Прво српско востание: Разлика помеѓу преработките

Втората етапа од востанието започнала во август 1805 година, кога српските востаници за прв пат се судриле со регуларни сили на османлиската држава. Во овој период, востаниците биле подготвени да ги продолжат преговорите со [[Висока Порта|Високата Порта]] со цел добивање на широка автономија, нивните барања не се разликувале од барањата од првата етапа на востанието.

==== Борба против централната власт ====

Султанот [[Селим III]] повторно се соочил со криза. Ссотојбата била сложена, јаничарите биле непослушни поданици, влијателните муслимани се спротиставувале на остапките што им се давале на христијаните, а Србите не сакале да се разоружат. Централната власт стравувала од отворено востание против нејзиата власт од Србите, меѓутоа постоела можност и од османлиски отпор. Караѓорѓе ги послушал советите на посредниците да води толернантна политика кон [[Висока Порта|Портата]] и го намалил бројот на српските сили околу [[Белград]]. Меѓутоа, во март 1805 година востаничките сили кои биле дислоцирани од [[Белград]] кон Западна Морава, каде што требало да ги освојат Карановц, Трстеник, Пожеге и Ужице, останатите востанички сили биле распоредени кон Голема Морава каде што требало евентуално да го спречат османилското навлегување.