Аблатив

Аблативот, кратенка абл, е падеж кој се користи, општо гледано, за да се искаже движење од нешто. Сепак, значењето кое аблативот го означува варира од јазик до јазик. Зборот „аблатив“ потекнува од латинскиот „ablatus“, кое е перфектен пасивен партицип од „auferre“ и значи „да носи“. Аблативот не постои во македонскиот, бидејќи македонскиот нема падежи.

Вовед во аблативниот случај од латински учебник од 1903 година

Примери

Латински

Аблативот во латинскиот воглавно се користи прилошки за да модифицира глаголи. Аблативнот има бројни употреби.

Српскохрватски

Функциите на аблативот во современите српски, хрватски, босански и црногорски се изведени со генитивот. Именката во аблативен генитив означува потекло на нешто.

Санскрит

Аблативот е петтиот падеж во јазикот и има слична функција како тој во латинскиот.

Ерменски

Во западноерменскиот, аблативот користи наставка -e (непределен) или -en (определен).

Mart - маж

Marten - од мажот

Marte - од маж

Doon - куќа

D'nen - од куќата

D'ne - од куќа

Надворешни врски

• Што е аблативот? Архивирано на 18 октомври 2012 г.
• Аблативот во унгарскиот