YoungThug
Членува од 25 јануари 2017
Избришана содржина Додадена содржина
Целосно избришана страница |
Нема опис на уредувањето |
||
Ред 1:
Апетит (Општо)
Апетитот е желбата за јадење храна, понекогаш поради [[глад]]. Привлечноста на храната може да го стимулира апетитот дури и кога гладот е отсутен. Апетитот постои во сите повисоки животни форми, и служи за регулирање на соодветниот внес на [[енергија]] за одржување на метаболичките потреби. Тоа е регулирано со тесна интеракција помеѓу дигестивниот тракт, масното ткиво и мозокот. Апетитот има врска со однесувањето на секој човек. Апетитивните и консумирните однесувања се единствените процеси кои вклучуваат внесунање на енергија, додека сите други однесувања влијаат на ослободувањето на енергија. Кога се нагласува, нивото на апетитот може да се зголеми и да резултира со зголемување на внесот на [[храна]]. Намалена желба за јадење се нарекува анорексија, додека полифагија (или "хиперфагија") се зголемува јадењето. Дисрегулацијата на апетитот придонесува за анорексија нервоза, булимија нервоза, кахексија, прејадување и пореметување во исхраната.
Глувост (Општо)
Губење на слухот, исто така познато како оштетување на слухот, е делумна или целосна неспособност да се слушне. Глув човек нема малку слух. Губење на слухот може да се појави во едно или во двете [[уши]]. Кај децата кои имаат проблеми со слухот, може да влијае врз способноста за учење на говорниот [[јазик]], a кај возрасните може да предизвика потешкотии во работата. Кај некои луѓе, особено постарите лица, губењето на слухот може да резултира во осаменост, губењето на слухот може да биде трајно или постојано.
Губење на слухот може да биде предизвикано од голем број фактори, вклучувајќи: генетика, стареење, изложеност на бучава, некои инфекции, компликации при раѓање, траума на увото и одредени лекови или токсини. Честа состојба која резултира со губење на слухот е хронична инфекција на увото. Одредени инфекции за време на бременоста, како што се сифилис и рубеола, исто така, може да предизвикаат губење на слухот. Губење на слухот се дијагностицира кога испитувањето на слухот откриваат дека едно лице не може да слушне 25 [[децибели]] во барем едно уво. Тестирањето за лош слух се препорачува за сите новороденчиња. Губењето на слухот може да се категоризира како лесна, умерена, умерена-тешка, тешка или длабока. Постојат три главни типови на губење на слухот, проводен губиток на слухот, сензоневрален губиток на слухот и мешано губење на слухот.
| |||