Ка-д’Оро

Ка-д’Оро
Ка-д’Оро
	Ка-д’Оро фасада со поглед на Големиот канал
	Кликнете на картата за преглед на цел екран
Генерални информации
Локација	Венеција, Венето
Адреса	Cannaregio 3932 (Calle Ca 'd'Oro)
Земја	Италија
Координати

Ка-д’Оро или Палатата Санта Софија е палата на Големиот канал во Венеција, северна Италија. Една од постарите палати во градот, неговото име значи „златна куќа“ поради позлатените и полихромните надворешни украси кои некогаш ги украсувале неговите ѕидови. Од 1927 година се користи како музеј, како Галерија Џорџо Франчети.

Долго време се сметало за најдобро преживеана палата во венецијанската готска архитектура, задржувајќи ги сите најкарактеристични одлики, и покрај некои загуби. На фасадата, прозорската група од блиску распоредени мали столбови, слични на чардак, со тешка трасира со отворите од четири фолии горе, ја користи формулата од Дуждовата палата која стана икона. Има и византиски инспирирана декорација долж линијата на покривот и шарање во фенси обоени камења до рамните ѕидни површини. Помалите прозорци покажуваат разновидни форми со огев лак, покриен со релјефен украс, а рабовите и границите на зоната се означени со релјефи.

Третиот чин од операта La gioconda на Амилкаре Пончиели е сместен во палатата.

Историја уреди

Гондолиер кој плови пред Ка-д’Оро.

Палатата била изградена помеѓу 1428 и 1430 година за семејството Контарини, кое и обезбедило на Венеција осум дужи меѓу 1043 и 1676 година. Архитекти на Ка-д Оро биле Џовани Бон и неговиот син Бартоломео Бон.

По падот на Венецијанската Република во 1797 година, палатата неколку пати ја менувала сопственоста. Во 1846 година, Алесандро Трубецкои ја купил палатата, која била во руинирана состојба, како подарок за балетанката Мари Таљони. Несовесното реновирање на архитектот резултирало со негово затворање под обвинение за вандализам. На крајот, многу од готските одлики, вклучувајќи ги скалите на внатрешниот двор и балконите кои гледале кон дворот, биле отстранети.

Во 1894 година, палатата била купена од нејзиниот последен сопственик, баронот Џорџо Франчети ; во текот на неговиот живот, тој собрал важна уметничка колекција и лично ја надгледувал нејзината обемна реставрација, вклучувајќи ја и реконструкцијата на скалите и дворот Козматески со антички мермери. Во 1916 година, Франчети и го оставил Ка-д’Оро. во наследство на италијанската држава. Сега е отворена за јавноста како галерија: Галеријата Џорџо Франчети во Ка-д’Оро.

За време на поплавата во Венеција во 2019 година, водите стигнале до врвот на бунарот во внатрешниот двор.^[1]

Опис уреди

Главната фасада на Ка-д’Оро свртена кон Големиот канал е изградена во цветниот венецијански готски стил на Бонс. Други блиски згради во овој стил се Палата Барбаро и Палата Џустинијан. Овој линеарен стил фаворизиран од венецијанските архитекти не бил заменет од венецијанската ренесансна архитектура до крајот на 15 век или подоцна.

На приземјето, вдлабнат колонаден чардак дава пристап до влезниот хол (portego de mezo) директно од каналот. Над оваа колонада се наоѓа затворениот балкон на главниот салон на пијано-нобиле. Колоните и сводовите на овој балкон имаат капители кои за возврат поддржуваат низа прозорци со четири фолии; над овој балкон е уште еден затворен балкон или чардак со сличен, но полесен дизајн.

Палатата има (како и другите слични градби во Венеција) има мал внатрешен двор. Соседната палата е Палата Џустинијан Пезаро.

Френсис Х. Кимбал, славниот американски архитект кој стои зад знаменитостите како Емпајер Стејт Билдинг, го користел Ка-д’Оро како инспирација за клубот Монтаук, социјален клуб во Бруклин, Њујорк.

музеј уреди

Во галеријата е сместена колекцијата на уметнички дела собрани од Џорџо Франчети во неговиот живот. По донацијата на италијанската држава во 1916 година и како подготовка за музејот, колекцијата Франчети била придружена со некои државни колекции од кои потекнуваат повеќето изложени бронзи и скулптури, како и бројни венецијански и фламански слики.

Меѓу највредните дела се Сан Себастиано од Андреа Мантења и Портретот на Марчело Дурацо од Антон ван Дајк.

Покрај изложбените простории, во музејот се сместени и различни лаборатории за конзервација и реставрација на уметнички дела.