Википедија:Уредување: Разлика помеѓу преработките

Избришана содржина Додадена содржина
Ред 7:
Симон Дени Поасон (Simeon-Dennis Poisson) бил француски [[математичар]], [[Геометрија|геометричар]] и [[Физика|физичар]]. Тој бил роден во Питивиерс, [[Франција]], на 21 Јуни 1781. Неговиот татко служел како обичен војник во Хановерските војни, но, тој ја напуштил војската бидејќи бил згаден од лошиот третман кој го добивал од своите офицери. За времето на раѓањето на неговиот син, таткото на Поасон имал скромна административна позиција.
Поасон најпрво бил пратен кај неговиот чичко, хирург во Фонтенбло, со намера да му стане помошник и да напредува во областа на хирургијата, но тој имал многу мал напредок во оваа област и се покажал како несоодветен за мануелна работа.
Во меѓувреме, Франција стана република, а институциите на виското образование станале достапни и за обичните луѓе. Набргу, во 1976 Поасон бил испратен на Ecole Centrale во Фонтенбло, каде што за прв пат бил забележан неговиот голем талент и дарба за математика. Тој наидол на многу фин учител, М. Били. М. Били веднаш забележал дека неговиот ученик многу брзо станува негов учител, па затоа се посветил во изучувањето на напредна математика за да може да го прати и да му помогне да напредува. Но, М. Били не бил едниствениот кој забележал и предвидел дека Поасон го чека славна и успешна кариера. Останатите учители исто така го поддржале и го охрабрувале да го полага приемниот испит на престижниот Политехнички Универзитет во [[Париз]]. Тој го положил приемниот испит со највисока оценка и успеал да се запише на Политехничкиот Универзитет во [[Париз]] во 1978 година.
Паусон веднаш го привлеков вниманието на професорите на Политехничкиот Универзитет во [[Париз]], кои уште во првата година му дозволиле самиот да си ги бира предметите кои што го интересираат и сака да ги изучува. Во 1800 година, помалку од две година по неговото запишување на Универзитетот, тој објавил два труда. Овој успех веднаш му обезбедил пристап до високите академски кругови. Џозеф-Луј Лагранж, кој бил еден од професорите на Универзитетот, исто така многу рано го препознал талентот на Паусон и набргу станале блиски пријатели. Додека Пјер-Симон Лаплас го сметал Паусон и како негов син, а Паусон вниамтелно ги следел неговите стапки. Неговиот труд за теорија на равенки напишан во неговата треат година од студирањето бил од таков квалитет што му овозможил на Паусон да дипломира без полагање на завршниот испит. Тој бил вработен како учител, а две години подоцна во 1802 година назначен за заменик-професор. Во 1806 година тој станал и редовен професор.
Паусон бил еден од неколку научници во тоа време кои имале непријатен однос кон науката; се што го интересирало била практичната употребата на математиката во практичните проблеми. Неговиот интерес подоцна се префрлил кон физиката, иако неговата несмасност не му дозволила да се занимава со експерименталната наука. Неговиот бројни приденеси во речавањето на проблемите од областа на физиката, биле клучни за воспоставување на теретската физика како независна и вачна гранка на физиката.
Во 1808 година Поасон исто така бил назначен како астроном на Бирото за Астрономија. Во следната година, 1809, како признание за неговиот интерес во физиката, тој бил назачен како претседал на катедрата по механика на новиот Факултет на Науките.