Водство: Разлика помеѓу преработките

 

Модел на лидерство кога менаџерот од врвот формулира [[стратегија]] и по [[хиерархија]] ја доставува на другите менаџери за нејзино извршување. <ref>Бобек Шуклев,Љубомир Дракулевски,Стратегиски менаџмент,Скопје 2001,стр.241</ref>

За да се примени овој [[модел]],потребно е да бидат исполнети определени предуслови,како што се : <ref>Chester,Bernard I,:The Functions of the executive,Cambridge,Massachusetts,Harvard University press,1938</ref> лесно извршување на стратегијата;добра информираност;објективни планери;

поделба на на организацијата на оние кои размислуваат и на оние кои работат.

 

Модел на лидерство кога менаџерот од врвот презема [[промени]] за извршување на стратегијата. <ref>Бобек Шуклев,Љубомир Дракулевски,Стратегиски менаџмент,Скопје 2001,стр.241</ref>

Откако стратегијата е формулирана,лидерот овозможува таа да се оствари со преземање на определени чекори (промени во): <ref> Churchill,Neil C.,Virginia L.Lewis:’’The five stages of small business growth’’,Harvard Business Review,May-June 1983 </ref>[[структура]] на организацијата,системите на планирање,приспособување на нивната [[култура]].

 

За разлика од првите два модела,моделот на соработка,поради своите карактеристики,дава подобри ефекти во покомплексно и помалку стабилно окружување.

 

Модел на лидерство кога во формулирањето на стратегијата учествуваат менаџерите од средно и од пониско ниво на [[менаџмент]]. <ref>Бобек Шуклев,Љубомир Дракулевски,Стратегиски менаџмент,Скопје 2001,стр.242</ref>

Ограничувања:претпоставката луѓето да се добро информирани и интелигентни;постоење конзистентност на одлуките на сите нивоа;потребата подолго време да се воспостави овој модел.

 

Модел на лидерство кога менаџерот на врвот овозможува партиципација,иновација и креативност во формулирањето на стратегијата.