Петар Велики: Разлика помеѓу преработките

=== Реформи ===

Последните години од својот живот Петар ги поминал продолжувајќи ги реформите во Русија. Целта на неговите реформи била образување на силна држава со силна војска, како и големи економски и општествени промени<ref name="HyV"/><ref name="3.1"/>. Веќе било вообичаено, царот, наследник на византиските императори да се смета за „самодржец“, а Петар инсистирал на овој концепт и така создал [[апсолутизам]].

Во 1721, кратко по склулувањето на примирјето со Шведска, Петар бил прогласен за цар на цела Русија. Тој го одбил предлогот да ја прими титулата „Цар на истокот“. Титулата цар му ја признале [[Август II]] од Полска, [[Фредерик Вилхелм I]] од Прусија, [[Фредерик I]] од Шведска, но не и останатите европски монарси. Всушност, за многумина од нив, терминот „император“ звучел како надмоќен и преголем за еден владетел во однос на останатите. Освен тоа, некои владетели се плашеле, Петар Велики, своите владетелски права да не ги стави над нивните, како што своевремено [[Свето римско царство|Светото римско царство]] го прогласило својот цар, за владетел на сите христијански народи.