Википедија

Ѓорче Петров: Разлика помеѓу преработките

Интерактивен преглед на историјата
[непроверена преработка][непроверена преработка]
← Постаро уредувањеПоново уредување →
Избришана содржина Додадена содржина
НагледноВикитекст
повеќе детали
сНема опис на уредувањето
Ред 1:
{{внимание}}
 
{{Инфокутија Личност
|име = Ѓорче Петров
Ред 10 ⟶ 12:
|починал-место = {{починал во|Софија|Царство Бугарија}}
}}
'''Ѓорче Петров''' ('''(Георги Петров Николов)''') ([[1864]]/[[1865]], с. [[Варош]], [[Прилеп]]ско - [[28 јуни]], [[1921]], [[Софија]], [[Бугарија]]) е македонски револуционер<ref>[http://query.nytimes.com/mem/archive-free/pdf?res=950CE0DE1539E433A25755C0A9649D946297D6CF Macedonia's heroic struggle for freedom]</ref> роден во ситно трговско семејство. Се школувал во [[Прилеп]], [[Битола]] и [[Солун]]. Во солунската гимназија останува до [[1885]] година кога заради учество во ученичкиот бунт ќе биде исклучен со група од 12 македонски ученици заедно со уште еден друг наш иден револуционер, [[Пере Тошев]].
 
Престојува во [[Источна Румелија]] каде собира финансиски средства за набавка на оружје за идните востанички акции во [[Македонија]]. Поради слабото здравје се враќа во татковината како учител во [[Штип]], [[1885]] година.
Ред 16 ⟶ 18:
Во [[1888]] година доаѓа во [[Солун]] како коректор во основаната печатница на [[Коне Самарџиев]]. [[1889]] година станува учител во скопската бугарската гимназија се до 1890 година каде се запознава со владиката Теодосиј, заговорник за обновување на охридската архиепископија. Потоа заминува во Бугарија, време кое се покажува решавачко за создавање на [[ВМРО]]. Тој учествувал во испраќањето на ќирџијата Доне со пратки бомби од [[Штип]] до [[Битола]].
 
{{quote|''' ...централна организација не била создадена, туку имало неколку мали организации. За неколку години, како и да е, една станала доминантна, таа која што го имала Делчев за лидрер (до убиство). Груев, сегашен шеф на битолскиот округ, Ѓорче Петров и Христо Татарчев како надворешни претставници, тие ги зеле зборовите на Гледстоун за нивно мото „Македонија на македонците“Македонците“. Тие се изјасниле како различни од бугарите и македонците во Бугарија кои имале оформено постар комитет со центар во Софија.<ref>[http://query.nytimes.com/mem/archive-free/pdf?res=950CE0DE1539E433A25755C0A9649D946297D6CF Macedonia's heroic struggle for freedom]</ref>}}
 
[[File:NYT Macedonia's heroic struggle for independence.PNG|thumb|100px|Статија на NYT за Македонија и македонците, Чикаго 6 декември 1903]]
 
Во март [[1895]] година во [[Солун]] ебил кооптиран за член на ЦК на [[ВМРО]] каде на [[Солунски конгрес|Солунскиот конгрес]] [[1896]] година заедно со [[Гоце Делчев]] добиле задача да го изготват уставот на организацијата. Подоцна со налог на организацијата заминувазанимал како задграничен претставник во [[Софија]] каде имаимал средби со [[Ризо Ризов|Ризов]] и [[Андреј Лапчев|Лапчев]] кои го уверувале дека населението во [[Македонија]] не ебила спремноподготвено само да се бори, да крева востание и дека им ебила потребна помош од врховниот комитет и од бугарските власти. Единствено тој и [[Гоце Делчев]] ќе се спротивставатспротиставиле за кревање на [[Илинденско востание|Илинденското востание]] поради неговата неподготвеност и избрзаност.
Своите погледи ги образложува во својот весник '''"Бунтовник"''' каде во средиштето на неговата идеологија лежи паролата '''“Македонија на Македонците”'''.Иако не го подржува, тој учествува во [[Илинденско востание|Илинденското востание]] и тоа со четa во борбите кај прилепско-мариовскиот крај. На [[Рилски конгрес|Рилскиот конгрес]] е избран повторно како задграничен претставник на [[ВМРО]] во [[Софија]]. Во [[1896]] година кога во [[Македонија]] пристигнале претставници од македонскиот врховен комитет на чело со Луков и [[Борис Сарафов|Сарафов]] тој вели:''''''”''Ги пречекавме како господ, за да потоа заклучиме дека не заслужуваат никакви почести”''. Станува збор за сосема друга спротивна политика кои ја водиле отцепените претставници, наречени врховисти.''''''▼
 
▲Своите погледи ги образложуваобразложувал во својот весник '''"Бунтовник"'„Бунтовник“'' каде во средиштето на неговата идеологија лежилежеле паролата '''“Македонија„Македонија на Македонците”'Македонците“''. Иако не го подржуваподдржувал, тој учествувасепак учествувал во [[Илинденско востание|Илинденското востание]] и тоа со четa во борбите кај прилепско-мариовскиот крај. На [[Рилски конгрес|Рилскиот конгрес]] ебил избран повторно како задграничен претставник на [[ВМРО]] во [[Софија]]. Во [[1896]] година кога во [[Македонија]] пристигнале претставници од македонскиот врховен комитет на чело со Луков и [[Борис Сарафов|Сарафов]] тој велирекол: ''''''”''Ги„Ги пречекавме како господГоспод, за да потоа заклучиме дека не заслужуваат никакви почести”''почести. Станува збор за сосема друга спротивна политика кои ја водилеводеле отцепените претставници, наречени врховисти.''''“''
 
[[Слика:Giorche petrov svidetelstvo.jpg|thumb|left|Свидетелство на Ѓорче Петров, "православен бугарин од с. [[Варош]], Македониja."]]
 
Заради своите чисто македонски позиции станувастанал најнапаѓаниот член на ВМРО од страна на врховистите. Конечно, како цел на братоубиствената политика во [[Бугарија]] на 28 јуни [[1921]] година ебил убиен од платениците на [[Тодор Александров]] среде градот [[Софија]].
 
==Референци==
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/wiki/Ѓорче_Петров“