Вилхелм фон Хумболт: Разлика помеѓу преработките

Хумболт билe роден во [[Поцдам]], и умрел во [[Тегел]].

Во Јуни 1791, се оженил со [[Каролин фон Хумболт|Каролин фон Дахроден]]. Имале осум деца, од кои пет (вклучувајќи ја [[Габриеле фон Билов]] доживеале напредна возраст.<ref>[http://plato.stanford.edu/entries/wilhelm-humboldt/ Mueller-Vollmer, Kurt, "Wilhelm von Humboldt", The Stanford Encyclopedia of Philosophy]</ref>

Хумболт бил [[филозоф]]; тој ги напишал ''[[Границите на државната акција]]'' во 1791-1792( иако не била издадена до 1850, по неговата смрт), една од најхрабрите одбрани на слободите на [[Просветителството]]. Книгата имала влијание на есејот''[[За Слободата]]'' на Џон Стујарт Мил, преку кој идеите на Хумболт станале познати во англиското-говорно подрачје. Хумболт скицирал рана верзија на тоа што Мил подоцна го нарекол ''[[принципот на штетаповреда]]''. Неговата куќа во Рим станала културен центар, водена од Шарлоте Хумболт.<ref>http://www.thorvaldsensmuseum.dk/en/collections/work/C79v</ref>

Делот од книгата кој се однесувал на образованието бил издаден во 1792 во декемвриското издание во 1792 одна ‘’Берлинише Монатшрифт’’, под насловот ‘’ За‘’За Јавното Образование’’. Со издавањето на овој извадок, Хумболт почнал да учествува во филозофската дебата за насоката на националното образование коja билa во тек во Германија, како и во други држави, по Француската Револуција.

Хумболт бил образован дома и никогаш не ги завршил неговите релативно кратки универзитетски студии на универзитетите [[Виадрина Европски Универзитет|Франкфурт ( Одер) ]] и [[Универзитетот во Готинген]]. Сепак, станал еден од највлијателните лица во германското образование. Всушност, Хумболт планирал да стане Министер за Образование, но не успеал да ја добие позицијата. Прускиот крал побарал од него да го напушти Рим во 1809 и да го води директоратот на образование под [[Фридрих Фердинанд Александар цу Дона-Шлобитен]]. Хумболт не одговорил на барањето неколку недели и повеќе сакал да остане во амбасадата во Рим. Неговата жена не се вратила со него во Прусија; парот се сретнал повторно кога Хумболт дал оставка од позицијата во образование и бил назначен на чело на Амбасадата во Виена.