Сандао

Сандао (三嶋 со кинески знаци), исто така познато како Сању (三嶼) и Саншу (三洲) — збирка прашпански филипински политики запишани во кинеските анали како нација што ги окупира островите Јамајан 加麻延 (денешен Calamian), Balaoyou 巴姥酉 (денешен Палаван), и Пулихуан 蒲裏喚 (близу денешна Манила). Во кинескиот весник Zhufan zhi 諸蕃志 (1225), тие беа опишани како притоки на помоќната нација Ma-i центриран во блискиот Миндоро.

Сандао е опишан како :

Трите острови се притоки на Маји (Миндоро или Залив). Тие се нарекуваат Џиамајан (каламски), Балаоју (палаван) и Баџинонг (можеби Бусуанга). Секој има свои народи кои живеат расфрлани по островите. Кога ќе пристигнат трговските бродови, тие излегуваат да тргуваат. Тие заедно се нарекуваат Три острови.

Нивните обичаи се во суштина исти како оние на Маји. Секоја населба опфаќа околу илјада семејства. Теренот е многу планински, со опсег по опсег на стрмни карпи како ѕидови. Локалното население живее на високо и непристапно тло поради безбедност, градејќи куќи од брзање. Во планините нема вода, па жените балансираат на главите две-три наредени стомни за да добијат вода од реките. Кога ќе се вратат во планините [со наполнети бокали], одат сигурно како на рамна земја.

Во оддалечените долини на овие острови, живее друг вид на луѓе наречени Хајдан (Аета). Тие се мали по раст, со тркалезни жолти очи, кадрава коса и истакнати заби. Живеат во гнезда на врвовите на дрвјата. Понекогаш тие формираат бендови од три до пет и чекаат во заседа во грмушките да гаѓаат стрели кон луѓето што минуваат низ нив. Така, многу луѓе беа убиени од нив. Но, ако некој им фрли порцелански сад, тие ќе се наведнат, ќе го земат и ќе избегаат, скокајќи и викајќи од радост.

Секогаш кога странските трговци пристигнуваат во населба, не се осмелуваат веднаш да излезат на брегот. Наместо тоа, тие тежат сидро во средината на струјата и удираат во тапани за да ги привлечат локалното население. Варварските трговци се тркаат до бродот со мали кануа, носејќи со себе капок, пчелин восок, родна ткаенина и душеци од кокос за да тргуваат со странските трговци.

Ако не можат да се договорат за цена, тогаш трговецот доаѓа самиот да преговара. Странските трговци му даваат подароци од свилени чадори за сонце, порцелански садови и корпи од ратан. Еден или двајца локални мажи остануваат на бродот како заложници, додека странските трговци одат на брегот да тргуваат. Откако ќе се заврши тргувањето, заложниците се предаваат. Секој трговски брод застанува само три или четири дена пред да се пресели во друга населба. Варварите живеат по должината на бреговите на Трите острови и секоја населба е независна од другите.

Нивните планини (или острови) се движат во североисточен правец, и кога дува југо[западен] ветер, големи бранови се удираат против планините (или островите). Прекинувачите се тркалаат толку брзо што бродовите не можат безбедно да се закотват таму. Од таа причина, трговците кои доаѓаат да тргуваат на Трите острови обично (шуаи 率) се подготвуваат да го направат своето повратно патување во четвртиот или петтиот лунарен месец.

Кога тргуваат во оваа земја, трговците користат порцеланска опрема, црн дамаск, свила обоена со отпорна боја, петобоени „изгорени“ мониста, тегови од оловни мрежи и рафиниран калај.|Zhufan zhi 諸蕃志 (1225)