Бабушкин
Бабушкин (руски: Бабушкин) е град во Русија во Бурјатија. Според пописот во 2010 година, во градот живееле 4.831 жители.
Географија
уредиСместено е на 72 км југозападно од регионалниот центар, селото Кабањск и 170 км западно од Улан Уде, на јужниот брег на Бајкалското Езеро на устието на реката Мисовка, во подножјето на северните брегови на Камар-Дабан. Федералниот автопат „P258“ „Бајкал“ и Трансибирската железница минуваат низ градот.
Клима
уредиПоради својата локација на брегот на Бајкалското Езеро, зимата е релативно блага тука (во споредба со Иркутск или Улан Уде). Зимските температури се просечни од -5 °C до -25 °C Летото е кул со многу врнежи од дожд. Средни температури: +15 °C до +25 °C Есента е во просек потопла од пролетта.
Историја
уредиНаселбата на Посолскиот манастир Мисовски на местото на сегашниот град е основана најверојатно помеѓу 1760 и 1765 година. Тука започнала трагата Удунгински преку Камар-Дабан, изградена од трговци од Кјахта за превоз на стока од Кина. Тие исто така изградле мост на Бајкалското Езеро. Фазите на осуденици до Нерчинск и Акатуи поминале низ трагата на Кругоморски преку Мисоваја.
Во 1892 година, била основана поштенска станица во близина на населбата Мисовски, а локалните трговци започнале со молба за доделување статус на град на населбата.
Во 1900 година е основана железничката станица Мисоваја. Пред изградбата на железницата Циркум-Бајкал, пристаништето Мисоваја прифаќало траекти со возови од западниот брег на Бајкалското Езеро.
На 31 мај 1902 година, од највисоката команда, селото на станицата Мисоваја добило статус на окружен град во регионот на Транс-Бајкал и официјалното име - Мисовск [1].
За време на Руско-јапонската војна, амбулантата на Црвениот крст Смоленск за 200 луѓе работела во градот[2].
За време на револуцијата од 1905-1907 година, Мисовск бил еден од центрите на револуционерното движење во Трансбајкалија. На 18 јануари 1906 година, шест револуционери, вклучувајќи го и И.В. Бабушкин, биле застрелани овде од кастерите на генералот Мелер-Закомелски.
Во јануари 1914 година, во Верхнеудинск се одржал конгрес на соработници на западна Трансбајкалија, на кој било создадено трговско и индустриско партнерство на Прибаикалск со задруги „Прибајкалсојуз“. После тоа кооперативно општество за потрошувачи, „Економијата“ се појавило и во градовите Троицосавск, Мисовск, Баргузин [3].
Во 1917 година, од православната заедница бил создаден женскиот манастир Успение на Мисовскаја[4].
Во август 1918 година, станицата и градот биле заробени од Белите Чеси. За време на граѓанската војна, Мисовск бил окупиран од Американците, Јапонците, Унгеновитите, Семјоновитите и Капелевитите. На 11 февруари 1920 година во Мисовск, генералот С.Н. Воицеховски по негова наредба воспоставил една од највисоките награди на движењето Бели на истокот на Русија - беџот „За големата сибирска кампања“.
До 1927 година, градот бил дел од областа Иркутск во провинцијата Иркутск. На 6 јуни 1925 година, градот бил трансформиран во работничка населба. На 15 март 1927 година, Мисовск станал дел од Бурјата-Монголската автономна Советска Социјалистичка Република, а од септември истата година, станал дел од новоформираната област Кабански на БМ на Автономната Советска Социјалистичка Република.
Во 1931 година, во Мисовск започнало да работи бродоградилиште на источно-сибирскиот рибарски фонд [5].
На 18 јануари 1941 година, со Уредбата на Президиумот на Врховниот совет на РСФСР, Мисовск го добил статусот на град (веќе од републиканска подреденост) и бил преименуван во Бабушкин [6], во чест на професионалниот револуционер IV Бабушкин, кој бил застрелан на станицата Мисоваја во 1906 година.
За време на Големата патриотска војна, во училиштето бр.1 се сместила евакуациската болница број 1943 со 200 легла. Во него биле сместени два оддела: трауматологија и хирургија [7].
Во 1959 година, градот Бабушкин го изгубил статусот град на републиканска подреденост.
На 13 јануари 1965 година, градот Бабушкин, гратчето Видрино, Селенгинск, Каменск и Танхои, како и Амбасадорскиот селски совет биле префрлени од областа Прибаикалски во областа Кабански [8].
Популација
уредиСпоред бројот на жители, од 1 јануари 2014 година, тој е на 1064-то место од 1100 градови на Руската Федерација [27].
Наводи
уреди- ↑ Корреспонденции // Восточное обозрение. — 1904. — 10 февраля (№ 34). — С. 3.
- ↑ Павлов Е. В. На Дальнем Востоке в 1905 г. : Из наблюдений во время войны с Японией. — СПб.: книгопеч. Шмидт, 1907. — приложение, С. 56.
- ↑ Басаев Г. Д., Хуташкеева С. Д. Кооперативное движение в Западном Забайкалье накануне и в годы Первой мировой войны // Гуманитарный вектор. Серия: История, политология. — 2012. — № 2. — С.105-109.
- ↑ Дроботушенко Е. В. Хозяйственная деятельность православных монастырей Забайкальской епархии во второй половине XIX — начале XX века // Гуманитарный вектор. Серия: Педагогика, психология. — 2008. — № 2. — С.86-95.
- ↑ Семёнов В. Чужаки орудуют на судоверфи // Бурят-Монгольская правда. — 1935. — 22 февраля, № 44 (5522). — С. 4.
- ↑ Бурят-Монгольская правда. — 1941. — 22 января, № 18 (7251). — С. 1.
- ↑ „А.Г. Карпова «Из истории образования и деятельности эвакогоспиталей на территории Бурят-Монгольской АССР в годы Великой Отечественной войны (1944 г.)»“. Архивирано од изворникот на 2020-08-13. Посетено на 2021-03-10.
- ↑ „Численность населения Республики Бурятия в разрезе районов (погрешность 50 человек)“. Архивирано од изворникот на 2015-02-25. Посетено на 2015-02-25.