Проект за презиме ДНК
Проектот за презиме ДНК — проект за генетска генеалогија кој користи генеалошки ДНК тестови за да се следи машката лоза.
Во повеќето култури, има малку или нема матрилинеарни презимиња, или матриними,[1] така што сè уште има малку или нема проекти за матрилинеарни презимиња. Сепак, ДНК тестовите се подеднакво важни за двата пола (види генеалошки ДНК тест).
Бидејќи презимињата се пренесуваат од татко на син во многу култури (патрилинеални), а Y-хромозомите (Y-ДНК) се пренесуваат од татко на син со предвидлива стапка на мутација, луѓето со исто презиме можат да користат генеалошко ДНК тестирање за да утврдат ако имаат заеднички предок во поновата историја.
Кога двајца мажи споделуваат презиме, тестот на нивните маркери на Y-хромозомот ќе утврди дали тие не се поврзани или дека се поврзани. Ако тие се поврзани, бројот на тестирани маркери и бројот на совпаѓања на тие маркери го одредува опсегот на генерации до нивниот најнов заеднички предок (MRCA). Ако двата теста се совпаѓаат на 37 маркери, постои 90% веројатност дека MRCA бил пред помалку од пет генерации и 95% веројатност дека MRCA бил пред помалку од осум генерации.[2]
Маркери
уредиY-ДНК тест се движи од 10 до 111 маркери на Y хромозомот. Повеќето проекти за презимиња сугерираат најмалку 25 маркери. Резултатите од тестот кажуваат колку повторувања има даден предмет на одреден маркер; варијациите на повторувањата се познати како алели. На пример, кај DYS455, резултатите вообичаено ќе покажат 8, 9, 10, 11 или 12 повторувања.[3] Специфичните резултати од тестот за дадена индивидуа се нарекуваат хаплотип. Кога проектот за презиме има доволно резултати од тестот на учесниците, тој може да групира слични резултати од тестот и да определи модален хаплотип за секоја таква група на слични резултати од тестот.
Компании за тестирање
уредиПроектите за презимиња сега се хостирани од компании за тестирање. Некои лаборатории дури и ги складираат доставените примероци неколку години, овозможувајќи да се направат дополнителни тестови кога ќе станат достапни. Убедливо најголемата колекција на резултати од Y-ДНК тестовите ја одржува ДНК на семејното стебло, вклучувајќи многу проекти со презимиња кои директно ги користат тие резултати.
Хаплогрупи
уредиХромозомот Y е интензивно проучуван и варијациите се поделени на хаплогрупи на ДНК на човечки Y-хромозом, врз основа на резултатите од бројот на алели во одредени позиции наречени маркери. Овие „маркери“ се избрани поради нивната докажана способност да ја предвидат хаплогрупата на тестираната индивидуа. Секоја компанија за тестирање користеше различен сет, иако многумина се преклопуваат. Ова им овозможи на мрежните места со бази на податоци на Y-STR, како што се Ybase и Ysearch (и двете сега веќе непостоечки) да конвертираат резултати од неколку компании и да најдат совпаѓања во нивната база на податоци за доставените резултати.
Наводи
уреди- ↑ Sykes, Bryan (2001). The Seven Daughters of Eve. W. W. Norton. стр. 291–92. ISBN 0-393-02018-5.
Sykes discusses the difficulty in genealogically tracing a maternal lineage, due to the lack of matrilineal surnames (or matrinames)
- ↑ „Interpreting Genetic Distance Within Surname Projects“. FamilyTreeDNA. Архивирано од изворникот на 6 February 2012. Посетено на 13 December 2011.
- ↑ „Marker details for DYS455“. Y-Chromosome Marker Details (Y-STR database). Sorenson Molecular Genealogy Foundation. Посетено на 14 January 2012.
Дополнителна литература
уреди- Pomery, Chris (January–March 2010). „Finding Out What We're About: Changes in the field of DNA testing“ (PDF). Journal of One-Name Studies: 20–21. Посетено на July 10, 2013.
- Carpenter, John R. (dated May 17, 2017). „DNA Testing – What you need to know first“ (PDF). Посетено на August 5, 2019.