Репетитор (мрежен уред)

Репетитор (англиски: Repeater) е електронски уред што прима сигнали, ги засилува и ги испраќа понатаму[1]. Репетиторите се користат за да ја зголемат далечината на пренос на сигналите или да бидат пренесени на другата страна од бариери.

Безжичен репетитор

Опис уреди

Во телекомуникациите, репетиторот е електронски уред кој ги прима и реемитува сигналите. Сигналот што се реемитува е на повисоко ниво или е со поголема моќност во однос на оригиналниот за да може да се пренесе на поголеми растојанија. Репетиторот е термин кој се однесува на неколку различни видови на уреди:

  • телефонски репетитор е засилувач за телефонски линии,
  • оптички репетитор е оптоелектрично коло кое го засилува светлосниот зрак во оптичките кабли,
  • радиорепетиторот е примопредавател кој реемитува радиосигнали.

Изразот репетитор потекнува од телеграфијата, првично тој бил електромеханички уред кој ги обновувал телеграфските сигнали.

Во телекомуникациите, изразот репетитор ги опфаќа следниве поими:

  1. Аналоген уред кој го засилува влезниот сигнал, без оглед на неговиот вид (аналоген или дигитален).
  2. Дигитален уред кој го зајакнува, преобликува, реконструира, го менува временскиот период или комбинира неколку од овие функции и ги применува на дигиталниот сигнал во текот на преносот.

Преглед уреди

Додека сигналот, носител на информации, поминува низ комуникацискиот канал, тој прогресивно слабее при губењето на снагата. На пример, кога еден телефонски повик се одвива преку жична телефонска линија, дел од снагата на наизменичната струја, која го претставува аудио игналот се претвора во топлина, заради отпорноста на бакарната жица. Колку жицата е подолга, толку загубите се поголеми, а амплитудата на самиот крај е помала. Со премногу долга жица, разговорот не би се слушнал на другата страна. Слично на тоа, колку е приемникот подалеку од радиостаницата, радиосигналот е се послаб, а приемот сè полош. Репетиторот е електронски уред во комуникациониот канал кој ја зголемува јачината на сигналот и го реемитува, дозволувајќи му на истиот да патува подалеку. Додека се појачува сигналот, неопходен е извор на електрична енергија.

Терминот репетитор потекнува од телеграфијата во 19 век и се однесува на електромеханички уреди (релеи) кои биле користени за регенерирање на телеграфските сигнали[2]. Терминот продолжил да се користи во телефонијата и преносот на податоци.

Во компјутерските мрежи, репетиторите работат со физички сигнали и не се обидуваат да ги толкуваат податоците кои се пренесуваат, всушност, тие работат на првиот физички слој од ОСИ моделот.

Видови уреди

  • Телефонски репетитор: се користи за да се зголеми дострелот на телефонскиот сигнал на една телефонска линија. Често се користи на линиите што пренесуваат повици на долги растојанија. Аналогните телефонски линии, кои се состојат од парици, кои содржат засилувачко коло направени од транзистори што користат енергија од еднонасочен струен извор, кој ја зголемува јачината на наизменичната струја на аудиосигналот на линијата. Со оглед на тоа дека телефонот е двонасочен (полн дуплекс) комуникациски систем, парицата носи два аудиосигнали, по еден сигнал во секоја од двете насоки. Од овие причини телефонските репетитори мора да биде двонасочни, за засилување на сигналите во двете насоки без повратни информации, што во голема мера го отежнува нивниот дизајн. Тие биле првиот тип на репетитори, кои користеле засилување. Развојот на телефонските репетитори помеѓу 1900 и 1915 година направил голем напредок во развојот во телефонските услуги. Тоа било во минатото, денес голем број на кабли се со оптички влакна, кои користат оптички репетитори.
  • Подводни репетитори: тие се еден вид на телефонски репетитори користени во подводните телекомуникации.
  • Оптички репетитор: се користи за да се зголеми дострелот на сигналите во кабли со оптички влакна. Дигиталните информации поминуваат преку оптички кабли во форма на кратки светлосни имуплси. Светлината се состои од честички наречени фотони, кои можат да бидат апсорбирани или растурени во влакната. Оптичките репетитори обично се состојат од фототранзистор кои ги претвори светлосните импулси во електрични сигнали, засилувач кој ја зголемува снагата на сигналот, електронски филтри кои го преобликуваат импулсите, и ласери кои го претвораат електричниот сигнал во светлосен импулс и го испраќа до другото влакно. Со развојот на технологијата биле развиени оптички засилувачи за репетиторите така што тие ја засилуваат светлината без истата да се претвори во електрични сигнал. Некои репетитори се напојувале со светлосна енергија која се пренесува преку влакната заедно со сигналите.
  • Радиорепетитор : се користи за да се зголеми опсегот на покривање на радиосигналот. Радиорепетиторите обично се состојат од радиоприемници, кои се поврзани со радиопредаватели. Приемниот сигнал е засилен и повторно испратен, најчесто на различна честота за да се обезбеди покриеност, и покрај тешкотиите или пречките. Употребата на дуплексер овозможува репетиторот да користи една антена како приемник и предавател во исто време.
  • Стрим преносни станици, реемитер  или преведувач: овој репетитор се користи за зголемување на покриеноста на радио или телевизиски сигнал. Се состои од секундарен радио или телевизиски предавател. Сигналот од предавателот често доаѓа преку изнајмени преносни линии или микробранови преносници.
  • Пасивен репетитор: ова е едноставен микробранов пренос, кој има мазна метална површината на која се рефлектира микробранов зрак во друга насока. Се користи микробранов сигнал кој поминува низ ридови и планини, и нема потреба овој сигнал да се засилува.
  • Мобилен репетитор: Ова е радиорепетитор, кој се користи за да се засили мобилниот сигнал на ограничен простор. Уредот изгледа како мала мобилна базна станица со насочена антена за да се добие сигнал од најблискиот телефонски предавател, засилувачот, и антената, која се реемитува на сигнал за мобилни телефони кои се во близина. Често се користи за канцелариски згради во центарот на градот.
  • Дигирепетитор: Ова е термин кој се користи за репетитор кој обновува јазли во мрежата за пренос на пакети. Тој донесува т.н. да се зачува и да ја проследи функцијата, пренасочувајќи пакети на информации од еден јазол до друг.

Репетиторите може да се поделат во два вида во зависност од типот на податоци кој го поседуваат:

  1. Аналогни репетитори;
  2. Дигитални репетитори; 

Опсег и употреба на репетиторите уреди

Опсег на repeater Користете
Од 10 метри Репетиторите со опсег од 10 метри може да обезбедат не само локална, туку и национална, како и прекуокеанска покриеност. Постојат четири меѓународно договорени канали помеѓу 29,5 и 29,7 MHz.
6 метри Во опсег од 6 метри, репетиторите обезбедуваат локална покриеност, но често се остварува и меѓустаничен контакт за време на покачени сончеви настани. Насочување постојат 18 канали на оваа честота со честота, почнувајќи од 53,550 MHz.
2 метри 2 метри е основно спектар на репетиторите. Постојат 16 канали помеѓу 146,625 и 147,000 MHz, до 15 канали користење 147 MHz.
70 сантиметри 70 сантиметри е вториот главен спектар на репетиторите. Има вкупно 58 канали со нивните излези помеѓу 438 - 440 MHz и влезови кои се со 5 MHz пониски.
23 см Постојат репетитори со опсег од 23 сантиметри кои располагаат со 39 канали. На тој опсег да пренесува сигнали на честоти помеѓу 1273 и 1274 MHz со влезни честота 1293-1294 MHz.

Поврзано уреди

Надворешни врски уреди

Наводи уреди

  1. Во ТРМЈ и ДРМЈ не наведено ова значење на зборот репетитор
  2. Loring, A. E. (1878). A Hand-book of the Electro-Magnetic Telegraph. New York: D. Van Nostrand. стр. 53–54