Смртна казна во Аргентина

Смртната казна во Аргентина е укината и повеќе не е законска казна во земјата. Аргентина ја укинала смртната казна за обични злосторства во 1984 година и ја укинала за сите злосторства во 2008 година, поддржана од тогашната претседателка, Кристина Фернандез де Киршнер.[1][2][3] Аргентина гласала за сите осум Мораториуми на ООН за укинување на смртната казна, во 2007, 2008, 2010, 2012, 2014, 2016, 2018 и 2020 година. Аргентина го потпишала вториот факултативен протокол кон Меѓународниот пакт за граѓански и политички права на 20 декември 2006 година и го ратификувала на 2 септември 2008 година.[4]

Историја

уреди

Аргентина ја вратила и укинала смртната казна неколку пати помеѓу 1922 година и нејзиното конечно укинување (за обични злосторства) во 1984 година.[5][6][7][8][9][10][11][12]

Наводи

уреди
  1. „Abolitionist and retentionist countries (as of July 2018)“. Amnesty International. 23 October 2018. Посетено на July 23, 2022.
  2. „Argentina abolishes the death penalty“. Amnesty International. 12 September 2008. Посетено на July 23, 2022.
  3. „Argentina definitively abolishes the death penalty“. World Coalition Against The Death Penalty. 17 September 2008. Посетено на July 23, 2022.
  4. „12. Second Optional Protocol to the International Covenant on Civil and Political Rights, aiming at the abolition of the death penalty“. United Nations Treaty Collection. Посетено на July 23, 2022.
  5. Canaletti, Ricardo (13 July 2016). „La historia reciente de la pena de muerte en la Argentina - Ricardo Canaletti“. Архивирано од изворникот на 5 March 2017. Посетено на 23 July 2022.
  6. „Decreto Ley 10.363/1956“. Boletín Oficial de la República Argentina. Nº 18,171: 2.
  7. „Decreto Ley 10.593/1956“. Sistema Argentino de Información Jurídica.
  8. „Ley 18,701“. Boletín Oficial de la República Argentina. Nº 21,941: 1.
  9. „Ley 18.701“. Sistema Argentino de Información Jurídica.
  10. „Ley 20.509“. Boletín Oficial de la República Argentina. Nº 22,674: 3.
  11. „Ley 21.338“. Boletín Oficial de la República Argentina. Nº 23,438: 2.
  12. „Ley 23,077“. InfoLEG.