Точка (интерпункција)
интерпункциски знак
Точка се користи како интерпункциски и како правописен знак[1].
Интерпункциски се пишува
уреди- на крајот од расказните реченици, (На пример: Денес ќе ручаме подоцна.) и
- на крајот од речениците со кои се искажува блага заповед (На пример: Јади убаво, те молам.).
Правописно се пишува:
уреди- кај скратениците; (На пример:) и сл., и др., итн., г. (но, не кај сите! Види: Скратеници и скратување на зборовите.) кога набројуваме зад редните броеви ако се напишани со арапски цифри;
На пример: 1. ——– ;
2. ———;
3. ———.
- кај датумите исто така, ако се напишани со арапски цифри се пишува, а ако се напишани со римски цифри не се пишува точка;
На пример: 12. 2. 2018 г.
12. II 2018 г.
Не се пишува во следните случаи:
по скратувања на зборови што завршуваат со точка како правописен знак; (На пример:) Најголем успех нашето училиште имаше 2009 г.
- по други интерпункциски знаци на крајот од реченицата (извичник, прашалник, три точки); (На пример:) Каде беше до сега? Влези внатре!
Наводи
уреди- ↑ „Точка (.) - Македонски јазик и литература“. Македонски јазик и литература. 2010-11-13. Посетено на 2018-11-30.