Херд против Хоџ
Херд против Хоџ, 334 САД 24 (1948) — придружниот случај на Шели против Крамер, во кој Судот одлучил дека Четиринаесеттиот амандман му забранува на федералниот суд да спроведува рестриктивни договори кои би забраниле на лице да поседува или окупира имот заснован на раса или боја. Херд против Хоџ, исто така, вклучил расно рестриктивни договори за куќи во населбата Блумингдејл во Вашингтон.
Сепак, клаузулата за еднаква заштита не се применува експлицитно на територијата на САД што не е во посед на Сојузна држава, и затоа одлуката се разликувала од пресудата на Четиринаесеттиот амандман во Шели против Крамер. Во Херд против Хоџ, Судот утврдил против сегрегационистите со тоа што и Законот за граѓански права од 1866 година и третирањето на лицата во округот Колумбија како оние во државите би забраниле рестриктивни договори.[1]
Последици
уредиСега, куќата на Херд е историско место за движењето за граѓански права, кое може да се посети.
Одлуката на Херд против Хоџ била голема победа за движењето за граѓански права, покрај одлуката на Шели против Кремер. Овие одлуки го отвориле патот за следните случаи слични на овие.
Наводи
уреди- ↑ „Hurd v. Hodge, 334 U.S. 24 (1948)“. Justia Law (англиски). Посетено на 2023-09-30.
Надворешни врски
уреди- Дела поврзани со Hurd v. Hodge на Викиизвор
- Text of Hurd v. Hodge, 334 U.S. 24 (1948) is available from: Cornell CourtListener Findlaw Google Scholar Justia Library of Congress