Википедија

Артур Шопенхауер: Разлика помеѓу преработките

Интерактивен преглед на историјата
[непроверена преработка][непроверена преработка]
← Постаро уредувањеПоново уредување →
Избришана содржина Додадена содржина
НагледноВикитекст
Нема опис на уредувањето
Нема опис на уредувањето
Ред 9:
Од Септември до Декември 1804 та година почнува Шопенхаусер, од посакуваност на неговиот татко, во Данциско кипо-продажната куќа Јацоб Кабрун Jacob Kabrun, со кој татко му бил спријателен. До таму го придружувала неговата мајка. Во 1805 година се враќаат во Хамбург назад и ја почнуба неговата купо-продажна наука во Јениш [Германски: Jenisch]. Април, истата година, татко му добива, од неразјаснети причини, една смртоносна незгода. По одпуштанјето на татковата династија во Септембри 1806 година се преселува макја му со неговата, подоцна авторка, сестра Аделе Шопенхауер во Вајмар [Германски: Weimar].
 
Aртур останува, не се преселува затоастозатоашто е слободен да се одлучуодлучи за следниот потек со почнатиот занает и неговатанеговото купо-продажно ученје и се думи дали да се одлучу за другдруга, духовно -наклонета наука. УченјетоУчењето го не-продолжува во Јуни 1807 година послем добиениот совет од Карл Лудвиг Ферновс Гер. Carl Ludwig Fernows ученик на Гимнасиски директор во градот Готха Gotha.
Ама, во истатистата година се преселува како неговата останата фамилија во Вајмар Weimar,каде, во неговиот тогашен живот, најважен даскал Франц Пассов Franz Passow го запознава.
 
Младиот Шопенхауер одржува однос со Јоханес Даниел Фалк Johannes Daniel Falk и Захариас Вернерr. Во 1809 се залјубувазаљубува несреќно во триесет и две годишната Каролина ЈадеманЈагеман Karoline Jagemann. Артур како беќјар виден во 1815 од страна на Л.С. Рух L.S.Ruhl е опишан вака:
Полногодишен станат го доби својот дел од татковото наследство исплатено. Спроти ова добровидено наследство стана сакан и слободен од финансиски сеќирања.Во 1809 година почнува на университетот Готинген [Германски:Universität Göttingen] медицински науки сто за брсо ги откажува за Филозофија-науки. На (новиот-пак) ѕниверситет Јена [Германски: Universität Jena] за неговата неговата докторина Шопенхауер, на 18ти Okтомври 1813 гидина поточно,за неговата логичха писмена задача, наречена ''Преку четиримерните Корени на реченизата од дофатливи причини [Германски: Über die vierfache Wurzel des Satzes vom zureichenden Grunde]'' конечно јадобива титулата Доктор по Филозофски науки.
 
МеѓѕМеѓу првите читачи припаѓал познатиот (во германската филозофија) Јохан Волвганг Ѓуте [Германски: Johann Wolfgang Goethe].
Ѓуте уште пред ова имал поврзаност со мајка му Шопенхауер, која и во Вајмар Weimer еден литераттуренлитературен салон дршела. Шопенхауер го респектирал многу Ѓуте Goethe ама со ‘Нјутонсовата теорија Newtons theory’ арното друштво меѓу ними се разделило.
На друга нота, преку Фридрих Мајер [Friedrich Majer] Шопенхауер се запоснал со Браханисм [Германски: Brahmanismus]. Bo 1814 се недоразберува со мајка муси и се враќа во Дресден [Германски :Dresden], каде тој се движи во литературни кругови и во богатите градски библиотеќи.Во 1815 отвара 'Бои-занает-учење', насловено: ''Преку видон и Боите [Германски: Über das Sehn und die Farben].'' Оваа изјава станала кореспонденција на Ѓуте и се појавува во 1816 во печат.
 
'''Главосмер, помали Пишани дела и Животосмер'''
 
Крајно очекувано го создавувапризавршува неговиот главосмер во науката насловен ‘Светон како Саканост и Замисленост’ [Германски: Die Welt als Wille und Vorstellung] главосмер кој, во почетокот на 1819 во библисќиот институт Ф.А. Брокхаус Германски: [Bibliographischen Institut F.A. Brockhaus] се појавува и кој подоцна се проширува и продлабочува. Филозофот уште од овој момент се одушевуваодушевувал од значеноста на својата работа, иако од финансиелска страна непродавлива испаѓаиспаѓала. Краткото работење на Шопенхауер со неговиот издавач е како последнотраен животен документ. Што е модерно на Шопенхауерниот главосмер (се мисли на науката негова) е што со него се истакнал како Филозоф-писател.
 
Краткото работење на Шопенхауер со неговиот издавач останува како последнотраен животен документ.
Неговата долготрајна војна против ‘грешки во реценици’, во која тој се гледал како таткото сто го насочил овој пад од своја-способност, своја-способност како ‘пред-решително мислење’ и неговата свест, добива едно значајно значање. Авторот се гледал како чувач на Германскиот јазик и забранил поради тоа некои граматични грешки што ги пишал исто и во манускрипти да се исправат, и со тоа го оставил речникот на неговиот јазик од тоа време да се памети (значи акцентон).▼
 
Што е модерно на Шопенхауерниот главосмер (се мисли на науката негова) е што со него се истакнал како Филозоф-писател.
Поради ова, се задоцнува неговата почетна серија, што задоцнува на ‘Лајпицовата Книга Семинар’ во Септембер 1818. Тој себеси се видел како напреден и во исто време лошо платен писател и го пререкол цледново кон тоа:▼
 
‘сево ова, на некои денови е вака од различни ставови на‘некои господа’ чиј својзбор, чин, ветеност и воздржаност, две различни мислења има...Јас не имам пишани дела за таква цел, како што совеста на незначеноста од незначниот има; Туку нештото што долготрајно премислено и со многу осет и пристојност напишано дело, преку печатон како значајна зачуваност сакам да го споделам и донесам. Што од него Вие Господа не мене ќе ме видите и критикувате со јазик кој го користите кога си муабетите со други писатели, неписмени текстови и слични непрофесионални шкрибанизи со кој јас немам ни сакам никаква/некоја врска освен користењето на боја за пишуванје и пердувон’.▼
▲Неговата долготрајна војна против ‘грешки во реценици’, во која тој се гледал како таткото сто го насочил овој пад од своја-способност, своја-способност какоод ‘пред-решително мислење’ и неговата свест, добива едно значајно значање. Авторот се гледал како чувач на Германскиот јазик и забранил поради тоа некои граматични грешки што ги пишал исто и во манускрипти да се исправат, и со тоа го оставил речникот на неговиот јазик од тоа време да се памети (значи акцентон).
 
▲Поради ова, се задоцнува неговата почетна серија, што задоцнува на ‘Лајпицовата Книга Семинар’ во Септембер 1818. ТојАма тој себеси се видел како напреден и во исто време лошо платен писател и го пререкол цледновоследново кон тоа:
▲‘сево ова, на некои денови е вака од различни ставови на‘некои господа’ чиј својзбор, чин, ветеност и воздржаност, две различни мислења има...Јас не имам пишани дела за таква цел, како што совеста на незначеноста од незначниот има; Туку нештото што долготрајно премислено и со многу осет и пристојност напишано дело, преку печатон како значајна зачуваност сакам да го споделам и донесам. Што од него Вие Господа не мене ќе ме видите и критикувате со јазик кој го користите кога си муабетите со други писатели, на неписмени текстови и слични непрофесионални шкрибанизи со кој јас немам ни сакам никаква/некоја врска освен користењето на боја за пишуванје и пердувон’.
 
Германски: ‚Es liegt am Tage, dass bei Ihnen Wort und That, Versprechen und Halten, zwei sehr verschiedene Dinge sind. […] Ich habe nicht des Honorars wegen geschrieben, wie die Unbedeutsamkeit des Selben von selbst beweißt; Sondern um ein lange durchdachtes und mühsam ausgearbeitetes Werk, die Frucht vieler Jahre, ja eigentlich meines ganzen Lebens, durch den Druck zur Aufbewahrung und Mitteilung zu bringen. Woraus folgt, daß Sie nicht etwa mich anzusehen und zu behandeln haben wie Ihre Konversationslexikons-Autoren und ähnliche schlechte Skribler, mit denen ich gar nichts gemein habe als den zufälligen Gebrauch von Tinte und Feder‘.
 
По ова завидувањето на Брокхаус паднало остро долу. Тој одтогаш го зборувал Шопенхауер од тогаш како Горд-Господа...’чии дела ѓоомити во својата духовна гʼрдост и отвореност повеќе на една позајмена кочија неголи филозовска заклуреност како сто ѓи замислував изгледаатизгледаа(т)...Се надевам само, да не... моите приметувања, кон вашите Главноводни дела во заложниство отидат,.
 
Продолжуба.
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/wiki/Артур_Шопенхауер“