучи дека некое лице е бездомник и има приоритетна потреба, но станало бездомник намерно, тогаш органот мора да обезбеди дека сместувањето е достапно за таков период што ќе му даде на лицето разумно време да најде долгорочно сместување, кое може да се прошири до обезбедување на привремено сместување. Локалната власт во сите горенаведени случаи е законски обврзана да понуди совет и помош.

Ако барателот се квалификува според петте критериуми (дека не се подобни за домување, како што е лице кое е предмет на контрола на имиграцијата; дека барателот е законски бездомник или му се заканува да стане бездомник; дека тие се од „приоритетна потреба“; дека барателот е не намерно бездомник и дека барателот има локална врска) тогаш локалната власт има законска должност да обезбеди сместување за барателот, оние што живеат со нив и секое друго лице кое е разумно да живее со нив. Меѓутоа, ако барателот нема локална врска со областа на органот, тогаш може да биде упатен до друг локален орган со кој има локална врска (освен ако е веројатно дека апликантот ќе претрпи насилство или закани за насилство во тоа друга област).

Бездомништво

уреди

Едно лице не мора да биде без покрив за да се квалификува законски како бездомник. Тие може да поседуваат сместување кое не е разумно одржливо за некое лице да го окупира врз основа на неговата достапност, состојба, местоположба, ако тоа не е достапно за сите членови на домаќинството или затоа што станарот е изложен на ризик од насилство или закани на насилство кое најверојатно ќе биде извршено.

Подобност

уреди

Одредени категории на лица од странство (вклучувајќи британски државјани кои живееле во странство некое време) може да не се подобни за помош според законодавството.

Приоритетна потреба

уреди

Луѓето имаат „приоритетна потреба“ да им се обезбеди привремено сместување (и дадена „разумна предност“ за постојано сместување во Регистарот за домување на Советот) доколку се применува нешто од следново:

  • се бремени
  • имаат зависни деца
  • тие се бездомници поради вонредна состојба како поплава или пожар
  • тие се на возраст од 16 или 17 години
  • тие се лица кои ја напуштаат грижата на возраст од 18-20 години (ако се згрижени, сместени или згрижени на возраст од 16-17 години)
  • тие се „ранливи“ поради:
    • старост
    • физичка или ментална болест
    • хендикеп или физичка попреченост
    • друга посебна причина (како што е лице изложено на ризик од експлоатација)
  • тие се ранливи како резултат на
    • се грижат (без разлика на возраста)
    • бегање од насилство или закани за насилство
    • служба во една од вооружените сили
    • да има издржано затворска казна или му е одреден притвор.

Намерно бездомништво

уреди

Според 191(1) и 196(1) од Закон за домување 1996, „лице намерно станува бездомник или намерно му се заканува бездомник, доколку:

  • Едно лице намерно станува бездомник ако намерно прави или не направи нешто поради што ќе престане да зазема сместување што е достапно за неговото занимање и кое би било разумно да продолжи да го зазема.
  • За целите на потточка (1) дејствие или пропуштање со добра волја од страна на лице кое не било свесно за некој релевантен факт нема да се третира како намерно.
  • Лицето ќе се постапува како намерно бездомник ако:
    • тој склучува договор според кој од него се бара да престане да живее сместување во кое би било разумно да продолжи да живее, и
    • целта на аранжманот е да му овозможи да добие право на помош според овој Дел, и не постои друга добра причина зошто е бездомник.
  • Лицето на кое му се дава совет или помош според член 197 (должност кога е достапно друго соодветно алтернативно сместување), но не успева да обезбеди соодветно сместување во околности во кои разумно се очекувало дека ќе го стори тоа, прави дополнителна апликација според овој Дел, да се третира како намерно да станал бездомник.

Акт или пропуст направен со добра волја од некој кој не бил свесен за некој релевантен факт не смее да се третира како намерен.[20]

Локална врска

уреди

Некој може да има локална поврзаност со област на локалниот совет ако исполнува нешто од следново:

  • тие живеат во областа сега или живееле во блиското минато,
  • тие работат во областа, или
  • тие имаат блиско семејство во околината.

Можно е да има локална врска со повеќе од една област.[21]

Груби спијачи

уреди
 
Еден од грубите спијачи на Лондон. Улица Саутемптон.

И покрај значителните напори, официјалните груби спијачи покажале зголемувања секоја година откако била воведена нова методологија во есента 2010 година до броењето на есента 2017 година. Резултатите од пребројувањето во 2017 година биле објавени на 25 јануари 2018 година - забележано е зголемување од 169% на бројот на луѓе кои грубо спијат во Англија од 2010 година.[22]

Регистрираниот број на груби спијачи потоа паднал за 2% во 2018 година и за 9% во 2019 година, иако броењето во 2019 година сè уште претставува зголемување од 141% во однос на 1.768 регистрирани во 2010 година. Бројот на 2020 година забележал пад од 37% на грубото спиење во 2019 година. Ова пребројување се совпаднало со националното заклучување и ограничувањата на нивоата како одговор на Ковид-19. Бројот во 2021 година забележал дополнителен пад од 9% во однос на 2020 година, но сепак бил зголемен за 670 луѓе (38%) во 2010 година.[22]

Извештајот за финансиската година од базата на податоци на Комбинираната мрежа за бездомници и информации (CHAIN), годишен извештај CHAIN ​​Greater London 2020–21 објавил дека вкупно 11.018 груби спијачи биле контактирани од теренски работници или тимови со седиште во згради во Лондон во текот на 2020/21 година. Ова претставува зголемување од 3% во однос на претходната година. 7.531 (68%) биле видени како грубо спиеле за прв пат.[22]

Даг Саундерс, новинар на Глоуб и Мејл со седиште во Лондон, известил дека почнувајќи од 1997 година, британската единица за груби спијачи (RSU) успешно го намалила проблемот во градот Лондон, велејќи дека „функционираше: Еден од светските најлошите кризи на грубо спиење беа решени“. Напорите на RSU биле напуштени во 2010 година.[23]

Во февруари 2024 година, било објавено дека околу 3.898 луѓе спиеле грубо во Англија во 2023 година, што претставува зголемување од 27% од претходната година и двојно повеќе од бројот на луѓе регистрирани во 2010 година.[13]

Услуги за грубите спијачи

уреди

Националната служба, наречена „Streetlink““, била основана во 2012 година за да им помогне на членовите на јавноста да добијат скоро итна помош за одредени груби спијачи, со поддршка од Владата (бидејќи домувањето е пренесена работа, услугата во моментов се протега само во Англија). Во моментов, услугата не работи на законска основа, а вклученоста на локалните власти се должи само на политичкиот притисок од владата и добротворните организации, при што финансирањето се обезбедува од владата на ад-хок основа.

Членот на јавноста кој е загрижен дека некој спие на улица може да ги пријави деталите за поединецот преку веб-страницата на Street Link или со повикување на нејзиниот број на линија за упатување. Некој што ќе се најде себеси како спие на улица, исто така може да ја пријави својата ситуација користејќи ги истите методи.

Услугата има за цел да одговори во рок од 24 часа, вклучувајќи проценка на индивидуалните околности и понуда за привремено сместување за следните ноќи. Одговорот обично вклучува посета на грубиот сон рано наутро што следи по денот или ноќта кога е направен извештајот. Услугата работи преку голем број добротворни организации и со помош на локалните совети.

Онаму каде што е соодветно, на грубите спијачи ќе им биде понудена и специјалистичка поддршка:

  • ако имаат проблеми со злоупотреба на супстанции, ќе бидат упатени за поддршка од организации како што се St. Mungo's (и покрај името, ова е нерелигиозна добротворна организација)
  • ако се странски државјани без право на пристап до јавни средства во Обединетото Кралство, ќе им се понуди помош репатријација, вклучувајќи наоѓање сместување во матичната земја, изградба на планови за поддршка и финансиска помош.
 
Soup Run обезбедена од добротворна организација

Услугата била пилотирана во Лондон, во 2010 година, под наслов No Second Night Out Архивирано на 14 август 2020 г., што станало бренд име што се користи за услугата во голем број други општински области, вклучувајќи го и Мерсисајд. Од основањето во 2010 година, голем број добротворни организации ги обезбедиле основните функции на услугата во Лондон:

  • Thames Reach раководи со Улицата за спасување во Лондон, која обезбедува поддршка за луѓето кои спијат на улиците на главниот град,
  • Бродвеј Темовите за контакт обезбедуваат услуги на улиците во одредени области на Кенсингтон и Челзи, Сити и аеродромот Хитроу.

Whitechapel Centre има обезбедено слични услуги во Ливерпул.

Податоци

уреди

Закон за локализам

уреди

Одредбата од Законот за локализам им дало на советите поголема дискреција да ги сместат оние кои се законски бездомници во сместување во приватниот сектор. Критичарите тврдат дека ова го маскира нивото на бездомништво со тоа што ги одвраќа луѓето да аплицираат на прво место.[24]

Критичарите остро го критикувале ограничувањето на бенефициите и другите намалувања на социјалната помош, тврдејќи дека овие политики водат до „социјално чистење“ и укажувајќи на раселување на семејствата од внатрешен Лондон.[25]

Програма за спречување на бездомништвото

уреди

Признавајќи дека бездомништвото во Англија е се поголем проблем, Владата објавила иницијатива од 40 милиони фунти во октомври 2016 година за да помогне да се спречат луѓето да станат бездомници.[26]Биле финансирани мрежа од области за следење за спречување на бездомништвото за да се развијат иновативни пристапи за спречување на бездомништвото; Раните посвоители ги вклучиле советите на Големи Манчестер, Њукасл и Саутварк (Програма за спречување на бездомништвото на Владата на НВ, 17 октомври 2016 година).[27]Пред 2016 година, Њукасл на Тајн успешно применил кооперативен и превентивен пристап кон бездомништвото преку поврзување на единиците на локалната самоуправа со други агенции и добротворни организации.[28]

Закон за намалување на бездомништвото 2017 година

уреди

Законот за намалување на бездомништвото од 2017 година постави нова должност на локалните власти во Англија да им помагаат на луѓето на кои им се заканува бездомништво во рок од 56 дена и да ја проценат, спречат и ослободат бездомништвото за сите подобни баратели вклучувајќи ги и самохраните бездомници од април 2018 година[29][30] Накратко, никој не треба да се одбие.

Извештај од јануари 2018

уреди

Во јануари 2018 година, било објавено дека бројот на бездомници кои спијат на улиците во Англија го достигнал највисокото ниво досега. Официјалните бројки на владата покажале дека во која било вечер во есента 2017 година, над 4.500 луѓе спиеле на улиците во Англија. Се покажало дека бројот се зголемил за 73% во последните три години. Националната добротворна организација за бездомници во Обединетото Кралство, Криза, рече дека вистинскиот број на оние кои спијат грубо во Англија е многу поголем од официјалните бројки на владата, наведувајќи го бројот на луѓе кои грубо спијат само во Англија над 8.000.[31]

Извештај од јануари 2023

уреди

Во бројките од јануари до март 2023 година, пријавени од владата на ОК, беше откриено дека бездомништвото во Англија достигна рекордно ниво, со 104.510 домаќинства во Англија во привремено сместување.[12]

Наводи

уреди
  1. „Priority for council housing“. England.shelter.org.uk. 2016-10-05.
  2. „Homeless forced into private rented sector | News | Inside Housing“. Архивирано од изворникот на 26 April 2016. Посетено на 7 April 2016.
  3. „Statutory Homelessness: April to June Quarter 2015“ (PDF).
  4. Richardson, Hannah (1 December 2016). „More than 250,000 are homeless in England - Shelter“ (BBC News From the section Education & Family). BBC News. Education and social affairs reporter. Посетено на 5 December 2016.
  5. "Homelessness Statistics September 2007 and Rough Sleeping – 10 Years on from the Target" Архивирано на 1 октомври 2007 г. September 2007 Department for Communities and Local Government: London
  6. McVeigh, Tracy (4 December 2016). „Growing crisis on UK streets as rough sleeper numbers soar“. The Observer. Посетено на 5 December 2016.
  7. „About homelessness“. Homeless Link. Архивирано од изворникот на 2020-04-03. Посетено на 19 December 2012.
  8. „The homeless people - a priority need?“. July 2015. Посетено на 1 July 2015.
  9. „One in 25 people homeless in England's worst hit areas“. BBC News. 8 November 2017.
  10. „Almost 30,000 lone parent families made homeless in England in 2017“. BBC News. 24 March 2018.
  11. „Single mothers 'hit hard by homelessness'. BBC News. 10 October 2018.
  12. 12,0 12,1 Richardson, Jo (1 August 2023). „Homelessness in England has reached record levels – here's why, and how to fix it“. The Conversation. Посетено на 3 March 2024.
  13. 13,0 13,1 Butler, Patrick (29 February 2024). „Rise in rough sleeping in England 'source of national shame', charity says“. The Guardian. Посетено на 3 March 2024.
  14. Office of the Deputy Prime Minister for Homelessness Statistics, "Reasons for Homelessness in England", 2005/2006.
  15. "Housing needs, homelessness and lettings", UK Housing Review 2007/2008, University of York, England.
  16. „Facts about Homelessness“. The Connection at St Martin's (англиски). Посетено на 2022-10-26.
  17. Harding, Irving and Whowell,"Homelessness, Pathways to Exclusion and Opportunities for Intervention" Архивирано на 14 јуни 2015 г., 2011, The Cyrenians and Northumbria University School of Arts and Social Sciences Press.
  18. Harding, 2004, "Making it Work: the Keys to Success Among Young People Living Independently", 2004, Bristol: The Policy Press.
  19. „The homelessness monitor: England 2016 (pub Jan 2016)“ (PDF). Crisis. Crisis and the Joseph Rowntree Foundation. Посетено на 5 December 2016.
  20. „Homelessness Code of Guidance for Local Authorities“ (PDF). gov.uk. Посетено на 17 December 2017.
  21. „Local connection“. england.shelter.org.uk. Посетено на 17 December 2017.
  22. 22,0 22,1 22,2 Wilson, Wendy; Barton, Cassie (3 June 2019). „Research Briefing: Rough Sleeping England“. House of Commons Library. Посетено на 2022-04-22.   Text was copied from this source, which is available under the Open Parliament Licence v3.0. © UK Parliament.
  23. https://www.theglobeandmail.com/opinion/article-i-watched-a-major-citys-homeless-problem-vanish-we-could-do-the-same /
  24. „The scandal of councils turning away the homeless is finally being exposed“. The Guardian. 27 February 2015.
  25. „£40 million homelessness prevention programme announced 17 October 2016“. Gov.UK press release. Department for Communities and Local Government, Prime Minister's Office, 10 Downing Street. Посетено на 5 December 2016.
  26. „Homelessness Prevention Programme 17 October 2016“. Gov.UK publications. Department for Communities and Local Government. Посетено на 5 December 2016.
  27. „Homelessness in Newcastle“. Newcastle Residential Areas. Kay's Geography. 4 December 2016. Посетено на 5 December 2016.
  28. Homelessness Reduction Act 2017. Legislation.gov. Published 27 April 2017. Retrieved 18 October 2018.
  29. „Homelessness Reduction Bill to become law“. BBC News (англиски). 23 March 2017. Посетено на 9 February 2018.
  30. Number of homeless people sleeping on streets in England hits highest level on record. The Independent. Author - May Bulman. Published 25 January 2018. Retrieved 18 October 2018.

Надворешни врски

уреди

Бројки и извештаи

уреди

Организации

уреди