Салваторе Шарино: Разлика помеѓу преработките
| [непроверена преработка] | [непроверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
Нема опис на уредувањето |
Нема опис на уредувањето |
||
Ред 12:
</blockquote>
Творештвото на [[Шарино]] се движи од голем број на дела за соло [[инструменти]] до [[оркестарско]]-[[симфониска]] и [[театарска]] музика. Својата популарност како композитор ја стекнува најмногу од неговите соло дела или дела за мали [[ансабли]]. Започнувајќи со ''[[За Аурите во Далечината]]'' (''All’aure in una lontananza'') oд [[1977]], интересот за [[флејтата]] станува еден од неговите главни инструменти за истражување, имајќи го [[Роберто Фабричани]] како флејтист кому посветува голем дел од композициите за флејта. Несомнено, придонесот кон [[пијаното]], [[виолината]], [[чембалото]], [[виолончелото]] е од исклучителна важност.
Во ''[[Третата Соната]]'' за пијано од 1987, [[Шарино]] ја воведува својата «прозорска форма», каде енергијата и густината на структурата
Музиката на [[Шарино]] припаѓа на [[авангардата]]. Препознатливото користење на изолирани звуци, проширени инструментални техники, честите тишини е присутно во неговите дела и до денес.
Имајќи интерес во визуелната уметност уште во неговиот детски период од пет до десет години, [[Шарино]] тоа искуство го пренасочува во неговите сценски дела. Оперските дела прикажуваат огромен интерес на [[Шарино]] во античките и модерните [[митови]] во присуство на голема доза на [[надреалност]].
| |||