Баварија-Инголштат
Баварија-Инголштат (германски: Bayern-Ingolstadt или Oberbayern-Ingolstadt) — војводство кое било дел од Светото Римско Царство од 1392 до 1447 година.[1]
Кнежевство Баварија-Инголштат Bayern-Ingolstadt
| |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1392–1447 | |||||||||
Статус | Држава на Свето Римско Царство (1392–1447) | ||||||||
Главен град | Инголштат | ||||||||
Говорени јазици | Баварски | ||||||||
Уредување | Кнежевство | ||||||||
Принц | |||||||||
• 1392–1413 | Стефан III (прв) | ||||||||
• 1443–1445 | Луј VIII (последен) | ||||||||
Историја | |||||||||
• Поделба на Баварија-Ландшут | 1392 | ||||||||
• Припоен кон Баварија-Ландшут | 1447 | ||||||||
|
Историја
уредиПо смртта на Стефан II во 1375 година, неговите синови Стефан III, Фридрих и Јован II заеднички владееле со Баварија-Ландсхут. По седумнаесет години, браќата решиле формално да го поделат своето наследство. Јован ја добил Баварија-Минхен, Стефан ја добил Баварија-Инголштат, додека Фридрих го задржал она што останало од Баварија-Ландсхут.
По смртта на Стефан во 1413 година, Луј VII го презел престолот на неговиот татко. Во 1429 година, делови од Баварија-Стробинг биле обединети со Баварија-Инголштат. Луј владеел сè додека неговиот син, Луј VIII, не го узурпирал неговиот престол во 1443 година и го предал на нивниот непријател, Хенри XVI, војводата од Баварија-Ландсхут. Луј VIII починал две години подоцна. Луј VII умрел во заробеништво. Без наследник, Баварија-Инголштат била вратена на Баварија-Ландсхут.[2]
Географија
уредиБаварија-Инголштат била составена заедно од различни, неповрзани територии во Баварија. Главен град бил Инголштат и ги опфаќал териториите околу него: Шробенхаузен, Ајхах, Фридберг, Рајн ам Лех и Хохштат ан дер Донау. Покрај тоа, Баварија Инголштат ги вклучила следните градови:
Јужна Баварија:
- Васербург
- Еберсберг
- Куфштајн
- Кицбиел
- Ратенберг
Источна Баварија:
- Шардинг
- Динголфинг
- Малерсдорф и Пфафенберг
Северна Баварија:
- Хилполтштајн
- Херсбрук
- Лауф ан дер Пегниц
- Веиден во Оберпфалц
- Валдминхен
Наводи
уреди- ↑ Anderson, Emily-Jan; Farquhar, Jill; Richards, John (2020-05-15). Visible Exports / Imports: New Research on Medieval and Renaissance European Art and Culture (англиски). Cambridge Scholars Publishing. стр. 239–240. ISBN 978-1-5275-5181-7.
- ↑ KG, Fritz Rudolf Künker GmbH & Co. Künker Auktion 130 - The De Wit Collection of Medieval Coins, 1000 Years of European Coinage, Part II: Germany, Switzerland, Austria, Bohemia, Moravia, Hungary, Silesia, Poland, Baltic States, Russia and the golden Horde (англиски). Numismatischer Verlag Künker. стр. 331–332.