Прв устав на Македонската револуционерна организација: Разлика помеѓу преработките

Има теза дека и овој устав е насловен како „Устав на Буг. македон-одр. револ. комитети“, но [[Христо Татарчев]] истакнува дека префиксот бугарска бил нарочно изоставен и од името на организацијата и од неговиот комитет <ref><small>''Прифатен еднаш автономниот принцип, ни налагаше да бидеме последователни и во понатамошните решенија и да го избегнуваме сето тоа, кое, во инородното населние би возбудило сомнение на тесноград национализам. Поради таа причина го напуштивме зборот българска од револуционерната организација; истотака и таа од централниот комитет. Одринско од почетокот не влегуваше во нашата програма. Целото наше внимание тогаш беше насочено околу Македонија; но покасно почна да се зацврстува идејата во нас, така што нашата организација да го опфати и Одринско, каде судбината на христијанското население, особено на бугаското, не се разликуваше со ништо од тоа на македонскиот народ и каде политичко-социјалните и економски услови беа речиси идентични со оние во Македонија. Притоа чл. 23 од Берлинскиот конгрес не охрабри доста во тој однос и зафативме попосле да го обмислуваме поопстојно и тоа прашање - дали ќе биде полезно, ако и Одринско биде вовлечено во нашата програма. Најсетне дојдовме до заклучок дека и таа област треба да составува дел од нашата ревулуционерна дејност, така што, на тој начин си мислевме дека се даваше едно задоволително решение на балканското прашање'', Д-р, Христо Татарчев, Вътрешна македоно-одринска революционна организация като мит или реалност, Цочо Биљарски и Валентин Китанов, София, 1995.</small> </ref>, но од друга страна вели, во организацијата можеле да членуваат „бугари“ (поточно [[бугариМакедонци]] егзархисти, кои биле нарекувани „бугари“ според црковната припадност кон Булгар-милетот, т.е. Бугарската Егзархија), бидејќи основачите потекнувале од бугарската средина,. меѓутоаМеѓутоа, истовремено истакнува дека:

Македонските историчари сметаат дека со можноста бугари да членуваат во организацијата, всушност станувало збор за ''македонциМакедонци-егзархисти'' <ref> <small>''Види подетално http://www.cdsee.org/pdf/WorkBook2_sr.pdf (Do`ivqaj H. N. Breilsforda( 1905) – u Makedoniji se ne poistove}uju sa svojom nacijom)''</small></ref> ([[македонциМакедонци]] [[христијани]] кои биле под духовна јурисдикција на [[Бугарската егзархија]]) и дека целата на основачите била најпрво да се делува во егзархиската средина а потоа да тргнат по свој пат.<ref><small>''Ванчо Ѓорѓиев, „Смрт или Слобода...“, 136.''</small></ref>

Според еден документ пронајден во [[1961]] г. и публикуван од историчарот [[Иван Катарџиев]], целото име на уставот од [[1894]] гласи: '''Устав на буг. македоно-одрински револуционерни комитети'''. Катарџиев сепак признава дека ''податоците од мемоарската литература не се во согласност со содржината на тој „Устав“.''<ref>„Гласник на Институтот за ационалнаНационална Историја“, Скопје, 1961, стр. 156.</ref><ref>Historical Dictionary of the Republic of Macedonia, Historical Dictionaries of Europe, Dimitar Bechev, Scarecrow Press, 2009, ISBN 0810862956, p. 99.</ref>