Пјетра Алта (Pera Aota или Peraota,[1][2] што значи висок камен) е ератички блок (различен по состав и потекло во однос на областа каде што се наоѓа) што се наоѓа во комуната Казелет (Италија). Каменот е важен поради неговата големина и изолираната локација.[3]

Одлики

уреди
 
Поглед на југ

Станува збор за масивен камен со форма на пирамида,[4] што се појавува на околу 10 метри од нивото на земјата и со обем од околу 50 метри.[5] Неговата височина е 368.[6] Се наоѓа на места со многу дрвја и речиси рамно место блиску до границата помеѓу Казелет и Алпињано,[3] недалеку од Казелет (мало езеро).[6] Местото сè уште не е загадено и има еколошки квалитет, иако е опкружено со индустриски и станбени области.

Геологија

уреди

Височината на Пјетра Алта е извонредна ако се спореди со другите ератички блокови на Пиемонт. Тоа може да се објасни со тоа што Пиетра Алта, за разлика од другите карпи, не е претежно покриена со земја.[7] Се состои од огромен блок од серпентинит[8] со волумен (тежина) од 2.600 кубни метри.[3] На неговата површина може да се забележат кори слични на таканаречените пустински лакови, кои геолозите ги сметаат за показател за Кепенова класификација на климата.[9]

Користи

уреди
 
Звучна медитација изведена со гонг

На карпата има многу патеки за искачување по неа,[10] а нејзините страни се опремени со заштитни справи како завртки и питони за да се заштитат алпинистите и планинарите. Многу од овие патишта, некои од нив многу привлечни, биле опишани на почетокот на 1980-ти години од планинарот Џан Карло Граси.[11] Околината околу Пјетра Алта се смета за многу гостопримлива; до каменот може лесно да се стигне пеш, со автомобил или со велосипед по Виа Пјетра Алта (мала асфалтирана лента која продолжува со пешачки земјен пат).[12]

Наводи

уреди
  1. „Masso erratico di Pietra Alta Caselette, Torino“ (италијански). Fondo Ambiente Italiano - I Luoghi del Cuore. Посетено на 15 March 2021.
  2. Renzo Rossotti (1994). Piemonte magico e misterioso (италијански). Newton Compton. стр. 119. ISBN 9788879836685. Посетено на 15 March 2021.
  3. 3,0 3,1 3,2 Motta, Luigi; Motta, Michele; Ferrero, Osvaldo (2013). Massi erratici singolari - testimonianze glaciali nel paesaggio piemontese (италијански). Torino: Museo Regionale di Scienze Naturali. стр. 12. Посетено на 15 March 2021.
  4. „Il territorio della Collina morenica di Rivoli-Avigliana“ (италијански). Pro Natura Torino. 2012. Посетено на 15 March 2021.
  5. Petrucci, Franco. Rilevamento geomorfologico dell'anfiteatro morenico di Rivoli-Avigliana (италијански). стр. 107. Посетено на 15 March 2021.
  6. 6,0 6,1 AA.VV. (1965). Torino e Valle d'Aosta. Guida d'Italia (италијански). Touring club italiano. стр. 206. Посетено на 15 March 2021.
  7. AA.VV. (1989). „Scheda 2 - Pietra Alta“. Studi piemontesi (италијански). 18. Centro studi piemontesi. стр. 548. Посетено на 15 March 2021.
  8. Giovanni Visetti. „I massi erratici“ (италијански). www.valdellatorre.it. Посетено на 15 March 2021.
  9. Motta, Michele (2004). Valore ambientale dei massi erratici e valutazione d'impatto ambientale dell'arrampicata (италијански). стр. 4. Посетено на 15 March 2021.
  10. Domenica Biolatto (December 2020). „Editoriale“ (PDF). L'Escursionista (италијански). Unione Escursionisti Torino: 3. Архивирано од изворникот (PDF) на 2023-03-29. Посетено на 15 March 2021.
  11. Pietra Alta (Masso) (италијански). Gulliver.it. Посетено на 15 March 2021.
  12. „Alla villa romana e ai laghi“ (италијански). Comune di Caselette. Посетено на 15 March 2021.