Харли-Дејвидсон

Харли Дејвидсон

Претпријатието Харли Дејвидсон,Х-Д или Харли е американски производител на мотоpцикли.Ова претпријатие е основано во Милвоки,Висконсин за време на првата декада на 20 век и е една од двете американски производители на мотоpцикли кои ја преживеаја големата депресија.Харли Дејвидсон исто така преживеа и период на слаб квалитет и конкуренција од страна на Јапонски производители. Оваа компанија продава мотоpцикли од тешка категорија (над 750 кубика) дизајнирани за возење по автопат.Мотоpциклите на Харли Дејвидсон (популарно познати како ``Харли``) имаат претпознатлив дизајн како и издув.Тие се особено познати по нивната традиција од менувањето на изгледот на мотоpциклот како и произведување на мотоцикли по нарачка што го поттикна чоперскиот стил на мотоpциклите.Освен моделот на модерната ВРСЦ фамилија,сегашните мотоцикли на Харли Дејвидсон се огледуваат на стилот класичните Харли дизајни.Обидите на Харли Дејвидсон за да се претстави? во маркетот на лесни мотоrцикли се покажаа со ограничен успех и беа напуштени од продажбата на италијанскатa Аермачи филијала во 1978. Харли Дејвидсон одржува лојален бренд кој е активен преку клубови,настани,и еден музеј.?Лиценцирањето на брендот и логото Харли Дејвидсон беше изнесува 40 милиони долари (0.8%) од нето приходите на компанијата

Историја

Почеток

Во 1901,Вилијам.С.Харли на 22 години, нацрта планови за мала машина со зафатнина од 7.07 кубни сантиметри (116 кубика) и четири инчни (102 милиметри) замајци.Машината беше дизајнирана за да се користи во обична рамка за велосипед со педали.Преку следните две години,Харли и неговиот другар од детството Артур Дејвидсон работеа на нивниот велосипед со мотор користејки ја машинската работилница во северната страна на Милвоки во домот на нивниот другар Хенри Мелк.Завршена беше во 1903та со помош од Валтер Дејвидсон братот на Артур.Во текот на тестирањето на нивниот моќен - цикл Харли и браќата Дејвидсон увидоа дека не може да ги искачи ридовите околу Милвоки без помош на педалите.Тие брзо го запишаа нивниот прв велосипед со мотор како скапоцен поучен експеримент.

Веднаш се запошна работа на нова и подобра машина од втора генерација.Првиот ``вистински`` Харли Дејвидсон мотоцикл имаше поголема машина од 24.74 кубни инчи (405 кубика) со 9.75 инчни (25 сантиметри) тркала кој тежеа 28 лб ( 13 килограми ).Напредната циклусна рамка на машината беше слична на мотоциклот Милвоки Меркел од 1903 година (дизајнирана од Џозеф Меркел).Поголемата машина и дизајнот на рамката го зедоа од категоријата на велосипедот со мотор кој би требало да помогне да дефинира што еден модерен мотоцикл би требало да содржи во следните години.Момчињата исто така добија помош со нивната поголема машина од надворешниот мото пионер Оле Евинруд,кој тогаш правеше бензински машини со негов дизајн за авто употреба на Милвоки Лејк Стрит.

Прототипот на новиот Харли Дејвидсон со нова циклусна рамка беше составен во барака од 10 х 15 стапки (3.0 метра х 4.6 метра) во дворот на фамилијата Дејвидсон.Повеќето од главните делови,сепак, беа произведени на друго место,вклучувајќи и некои најверојатно фабрички делови произведени во западната железничка работилница каде најстариот брат Вилијам А.Дејвидсон работеше како надзорник.Овој прототип беше функционален до 8 септември 1904 година,кога се натпреваруваше во трка со мотоцикли во Милвоки во Стејт Феир Парк?.Го возеше Едвард Хилдебранд и се пласираше четврти.Ова е првата документирана појава на Харли Дејвидсон мотоцикл во историјата.

Во јануари 1905 година,мали реклами беа поставени во ``Automobile and Cycle trade Journal`` кои им понудија голи машини од Харли Дејвидсон на трговијата направи-сам.До Април,целосни мотоцикли беа во изработка во многу ограничени количини.Таа година првиот дилер на Харли Дејвидсон,Карл Х.Ланг од Чикаго продаде три мотоцикли од дузината кои беа произведени во бараката во дворот на Дејвидсон.(Неколку години подоцна оригиналната барака беше донесена во фабриката во Џуно Авенијата каде требаше да стои многу декади како трибут до потеклото на фабриката за мотоцикли.За жал,првата барака беше по грешка уништена од страна на градежници во раните седумдесетти за време на чистењето на дворот на фабриката.)

Во 1906та година,Харли и браќата Дејвидсон ја изградија својата прва фабрика на Честнат Стрит (подоцна Џуно Авенија).Оваа локација остана корпоративниот центар на Харли Дејвидсон денес.Првата фабрика на Џуно Авенијата имаше еден спрат од 40 х 60 стапки (12 х 18 метри) од дрвена структура.Компанијата произведе околу 50 мотоцикли таа година.

Во 1907 година,Вилијам С.Харли дипломира на Универзитетот за машинско инженерство во Висконсин-Медисон.Таа година донесе дополнителна експанзија со втор спрат фасади и додатоци од бледо жолтата (``крем``) тула на Милвоки.Со новите додатоци производството се зголеми до 150 мотоцикли во 1907 година.Компанијата офицјално се инкорпорира во тогашниот септември.Тие исто така почнаа да им ги продаваат мотоциклите на полицијата во ова време,пазар кој им е значаен од тогаш па натаму.

Производствата на машините во 1905 и 1906 година беа сите модели со еден цилиндар со 26.84 кубни инчи (440 кубика).Во февруари 1907 година беше изложен прототип на машина со агол од 45 степени В - твин на Автомобилското шоу во Чикаго.Иако беше покажан и рекламиран овој модел,многу малку од овие модели беа произведени од 1907 и 1910 година.Овие први В - твин модели имаа зафатнина од 53.68 кубни инчи (880 кубика) и произведуваа околу 7 коњски сили (5.2 киловати).Ова им даде околу двојно повеќе моќност за разлика од моделите со еден цилиндар.Максималната брзина им беше околу 60 милји на час (100 километри на час).Производството скокна од 450 мотоцикли во 1908 до 1.149 машини во 1909.

До 1911, некои 150 макети од мотоцикли веќе беа направени во САД - иако само неколку би преживеале во 1910. Во 1911,подобрен В-твин модел беше претставен.Новата машина имаше механички оперирани влезни вентили, спротивно од претходните В-твин модели кои имаа автоматски влезни вентили кои се отвораа со вакуум на машината.Со капацитет од 49.48 кубни инчи (811 кубика) В-твин моделот од 1911 година беше помал од претходните,но покажа подобар перформанс.После 1913 година поголемиот дел на мотоцикли произведен од Харли Дејвидсон беа В-твин модели.

До 1913,фабриката изградена од жолти тули беше демолирана,и на таа локација беше изградена нова фабрика од армиран бетон и црвени тули.Почнувајќи во 1910,фабриката од црвени тули со многуте нејзини додатоци зафаќаше два блока од Жунау Авенијата и околу ќошот на 38ма улица.Без разлика на конкуренцијата,Харли Дејвидсон веќе беше понапред од Индијан и се очекуваше да ги доминира трките со мотоцикли после 1914 година.Производството таа година се сведе на 16,284 машини.

Прва светска војна

Во 1917,САД влезе во прва светска војна и војската побара мотоцикли за војната.Харли мотоцикли веќе беа користени од страна на војската во експедицијата Панчо Вила но во првата светска војна за првпат беше користен мотоцикл во борба.Харли Дејвидсон обезбеди околу 15.000 машини за воените сили во текот на првата светска војна.

1920-тите

До 1920 година Харли Дејвидсон беше најголемиот производител на мотоцикли во светот.Нивните мотоцикли беа продавани од страна на дилери во 67 земји.Производството се сведе на 28,189 машини. Во 1921 , Харли Дејвидсон мотоцикл, возен од Ото Вокер, беше првиот мотоцикл кој победи во трка со стандардна брзина од 100 милји на час (160 километри на час). Во текот на 1920 година,неколку подобрувања беа ставени на место, како новиот В – твин од 74 кубни инчи (1,212.6 кубици) кој беше претставен во 1922,и резервоарот во форма на солза во 1925 година.Во 1928 година беше додадена и предна кочница иако беше само на Ј/ЈД?? Моделите.

Во доцното лето во 1929 година,Харли Дејвидсон го претстави својот В-твин Флетхед од 45 кубни инчи (737 кубни сантиметри) за да се натпреварува со Индијан Скаут 101 и Ексцелсиор супер Х.ИВа беше моделот ``Д``,произведуван од 1929 до 1931.Возачите на Индијан мотоциклите подигравателно го спомнуваа овој модел како ``Харли со три цилиндри`` бидејќи генераторот беше исправен и паралелно наместен на предниот цилиндар.

Големата депресија

Големата депресија започна неколку месеци после претставувањето на моделот од 45 кубни инчи.Продажбите на Харли Дејвидсон опаднаа од 21,000 во 1929 до 3,703 во 1933.Покрај овие лоши бројки Харли Дејвидсон гордо ја претстави својата постава за 1934 година,која вклучуваше уметнички украсен Флетхед.

Со цел за да го преживее остатокот од депресијата,компанијата произведе индустриски постојки кои се засноваа на нивните машини.Тие исто така дизајнираа и произведија возило на три тркала кое остана во производство до 1973 година. Во средината на 1930-тите Алфред Рич Чајлд отвори производствена линија во Јапонија со ВЛ од 74 кубни инчи (1,210 кубни сантиметри).Јапонскиот носител на лиценцата,акционото друштво Санкјо Сеијако,ги прекина своите бизнис врски со Харли Дејвидсон во 1936та и продолжи да го произведува ВЛ моделот под името Рикуо. Флетхед машина од 80 кубни инчи (1,300 кубни сантиметри) беше додадена на поставата во 1935та,од кое време веќе мотоциклите со еден цилиндар беа надвор од производство.

Во 1936та беа претставени моделите 61Е и 61ЕЛ со мотори од Наклхед .Проблемите со вентилите во раните мотори на Наклхед бараа редизајн на половина пат низ својата прва година на производство и надградбата на новиот вентил на поранешните мотори. До 1937 година,сите флтехед мотори на Харли Дејвидсон беа опремени со системи за маслена рециркулација со сув капак слични на Наклхед мотоциклот ос ОХВ мотор.Ревизираните В и ВЛ модели од 74 кубни инчи (1210 кубни сантиметри) беа прекрстени во У и УЛ,ВХ и ВЛХ моделите од 80 кубни инчи (1300 кубни сантиметри) беа прекрстени во УХ и УЛХ,и Р моделот од 45 кубни инчи (740 кубни сантиметри) беше прекрстен во Њ.

Во 1941 година,Наклхедот од 74 кубни инчи (1,210 кубни сантиметри) беше претставен како Ф и ФЛ.УХ и УЛХ моделите на флетхед од 80 кубни инчи ( 1300 кубни сантиметри) беа исфрлени од производство после 1941 година додека 74`` У и УЛ модели на флетхед беа произведувани до 1948 година.

Втора светска војна

Еден од само два американски производители на мотоцикли успеа да ја преживее големата депресија,Харли Дејвидсон повторно произведуваше големи бројки на мотоцикли за армијата на САД во втората светска војна и го продолжи цивилното производство потоа,произведувајки голем опсег на В – твин мотоцикли кои беа успешни и на тракачките стази и за приватните купувачи. Харли Дејвидсон во предвечерието на втора светска војна,веќе ја снабдуваше армијата со армиски специфицирана верзија на ВЛ поставата од 45 кубни инчи (740 кубни сантиметри) кои ги викаа ВЛА.(Буквата А во овој случај значеше ``Армија``).

Во започнувањето на војната,компанијата,заедно со повеќето други производители,се свртија на воена работа.Повеќе од 90,000 воени мотоцикли беа произведени,повеќето ВЛА и ВЛК (Канадската верзија) и многу од нив беа обезбедени за пријателските сили.Харли Дејвидсон прими две Армиски-Navy награди,една во 1943 година и другата во 1945 кои беа доделени за одлично производство.

Пратките во Советскиот Сојуз под програмата за давање под закуп броеја најмалку 30.000. Производството на WLAs во текот на сите четири години на војната генерално имаше околу 1942 сериски броеви. Производството на WLA беше запрено на крајот на Втората светска војна, но беше продолжено од 1950-1952 за употреба во Корејската војна.

Армијата на САД исто така, побара Харли-Дејвидсон да произведе нов мотор со голем број на одлики на БМВ од страна на вентили и вратило од R71. Харли во голема мера го ископира моторот на BMW и во 1942 го произведе управуваниот со оска Харли-Дејвидсон од 750 кубни сантиметри ХА. Овој мотоцикл не дели димензии, делови и концепти (освен вентили) со ниту еден претходен Харли-Дејвидсон мотоцикл. Поради супериорното ладење на рамниот-близнак мотор со цилиндри низ рамката, ХА моделот на Харли работеше со 100 °F (56 °C) поладно од своите V-близнаци. XA моделите не влегоа во целосно производство. Мотоциклот во тоа време биле во сенка од Џип како возило за општа намена на армијата , а WLA-веќе во производство беа доволни за својата ограничена улога за полиција, придружба, и курирски услуги. Само 1.000 беа направени и никогаш не отидоа во целосна продукција. Овој модел останува единствениот Харли-Дејвидсон некогаш направен управуван со вратило.

Мали Харли: Хамер (Hummer) и Аермачи (Aermacchi)

Како дел од репарациите од војната, Харли-Дејвидсон го купи дизајнот на еден мал германски мотор, на DKW RT 125, кој го адаптираа, произведуваа и продаваа од 1948-1966. Различни модели беа направени, вклучувајќи го и Хамерот од 1955 до 1959 година, но тие сите колоквијално ги нарекуваа "Хамери" во тој момент. БСА во Обединетото Кралство го зеде истиот дизајн како основа на нивната BSA Бантам (Bantam).

Во 1960 година, Харли-Дејвидсон го консолидираше моделот 165 и Хамер линиите во Супер-10, воведе скутер , и купи педесет проценти од мотоцикл поделбата Аеронавтика Mачи (Aerounautica Macchi).] Увозот на 250 кубниот Аермачи со еден хоризонтален цилиндар започна следната година.Овој мотоцикл носеше Харли-Дејвидсон значки и беше рекламиран како Харли-Дејвидсон Спринт (Sprint). Моторот на Спринт беше зголемен на 350 кубика во 1969 година и остана на таа големина до 1974 година, кога четири-тактниот Спринт беше прекинат. Откако Пакер (Pacer) и Скет (Scat) моделите беа прекинати кон крајот на 1965 година, Бобкет (Bobcat) остана последниот двотактен американски направен модел на Харли-Дејвидсон. Бобкет моделот беше произведен само во 1966 година.

Харли-Дејвидсон ги замени нивните американски направени двотактни мотори со Аермачи двотактен придвижуван М-65, М-65С, и Рапидо. М-65 имаше получекор преку рамката и резервоарот. М-65s е исто што и М-65 но со поголем резервоар.Моделот Рапидо (Rapido) беше поголем мотоцикл со 125 кубен мотор. Аермачи вградениот Харли-Дејвидсон стана целосно двотактен кога 250 кубниот двотактен СС-250 го замени четири-тактниот 350 кубен Спринт во 1974 година.

Харли-Дејвидсон ја купи целосната контрола на производство Аермачи мотоциклите во 1974 година и продолжи со правење двотактни мотори до 1978 година, сè додека тие не им го продадоа овјектот на Кагива.

Во странство

Пред Втората светска војна, Харли-Дејвидсон беа произведувани во Јапонија под лиценца на компанијата Рикуо (Rikuo Internal Combustion Company) почнувајќи во 1929 година под името на Харли Дејвидсон и користењето на начинот на работа на компанијата, а подоцна под името Рикуо. Производството продолжи до 1958 година.

Оцрнета репутација

Во 1952 година,проследено од нивната апликација до тарифната Комисија на САД за 40% данок за увоз на мотоцикли, компанијата Харли-Дејвидсон беше обвинета за рестриктивни практики.

Во 1969 година, американската машинерија и Леарница (АМЛ) ја купи компанијата,изврши рационализација на производството, и намалување на работна сила. Оваа тактика резултираше со работен штрајк и низок квалитет на мотоцикли. Мотоциклите беа скапи и инфериорни во перформанси, ракување, како и квалитетот на јапонските мотори. Продажбата и квалитетот се намали, а компанијата речиси банкротира. "Харли-Дејвидсон" името беше исмејувано како "Едвај Можните" (Hardly Ableson), "Едвај вози"(Hardly Driveable) и "Хогли Фергусон" (Hogly Ferguson),дури и прекарот "Хог" стана погрден.

Во 1977 година - по успешното производство на Либерти изданието за да го одбележат доселувањето на Америка во 1976 година Харли-Дејвидсон го произведе она што стана една од неговите најконтроверзни модели, Харли-Дејвидсон федеративно издание. Мотоциклот е во суштина обичен фабрички Харли со специфични федеративни бои и детали.

Реструктуирање и оживување Во 1981 година, АМЛ ја продадоја компанијата на група од тринаесет инвеститори предводена од Вон Беалс и Вили Г Дејвидсон за $ 80 милиони евра. Инвентарот беше строго контролиран со помош на точен временски систем. Во почетокот на осумдесеттите години, Харли-Дејвидсон тврдеше дека јапонските производители увезуваа мотоцикли во САД во таков обем со цел да им наштети или да им се закани дека ќе им наштети на домашните производители. По истрагата од страна на Меѓународната комисија за трговија на САД, претседателот Реган во 1983 година наметна 45% тарифа на увезени мотоцкили и мотоцикли со зафатнина на моторот од повеќе од 700 кубика. Харли Дејвидсон потоа ја отфрли понудата за помош од јапонските произведувачи на мотоцикли.

Наместо да се обидува да се поклопува со јапонците, новото раководство намерно ја експлоатира "ретро" изгледот на машини, правејќи мотоцикли кои намерно го усвојуваат изгледот и чувството на нивните претходни машини и последователните персонализации на сопствениците на таа ера. Многу компоненти, како што се кочници, виљушки, шокови, карбураторите, електриката и тркалата беа надворешно изведување од странски производители со зголемен квалитет, технички подобрувања беа направени, и купувачите полека се враќаа. Во случај на можна загуба на пазарот за мотоцикли поради стареењето на бебе-бумерс, Харли-Дејвидсон го купи луксузниот домашен производитело на мотоцикли Холидеј Ремблер (Holiday Rambler) во 1986 година. Во 1996 година, компанијата го продаде Холидеј Ремблер на Монако корпорацијата за тренинг.

"Стурџис"(Sturgis) моделот со диск со двоен појас, беше воведен. Од 1990 година, со воведувањето на "Фет Бој"(Fat Boy), Харли повторно стана водач на продажбата на пазарот во тешка категорија (над 750 кубни сантиметри) . Во времето на воведувањето на Фет Бој моделот приказна брзо се прошири дека својата сребрена боја и други одлики на овој модел биле инспирирани од американскиот Б-29 самоубиец од Втората светска војна и дека Фет Бој името е комбинација од имињата на атомски бомби Фет Ман и Литл Бој (Fat Man and Little Boy) кои беа фрлени на Нагасаки и Хирошима. Сепак, Судските Страници за урбани легенди ја наведува оваа приказна како урбана легенда.

1993 и 1994 година видоа замена на FXR модели тесо Дуна (FXD), која стана единствена гумена монтажа на FX Биг Твин (Big Twin) рамка во 1995 година. FXR моделот беше оживеан на кратко од 1999-2000 за посебни ограничени изданија (FXR2, FXR3 & FXR4).

Во 2000 година, Форд компанијата додаде Харли-Дејвидсон издание на Ford F-серијата F-150, комплетирана со логото на Харли-Дејвидсон. Овој камион беше Супер кабината за моделот на 2000 година. Во 2001 година, Форд го смени камионот во Супер екипаж. Во 2002 година, Форд додаде супер-моќен мотор (5,4 L), кој продолжи да се произведува до 2003 година. Моделот на 2003 година носеше значки кои ја славеја 100-годишнината на двете компании. Во 2004 година, Форд / Харли камионетот е заменет со супер-Должност моделот, чие производство траеше до 2009 година. Форд го продолжи производството на Харли-Дејвидсон изданието на F-150 за моделот на 2006 година, како и Форд-F 150 Харли-Дејвидсон изданието продолжува во производство за моделот на 2013 година.

Градењето започна со 75.000.000 долари 130.000 квадратни метри (12.000 м2) музеј на Харли-Дејвидсон во долината Меномонее на 1 јуни 2006 година. Таа се отвори во 2008 година и е сместена огромна колекција на историски мотоцикли и корпоративни архиви, заедно со ресторан, кафе бар и простор за средба.

Компанијата за мотоцикли Бјуел

Соработката на Харли-Дејвидсон со производителот на спортски мотоцикли Бјуел компанијата за мотоцикли започна во 1987 година кога тие ги обезбедуваат Бјуел со педесет и згора XR1000 мотори. Бјуел продолжија да купуваат мотори од Харли-Дејвидсон до 1993 година, кога Харли-Дејвидсон купи Четириесет и девет отсто од Бјуел компанијата за мотоцикли. [59] Харли-Дејвидсон го зголеми својот удел во Бјуел на деведесет и осум проценти во 1998 година, аво 2003 година веќе ја имаше цела сопственост. [60]

Со обид да привлечат новодојденци во мотоциклизмот и општо во Харли-Дејвидсон Бјуел разви мотоцикл по ниска цена и лесен за одржување. Едно-цилиндричниот Бјуел Бласт беше воведен во 2000 година, [61] и беше произведуван и во 2009 година, која, според Бјуел, требаше да биде последната година на производството на тој модел. [62]

На 15 октомври 2009 година, Харли-Дејвидсон АД издаде официјална изјава дека ќе се укине Бјуек линијата и ќе се прекине производството веднаш. [63] Наведената причина беше да се фокусираат на брендот Харли-Дејвидсон. Компанијата одби да се разгледа продажбата на Бјуел. [64] Основачот Ерик Бјуел потоа ја основа компанијата Ерик Бјуел Рејсинг и продолжи да ги произведува и развива тркачките мотоцикли 1125RR на компанијата.

Клевети за манипулирање на пазарна цена

Во текот на периодот на максималната побарувачка, во текот на доцните 1990-ти и раната прва деценија на 21 век, Харли-Дејвидсон започна програма за проширување на бројот на дилерите низ целата земја. Во исто време, на сегашните дилери како и обично имаа листи на чекање, кои беа продолжени дури и до една година за некои од најпопуларните модели. Харли-Дејвидсон, како и авто производителите, евиденцијата на продажба не се води кога потрошувачот го купува неговиот производ, туку кога е доставен до дилерот. Затоа, можно е на производителот да му се зголеми бројот на продажба барајќи од дилерите да примаат повеќе инвентар од посакуваниот во пракса наречена канално полнење. Кога побарувачката омекна по единствената моделна 2003 година, оваа вест доведе до драматично намалување на цената на пазарната цена.Само во април 2004 година, цената на Хог акциите падна од над 60 долари до под 40 долари. Непосредно пред овој пад, извршниот директор Џефри Блустајн чие пензионирање беше во тек имаше профит од 42.000.000 долари за остварување на опции за работнички акции. [66] Харли-Дејвидсон беа обвинети во бројни тужби поднесени од страна на инвеститорите кои тврдеа дека биле намерно ограбени од страна на управувачките директори на Харли-Дејвидсон. [67] До јануари 2007 година, цената на акциите на Харли-Дејвидсон достигна 70 долари.

Проблеми со полициските Туринг модели Почнувајќи од околу 2000 година, неколку полициски одделенија почнаа да пријавуваат проблеми со нестабилност при голема брзина на Харли-Дејвидсон туринг мотоциклите. [68]Полицаец од Рали, Северна Каролина , Чарлс Павле, беше убиен кога неговиот полициски туринг мотоцикл се уништи наводно,откако се соочил клацкање на мотоциклот при висока брзина. [69]Патролата на автопатот на Калифорнија спроведе тестирање на полициските туринг мотоцикли во 2006 година. Тест возачите пријавиле дека доживеале нестабилност од клацкање или ткаење додека управувале со мотоциклите на тест патеката. [70]

Штрајкот во 2007

На 2 февруари 2007 година, по истекот на нивниот униски договор, околу 2.700 вработени во најголемиот производствен на погон Харли-Дејвидсон АД во Јорк, започнаа штрајк откако не успеаја да се договорат за нивните плати и здравствени придобивки. [71] [72 ] Во текот на овој штрајк, компанијата одби да плати за било кој дел од здравствените трошоци на вработените. [73]

На денот пред штрајкот, откако синдикатот гласа против предложениот договор и за да се овласти штрајкот, компанијата го затвори цело производството на фабриката. Во објектот во Њујорк има повеќе од 3.200 работници, и од синдикатот и надвор од синдикатот. [74] Харли-Дејвидсон објави на 16 февруари 2007 година, дека достигна договор со работниците од синдикатот во нивната најголема фабрика, тоа беше чекор напред во дво неделниот штрајк. [75] Штрајкот го прекина националното производство на Харли-Дејвидсон и имаше бранувачки ефекти дури и до Висконсин, каде што 440 вработени беа отпуштени, а многу Харли добавувачи, исто така отпуштија работници поради штрајкот. [76]

Групата MV Агуста

На 11 јули 2008 Харли-Дејвидсон објавија дека потпишаа дефинитивен договор за да ја купат групата MV Агуста за 109 милиони долари ( 70милиони евра). Групата МВ Агуста содржи две линии на мотоцикли: Едната е MV Агуста брендот со високи перформанси а другата е лесниот Кагива бренд [77] [78] Купувањето беше завршено на 8 август. [79] На 15 октомври 2009 година, Харли-Дејвидсон најави дека ќе откажи од својот интерес кон MV Агуста. [63] Харли-Дејвидсон АД го продадоа италијанскиот производител на мотоцикли MV Агуста на Клаудио Кастилјони, завршувајќи ја трансакцијата во првата недела на август во 2010 година.Кастилјони е поранешен сопственик на компанијата и беше претседател на MV Агуста,откако Харли-Дејвидсон ја купи во 2008 година. [80]

Операции во Индија

Во август 2009 година Харли-Дејвидсон објави планови за да влезат во пазарот на Индија, и почна да таму да продава мотоцикли во 2010 година. Компанија основа подружница, Харли-Дејвидсон Индија, во Гурагон, во близина на Њу Делхи, во 2011 година, и создаде индиска дилерска мрежа. [81] [82]

Финансиска криза

Според Интербренд, вредноста на брендот Харли-Дејвидсон се намали за 43% на 43.4 билиони долари во 2009 година. Падот на вредноста се верува дека е поврзан со 66 постотниот пад на профитот на компанијата во две четвртини од претходната година. [83] На 29 април 2010 година, Харли-Дејвидсон изјави дека тие мора да ги намалат трошоците за производството од своите производствени капацитети во Висконсин за 54.000.000 долари , и дека тие ќе истражуваат други сајтови на САД за да се оствари ова. Соопштението дојде во екот на големо реструктуирање на компанијата, кое започна во почетокот на 2009 година и во тоа беше вклучено затворање на две фабрики, еден дистрибутивен центар, и планиранираното елиминирање на речиси 25% од вкупната работна сила (околу 3.500 вработени). Компанијата објави на 14 септември 2010 дека ќе остане во Висконсин. [84]

Машини на мотоцикли

Класичните Харли-Дејвидсон мотори се V-twin мотори, секој со агол од 45 ° степени помеѓу цилиндрите. Коленестото вратило има една игла, и двата клипови се поврзани со оваа игла преку шипки. [7]Овој агол од 45 ° степени е покриен под неколку американски патенти и е инженерски губиток кој му овозможува голем, висок вртежен момент на моторот во релативно мал простор. Тоа предизвикува цилиндрите да работат во нееднакви интервали и произведува променлив звук кој е премногу силно поврзан со брендот Харли-Дејвидсон.

За да се поедностави на моторот и да се намалат трошоците, V-twin палењето е дизајнирано да работи со еден сет бодови и без дистрибутер. Ова е познато како систем за палење со двоен оган, предизвикувајќи ги двете свеќици да фрлаат искра без разлика на кој цилиндар беше последно ударот на компресијата, со отпуштање на удар на цилиндарот на другата свеќичка ова се вика ефикасно „губење на искра“. Издувната белешка е всушност грчлив звук со некое пукање. На 45 °аголниот дизајн на моторот со кој се создава приклучување отпуштање и секвенционирање како што е: Првиот цилиндар се пали, вториот (задниот) цилиндар се пали 315 °степени подоцна, тогаш постои луфта од 405 °степени сè додека првиот цилиндар не проработи повторно, давајќи му го на моторот својот уникатен звук. [85]

Харли-Дејвидсон користеше разни системи за палење во текот на нивната историја - било да е тоа на почетокот системот со точки и кондензаторот, (Биг Твин до 1978 година и Спортски 1970-1978), магнето системот за палење се користеше за спортските од 1958-1969, раниот електронски систем со центрифугална механичка тежина, (сите модели од 1978 година и половина до 1979 година), или на крајот на електронски со модул за транзисторско палење, повеќе позната како црна кутија или мозок, (сите модели од 1980 сè до денес).

Почнувајќи во 1995 година, компанијата воведе електронско вбризгување на гориво (EFI) како опција за 30-годишнината на изданието Electra Glide. [86] ЕВГ стана стандард на сите Харли-Дејвидсон мотори, вклучувајќи ги и спортските, по воведувањето на продуктната линија во 2007 година. [ 87]

Во 1991 година, Харли-Дејвидсон почна да учествува во работната група за квалитет на звукот, основана од страна на Орфилд лабораториите, Бруел и Кјаер, TEAC, Јамаха, Зајнхајзер, SMS и кортекс. Ова беше првата група на нацијата која ги сподели истражувањата на психолошката акустика. Подоцна истата година, Харли-Дејвидсон учествуваа во серија на студии за квалитет на звукот во Орфилд лабораториите, врз основа на снимки направени во Таладега, со цел да се намали нивото на звукот за стандардите на ЕУ, додека аналитички е фатен оној "Харли Звук". Ова истражување резултираше со мотоцикли, кои беа воведени во согласност со стандардите на ЕУ за 1998 година.

На 1 февруари 1994 година, компанијата поднесе трговска марка за специфичен звук на Харли-Дејвидсон мотоциклите: "Ознаката се состои од издувниот звук на мотоциклите, произведени од страна на V-twin, кренкпин моторите кога стоката е во употреба ". Девет од конкурентите на Харли-Дејвидсон е поднесоа коментари на спротивни на барањето, тврдејќи дека мотоциклите со крузер стил од различни брендови користат еден кренкпин V-twin мотор кој произведува сличен звук. [88] Овие забелешки беа проследени со судски постапки. Во јуни 2000 година, компанијата ги отфрли напорите за федерално регистрирање на трговска марка. [89] [90]

Големи V-twin мотори

Електра глајд "Ултра Класик" (Electra Glide "Ultra Classic") Ф-глава (F-Head), исто така познат како JD, џеб вентил и IOE (доза над издувот), 1914-1929 (1000 кубика) и 1922-1929 (1200 кубика) Флетхед (Flathead), 1930-1948 (1200 кубика) и 1935-1941 (1300 мл). Наклхед (Knucklehead), 1936-1947 61 кубни инчи (1000 кубика) и 1941-1947 74 кубни инчи (1200 cc) Пенхед (Panhead), 1948-1965 61 кубни инчи (1000 кубика) и 1948-1965, 74 кубни инчи (1200 cc) Шовелхед(Shovelhead), 1966-1984, 74 кубни инчи (1200 кубика) и 80 кубни инчи (1338 кубика) од крајот на 1978 Еволуција (Evolution)"Ево" и "Блокхеd" (Blockhead), 1984-1998, 80 кубни инчи (1340 cc) Двојно брегаст (Twin Cam) (познат и како "Фетхед") 1999-денес, во следните верзии: Двојно брегаст 88(Twin Cam 88), 1999-2006, 88 кубни инчи (1450 cc) Двојно брегаст 88B(Twin Cam 88B), контрабалансирана верзија на две брегасти 88, 2000-2006, 88 кубни инчи (1450 cc) Двојно брегаст 95 (Twin Cam 95), од 2000 година, 95 кубни инчи (1550 кубика) (мотори за рано CVO модели) Двојно брегаст 96, (Twin Cam 96од 2007 година. Од 2012 година, само Стрит Боб и Супер Глајд Прилагодено модели сè уште користат 96. 96 кубни инчи (1584 cc) Двојно брегаст 103 (Twin Cam 103), 2003-2006, 2009, 103 кубни инчи (1690 кубика) (мотори за CVO модели), Стандард за 2011 туринг модели: Ултра Ограничена (Ultra Limited), Роуд Кинг класик (Road King Classic) и Роуд глајд ултра (Road Glide Ultra) и Роуд глајд кастом (Road Glide Custom) и Стрит глајд (Street Glide) . Стандард на повеќето 2012 модели со исклучок на спортските и 2 Дуна модели Стрит Боб и Супер глајд кастом (Street Bob and Superglide Custom) Двојно брегаст 110 (Twin Cam 110), од 2007 година, 110 кубни инчи (1800 кубика) (мотори за CVO модели)

Мали V-твин

D Модел, 1929-1931, 750 cc Р модел, 1932-1936, 750 cc W модел, 1937-1952, 750 кубика, соло (2 тркала, рамка само) G (Servi автомобил) Модел, 1932-1973, 750 cc К модел, 1952-1953, 750 cc KH модел, 1954-1956, 900 cc Ајрон хед (Ironhead), 1957-1971, 900 кубика, 1971-1985, 1000 кубика Еволуција, од 1986 година, 883 кубика, 1100 кубика и 1.200 кубика

Револуционерен мотор

Револуцијата на моторот се заснова на VR-1000 Супербајк тркачка програма, развиена од страна на Пауертрејн Инжинерството,тимот на Харли-Дејвидсон и Порше факултетот во Штутгарт, Германија. Тоа е со водено ладење, двојна надземна радилица, внатрешно контрабалансиран V-twin мотор со 60 степени и зафатнина од 69 кубни инчи (1130 кубика), за производство на 115 КС (86 kW) при 8.250 вртежи во минута, со максимум од 9.000 вртежи во минута . [91] [92] Тој беше воведен за новата линија на V-Род во 2001 година за моделот за 2002 година, почнувајќи со еден VRSCA (V-Twin Рејсинг стрит кастом) модел. [93] [94]

Верзија од 1250 кубика на Скримин игл со револуционерниот мотор беше достапна за 2005 и 2006 година, и беше присутен потоа во еден производствен модел 2005-2007. Во 2008 година, 1250 кубниот револуционерен мотор стана стандард за целата VRSC линија.

Мотори со еден цилиндар

IOE единечни

Првиот Харли-Дејвидсон мотор се напојуваше со еден цилиндар IOE мотор со доводен вентил управуван од страна на вакуум на моторот. [95] Едноцилиндричните мотори од овој тип продолжија да се произведуваат до 1913 година, кога пушрод и рокер системот беа искористени за да работат на надземни доводни вентили на едноцилиндричниот мотор, сличен систем бил користени на нивните V-twin мотори од 1911 година. [96] Едноцилиндричните мотори беа прекинати во 1918 година. [97]

Флетхед и ohv единечни

Едноцилиндричните мотори се враќаат во 1926 година. [97] Овие синглови беа достапни со или како флетхед мотори или како надземни вентили за мотори. [98] Фамилии на модели Модерните Харли-брендирани мотоцикли паѓаат во една од петте фамилии на модели: Туринг, софтејл, дуна, спортски и V род. Овие фамилии на модели се одликуваат со рамката, моторот, суспензијата, и други одлики.

Туринг

На туринг фамилијата припаѓаат роуд кинг, роуд глајд и електра глајд моделите кои се нудат во разна уреденост. Роуд кинг моделите имаат ретро изглед и се опремени со голема проѕирна шофершајбна. Роуд кинг потсетува на големите V - твин модели од 1940-тите и 1950-тите. Електра глајд моделите можат да бидат идентификувани од страна на нивната полна предна маска. Повеќето Електра глајд модели имаат маска монтирана на предницата која се нарекува "Бетвинг" (Bat wing) поради неговата непогрешлива форма. На роуд глајд и роуд глајд ултра класик имаат маска монтирана на рамката, позната како "Шаркноуз" (Shark Nose). На оваа маска се вклучени уникатни, двојни предни светла.

Туринг моделите се препознаваат по нивните големи дисаги, задната серпентина воздушната амортизација и се единствените модели кои нудат целосна маска со радија и CBS. Сите туринг модели ги користат истите рамки, најпрво беа воведени со Шавлхед мотор во 1980 година, и продолжија натаму само со некои скромни надградби до 2009 година, кога беше опширно редизајниран. Рамката се препознава со локацијата на управувачот пред виљушката и беше првата Харли Дејвидсон рамка со гумена монтажа која го изолира возачот од вибрациите на големите V-twin мотори.

Рамката беше изменета за моделот од 1994 година кога резервоарот за нафта отиде под преносот а акумулаторот беше преместен внатре под десната дисага под седиштето. Во 1997 година, рамката повторно беше изменета за да се овозможи да се намести поголем акумулатор под седиштето и можност за намалување на височината на седиштето. Во 2007 година, Харли-Дејвидсон воведе мотор од 96 кубни инчи (1570 кубни сантиметри) [99] двојно брегаст 96, како и шест-брзински пренос за да му се даде на возачот подобра брзина на автопат.

Во 2006 година, Харли воведе FLHX стрит глајд, мотоцикл дизајниран од страна на Вили Г Дејвидсон за да биде лично негов,во склоп на своите туринг модели. [100] Во 2008 година, Харли додаде анти-блок систем за сопирање и контрола на крстарење како фабрички инсталирана опција на сите туринг модели (стандард на CVO и годишнинските модели) [101] Исто така ново за 2008 година е 6 галонскиот (23 литри) резервоар за гориво за сите туринг модели.

За моделот на 2009 година, Харли-Дејвидсон го редизајнира целиот туринг опсег со неколку промени, вклучувајќи ја и новата рамка, целосно изменета монтажа на моторот, 17-инчни (430 мм) предни тркала за сите, и 2-1-2 издуви. Промените резултираа со поголема оптоварување, носивост, подобро ракување, посмирен мотор, подолг период и помала издувна топлина пренесена на возачот и патниците. [102] [103] Исто така објавено за моделот на 2009 година е FLHTCUTG Три глајд ултра класик , првиот Харли на три тркала откако Серви автомобилот беше укинат во 1973 година. Моделот беше опремен со уникатна рамка и мотор од 103-кубни инчи (1690 кубика) ексклузивно за моторот на три тркала. [104]

Софтејл

Овие мотори профитираат од силната вредност на Харли традицијата. Со задната суспензија скриена под преносот, тие се визуелно слични на "хардтејл" чоперите кои беа популарни во 1960-тите и 1970-тите години, исто така и нивната поранешна историја. Во согласност со таа традиција, Харли нуди софтејл модели со "Спрингер" предница и "Херитиџ" стил, кој вклучува дизајн од реплики од текот на историјата.

Ознака

Софтејл моделите користат голем V – твин мотор и софтејл шасија (СТ). Софтејл моделите кои користат дијаметриски мали телескопски предници слични на оние што се користат за спортските мотори имаат ознаки што почнуваат со FXST, на пример, FXSTB (вечерниот воз), FXSTD (двојка), а FXSTS (Спрингер). Софтејл моделите кои користат телескопски предници со голем пречник слични на оние што се користат за туринг мотоциклите имаат ознаки кои почнуваат со FLST, на пример, FLSTF (Фет Бој), FLSTC (херитиџ софтејл класик), FLSTN (Софтејл Делукс) и FLS (Софтејл Слим). Софтејл моделите кои користат Спрингер предници со 21-инчно (530 мм) тркало имаат ознаки што почнуваат со FXSTS, на пример, FXSTS (Спрингер Софтејл) и FXSTSB (Бед Бој). Softail моделите кои користат Спрингер предници со 16-инчно (410 мм) тркало имаат ознаки што почнуваат со FLSTS, на пример, FLSTSC (Спрингер Класик) и FLSTSB (Крос Боунс).

Дуна

Дуна-рамката на мотоцикли беше развиена во 1980-тите и раните 1990-ти и дебитираше со FXDB Стурџис моделот во 1991 година понуден во ограничена количина. Во 1992 година линијата продолжи со ограничено издание на FXDB Дејтона и производствен модел FXD Супер Суперглајд. Новата рамка на Дуна беше опремена голем В – твин мотор и традиционален стил. Тие се разликуваат од Софтејл по традиционалната спирална суспензија која го поврзува главниот дел на задната суспензија со рамката, а од Спортските по нивните поголеми мотори. На овие модели, преносот исто така го вдомува резервоарот за масло на моторот.

Пред 2008 година, Дуна моделите беа обично опремен со тесни, XL-стил предница и предни тркала. Оваа постава традиционално ги вклучува Супер Глајд (FXD), супер-Глајд Кастом (FXDC), Стрит Боб (FXDB), и Лоу Рајдер (FXDL). Еден исклучок беше Вајд Глајд (FXDWG), кој се задржа на дебелината на XL предниците и тесното предно тркало, но предницата позиционирана на таков начин на кој му дава погломазен изглед. Во 2008 година, Дуна Фет Боб (FXDF) беше воведен во поставата на Дуна, вклучувајќи агресивен стил како нов 2-1-2 издувник, две светла, 180 милиметарска задна гума, а за првпат во поставата на Дуна, 130 милиметарска предна гума.

За моделот на 2012 година,Дуна СвичБек (FLD) стана првата Дуна која ја скрши традицијата на постоење на моделот FX со монтажни насликани тешки дисаги, туринг шофершајбната, поголеми цевки за предница, светлата начеле и широка предна гума со целосен фендер . Новата предница личи на голем V-твин FL модели од 1968-1971. Тие, исто така се наведени од страна на Харли како дел од нивниот туринг опсег.

Семејството Дуна користи мотор од 88-кубни инчи (1440 кубика) со две брегасти од 1999-2006. Во 2007 година, поместувањето се зголеми до 96 кубни инчи (1570 кубика) заедно со фабрика која го зголеми ударот на 4,375 инчи (111,1 мм). За моделот на 2012 година , производителите почнаа да нудат Дуна моделот со зафатнина од 103-кубни инчи (1690 кубика) . Сите Дуна модели користат гумени монтажа на моторот за да се изолира возачот од вибрациите на моторот.

Ознака

Duna моделиte користат голем V-tvin мотор (F), малa пречникska телескопскa предница слична на оние што се користат за Спортските (X) до 2012 година, додека кај еден модел не се искористи предница со голем пречник слична по изглед на оние што се користат за Туринг (L) моделите и Dyna шасија (Д). Затоа, освен за FLD од 2012 година до денес, сите Dyna модели имаат ознаки што почнуваат со FXD, на пример, FXDWG (Дуна Вајд Глајд) и FXDL (Dyna Лоу Рајдер).

Спортски

Воведен во 1957 година, Спортстер фамилијата беа замислени како тркачки мотоцикли, и биле популарни на рамна и стрмна тркачка патека низ 1960-тите и 1970-тите. Помали и полесни од другите Харли модели, современите Спортски мотори на Харли употребуваат револуционерни мотори од 883 кубика или 1.200 кубика и, иако често пат се менувани, тие остануваат слични на своите тркачки предци. [105] Сè до 2003 година, моторот на Спортстер моделот е цврсто монтиран на рамката. Во 2004 година Спортстер моделот доби нова рамка со гумено сместување на моторот. Иако ова го направи на мотоциклот потежок и го намали аголот на навалување,ова го намали износот на вибрациите кои се пренесуваат од рамката до возачот. [106] Гумено монтираниот мотор обезбедува значително полесно возење и за возачот и патниците, овозможувајки им подолги патувања.

Во 2007 година, Харли-Дејвидсон ја славеше 50-годишнината од Спортскиот модел и произведе ограничена серија наречена XL50, од кои само 2.000 беа направени за продажба во целиот свет. Секој мотор е поединечно нумериран и се продаваше во една од две бои, проѕирно сребрена со портокалова или живописно црна. Исто така во 2007 година, електронското вбризгување на горивото беше воведено во Спортстер фамилијата, а моделот Најтстер (Nightster) беше воведен во средината на оваа година. Во 2009 година, Харли-Дејвидсон го додаде Ајрон 883 (Iron) на Спортстер линијата, најновата во Дарк Кастом серијата.

Во 2008 година, Харли-Дејвидсон го објави XR1200 Спортстерот во Европа, Африка и на Блискиот Исток. На XR1200 имаше револуционерен мотор подесен за да произведе 91 КС (68 kW), четири клипни двојни предни сопирачки со диск, и алуминиумскi држач на задната амортизација.Списанието Мотоциклист го вклучи со XR1200 моделот на корицата на своето издание од Јули 2008 година беа во главно позитивни во нивната приказна за првото возење на овој модел, во која од Харли-Дејвидсон се бараше да го продава во САД. [107] Една можна причина за одложената достапност во САД е фактот дека Харли-Дејвидсон мораше да добие именувачки права за "XR1200" од Сторц претставништвото, Харли работилница во Вентура, Калифорнија [108] XR1200 беше издаден во САД во 2009 година во посебна шема на бои вклучувајќи ја проѕирната портокалова истакнувајќи ја својата нечистотија. Првите 750 XR1200 модели во 2009 година беа предвреме нарачувани и стигаа со број 1 лепенка за предниот дел на мотоциклот, со автограм од Кени Кулбет и Скот Паркер и писмо со кое компанијата им се заблагодарува на потрошувачите, потпишано од Бил Дејвидсон.

Ознака

Со исклучок на уличниот XR1000 на 1980-тите и XR1200 повеќето Спортстери се направени за улична употреба и имаат претставка XL во нивната ознака. За Спортстер револуционерните мотори кои се користат од средината на 1980-тите, имало две големини на моторот. Мотоциклите со помал мотор се назначени XL883, додека оние со поголеми моторои на почетокот биле назначени XL1100. Кога големината на поголемиот мотор се зголеми од 1.100 кубика на 1.200 кубика, назначувањето беше сменето односно од XL1100 на XL1200. Последователните букви во ознаката се однесува на варијации во рамките на моделот пример на Спортстер спектар, на XL883C се однесува на 883 кубика Sportster кастом, додека XL1200S го означува сега прекинатиот 1200 Спортстер спорт модел.

VRSC

Воведен во 2001 година, VRSC фамилијата наликува на повеќе традиционални постави на Харли. Натпреварувајки се јапонски и американски мотоцикли и сакајќи да го прошират својот пазар, "V-Род" моторот е развиен заедно со Порше каде, за првпат во Харли историјата,се вклучуваат горе наместени брегасти и водно ладење. V-Род се визуелно карактеристични и лесно идентификувани од страна на 60-степениот V-Twin мотор, радијатор и хидро формирана рамка кои го поддржуваат кружниот воздушен капак од филтерот. Врз основа на VR-1000 тркачкиот мотоцикл, таа продолжува да биде платформа околу која Харли-Дејвидсон гради машини за трки со влечење.

Во 2008 година, Харли додадe анти-блокирачки систем за сопирање како фабрички инсталирана опција на сите VRSC модели. [101] Харли исто така ja зголеми зафатнината на фабричкиот мотор од 1130 на 1250 кубика (69-76 кубни инчи), кои претходно беа достапни само на Скримин Игл. VRSC модели вклучуваат: VRSCA: V-Род (2002-2006), VRSCAW: V-Род (2007-2010), VRSCB: V-Род (2004-2005), VRSCD: Најт Род (2006-2008), VRSCDX: Специјален Најт Род (2007 -2010), VRSCSE: Скримин Игл CVO V-Rod (2005), VRSCSE2: Скримин Игл CVO V-Rod (2006), VRSCR: Стрит Род (2006-2007), VRSCX: Скримин Игл Трибјут V-Род ( 2007), VRSCF: V-Род (2009-2010).

Ознака

VRSC моделите користат револуционерен мотор (VR), и на уличните верзии се назначени Стрит Кастом (SC). По VRSC претставката која е заедничка за сите Стрит Мотоцикли, следната буква означува модел, или (база V-Род:надвор од производство), AW (база V-Rod + W (wide) за широк со 240 милиметарски задни гуми), Б (надвор од производство ), Д (Најт Род: надвор од производство), Р (Стрит Род: надвор од производство), SE и SEII (CVO Специјално издание), или X (Специјално издание). Понатаму разликувањето на моделите е направено со дополнително писмо, на пример, VRSCDX означува Специјален Најт Род.

VRXSE

VRXSE V-Род Дестројер е производство на Харли-Дејвидсон за мотоцикл за трки по права линија, изграден да се кандидира на четвртина милја за помалку од десет секунди. Тоа се заснова на истатиот револуционерен мотор кој е искористен на VRSC линијата, но VRXSE користи Скримин Игл од 1.300 кубика, кој има 75 милиметарско коленесто вратило, 105 mm Пистонс, и 58 mm гасовни тела. V-Род Разурнувачот не е улично легален мотоцикл. Поради тоа, се користи "Х", наместо на "SC" за означување намотоцикл кој не е наменет за улична употреба. "SE" означува CVO Специјално издание.

Операции за возила по нарачка

Операциите за возила по нарачка (CVO) е тим во рамките на Харли-Дејвидсон, кој произведува ограничена верзија персонализирани модели на Харли. Секоја година почнувајќи од 1999 година, тимот избира 2 од 5 фабрички модели на компанијата и им додава мотори со поголема зафатнина, надградби на перформанси, посебна боја, повеќе хромирани или акцентирани компоненти, надградби на аудио систем, и електронски додатоци за создавање на персонализации со врвен квалитет за сопствениот пазар на фабриката.

Моделите најчесто се надградби на Ултра Класик Електра Глајд, која е избрана за CVO третман секоја година од 2006 година сè до денес, и Роуд Кинг, кој беше избран во 2002, 2003, 2007, и 2008 година. Исто така за персонализирање се одбираат и некои од фамилиите на Дуна,Софтејл и VRSC.

Еколошки рекорд

Агенцијата за заштита на животната средина спроведува емисии за сертификација и претставни тест емисии во Ен Арбор, Мичиген, во 2005 година. Субсеквентно, Харли-Дејвидсон произведе "еколошка гаранција."Оваа гаранција го осигурува секој сопственик на возилото дека е дизајниран и изграден без никакви дефекти во материјалите и изработката кои би предизвикале возилото да не ги исполни стандардите на ЕПА. [109] Во 2005 година, ЕПА и Одделот за заштита на животната средина на Пенсилванија (PADEP) потврди дека Харли-Дејвидсо ќе биде првата корпорација доброволно да се запише програмата за расчистување. Оваа програма е наменета за расчистување на почвата и подземните води погодени од страна на поранешната фабрика на Њујорк за морнарска артилерија. Програмата е поддржана од страна на државата и локалната власт, заедно со учесничките организации и корпорации. [110]

Пол Готол, директорот за операции на ЕПА, им честиташе на компанијата за мотоцикли: Харли-Дејвидсон нивните еколошки обврски ги има сватено многу сериозно и веќе постигна значителен напредок во истрагата и расчистувањето на минатата контаминација. Доказ за напорите на Харли може да се најде во последните определбна ЕПА што го означува имотот Харли како "под контрола" во врска со целите за расчистување. Оваа одлука значи дека не постојат сериозни контаминациски проблеми на објектот. Според новата програма за расчистување, Харли, ЕПА, и PADEP ќе се забрза завршувањето на истрагата на имотот за да се достигне конечно решение што трајно ќе го заштити човековото здравје и животната средина. [110] Харли-Дејвидсон, исто така,го купи поголемиот дел од Касталој, што е Јужно-австралискиот производител на лени мотоцикли тркала и центри. Јужно Австралиската влада утврди "заштита на купувачот (Харли-Дејвидсон) против ризици за животната средина". [111]

Култура на брендот

Според една неодамнешна студија за Харли-Дејвидсон , во 1987 година половина од сите Харли мотоциклисти беа на возраст под 35 години. [112] Сега, само 15% од Харли купувачите се под 35 години, [112] а во 2005 година, просечната возраст се искачи на 46.7%. [113] [114] [115] [116]

Приходот на еден просечен возач на Харли-Дејвидсон е исто така зголемен. Во 1987 година, просечниот домашен приход на еден возач на Харли-Дејвидсон беше 38.000 $. До 1997 година, просечниот домашен приход за тие возачи се зголеми за повеќе од двојно, на 83.000 $. [112] [појаснување е потребно]

Харли-Дејвидсон привлекува лојална заедница на брендот, [117] со лиценцирање на Харли-Дејвидсон логото кое вреди речиси 5% од нето приходите на компанијата (41.000.000 $ во 2004). [118] Харли-Дејвидсон снабдува многу американски полициски сили со нивните мотоцикли. [119] Харли-Дејвидсон мотоциклите одамна се поврзани со суб-културите на Бајкерите, мото клубови, и Разбојнички (Outlaw) мото клубови.

Потекло на "Хог"(свиња) прекарот

Со почеток во 1920 година, тим од фармерски момчиња, кој стана познат како "Хог момчиња", вклучувајќи го и Реј Вејшар, постојано освојуваа трки. Групата имаше жива свиња која ја користеја како нивна маскота. По победата, тие ќе ја ставеа свињата на нивните Харли и вртеа победнички круг. [17] Во 1983 година, компанијата формира клуб за сопственици на својот производ искористувајќи ја предноста на долготрајниот прекар со правењето на "Хог" (свиња) во акроним HOG (Harley Owners Group)Група на сопственици на Харли.. Харли-Дејвидсон се обиде да го направи Хог заштитна марка, но го загуби случајот против независен специјалист на Харли-Дејвидсон, Хог фарма на Западна Сенека, Њујорк, [120] во 1999 година Апелациониот панел пресуди дека Хог стана генерички термин за големи мотоцикли и затоа бил незаштитлив како трговска марка. [121]

На 15 август 2006 година, Харли-Дејвидсон АД NYSE симболот го промени од NYSE на Хог. [122] WHQG, мејнстрим рок радио станицата која му служи на метрополитенската област на Милвоки, го користи овој прекар на нивниот официјален број за повици (102,9 ХОГ) како почит за нивниот производител на мотоцикли од родниот крај, како и нивните поддржувачи корисници и возачи.