Повратни информации за климатските промени

Повратните информации за климатските промени се природни процеси кои влијаат на тоа колку глобалните температури ќе се зголемат за одредена количина на емисии на стакленички гасови. Додека целосниот збир на повратни информации е негативен тој станува сè помалку и помалку негативен како што продолжуваат емисиите на стакленички гасови. Ова значи дека затоплувањето е поспоро отколку што би било во отсуство на повратните информации, но дека загревањето ќе се забрза доколку емисиите продолжат на моменталното ниво. Нето повратните информации ќе останат негативни во голема мерка поради зголеменото топлинско зрачење како што се затоплува планетата, што е ефект кој е неколку пати поголем од кој било друг единствениот повратен одговор. Според тоа, антропогените климатски промени сами по себе не можат да предизвикаат неизбежен ефект на стаклената градина.[2][3]

Релативната големина на првите 6 повратни информации за климатските промени и на што тие влијаат. Позитивните повратни информации го засилуваат одговорот на глобалното затоплување на емисиите на стакленички гасови, а негативните повратни информации го намалуваат.[1] Во оваа табела, хоризонталните должини на црвените и сините ленти ја покажуваат јачината на соодветните повратни информации.

Повратните информации може да се поделат на физички повратни информации и делумно биолошки повратни информации. Физичките повратни информации вклучуваат намалена рефлексивност на површината (од намалената површина од снег и мраз) и зголемена водена пареа во атмосферата. Водената пареа не е само моќен стакленички гас, туку влијае и на повратните информации при распределбата на облаците и температурите во атмосферата. Биолошките повратни информации најчесто се поврзани со промените на брзината со која растителната материја акумулира јаглерод диоксид како дел од циклусот на јаглеродот. Циклусот на јаглерод апсорбира повеќе од половина од емисиите на jаглерод диоксид секоја година во растенијата и во океанот. На подолг период процентот ќе се намали бидејќи јаглеродните мијалници ќе се заситат, а повисоките температури доведуваат до ефекти како суша и шумски пожари.[4]

Дефиниција и терминологија

уреди

Одговорот на Планк е дополнителното термичко зрачење што зрачат објектите додека се затоплуваат. Дали одговорот на Планк е повратна информација за климатските промени зависи од контекстот.Во климатските науки,одговорот на Планк може да се третира како суштински дел од затоплувањето кој е одделен од радијативните повратни информации и повратните информации од јаглеродниот циклус. Сепак,одговорот на Планк е вклучен при пресметувањето на климатската чувствителност. :95-96

Физички повратни информации

уреди

Планк одговор (негативен)

уреди
 
Климатските промени се случуваат затоа што количината на топлинско зрачење апсорбирана од различни делови на животната средина на Земјата моментално го надминува количеството зрачено во вселената. [5] Како што се зголемува затоплувањето, излезното зрачење во вселената брзо се зголемува поради одговорот на Планк, кој на крајот помага да се стабилизира Земјата на некое повисоко температурно ниво [6]

Најобемните својства на „Сивото тело“ на Земјата што влијаат на зрачењето што излегуваат обично се претпоставува дека се опфатени со другите компоненти на повратни информации на GCM и дека се дистрибуирани во согласност со одредена формулација на климатскиот систем со повратна информација.[7] Идеално, јачината на одговорот на Планк добиена од GCM, индиректните мерења и проценките на црното тело дополнително ќе се спојуваат додека методите за анализа продолжуваат да созреваат.[8]

Повратни информации за водена пареа (позитивни)

уреди
 
Атмосферските гасови апсорбираат само некои бранови должини на енергија, но се транспарентни за другите. Моделите на апсорпција на водена пареа (сини врвови) и јаглерод диоксид (розови врвови) се преклопуваат во некои бранови должини. [9]

Според релацијата Клаузиус-Клапејрон, притисокот на заситената пареа е поголем во потопла атмосфера,и така апсолутната количина на водена пареа ќе се згпроширува како што се загрева атмосферата. Понекогаш се нарекува и повратна информација за специфична влажност, бидејќи релативната влажност (РВ) останува практично константна над океаните, но се намалува на копното.[10] Ова се случува затоа што копното доживува побрзо затоплување од океанот, а пад на РВ е забележан по 2000 год.

 
Детали за тоа како облаците комуницираат со зрачењето со кратки и долги бранови на различни атмосферски висини [11]

Биогеофизички и биогеохемиски повратни информации

уреди
 
Повратни информации за климата на метан во природните екосистеми.

Вечен мраз (позитивен)

уреди

Вечниот мраз не е вклучен во проценките погоре, бидејќи е тешко да се моделира, а проценките за неговата улога силно зависат од времето бидејќи неговите јаглеродни базени се исцрпуваат со различни стапки при различни нивоа на затоплување. Наместо тоа, тој се третира како посебен процес кој ќе придонесе за краткорочно затоплување, со најдобрите проценки прикажани подолу.

Математичка формулација на глобалниот енергетски дисбаланс

уреди

Земјата е термодинамички систем за кој долгорочните температурни промени го следат глобалниот енергетски дисбаланс ( ЕЕИ е кратенка за енергетска нерамнотежа на Земјата ):

 

Поврзано

уреди

Наводи

уреди
  1. „(a) Feedbacks in the climate system / (b) Carbon-cycle climate feedbacks“. IPCC.ch. Intergovernmental Panel on Climate Change. November 2022. Архивирано од изворникот на 2 May 2024. AR6 WG1 Technical Summary Fig. TS-17.
  2. Kang, Sarah M.; Ceppi, Paulo; Yu, Yue; Kang, In-Sik (24 August 2023). „Recent global climate feedback controlled by Southern Ocean cooling“. Nature Geoscience. 16 (9): 775–780. Bibcode:2023NatGe..16..775K. doi:10.1038/s41561-023-01256-6. Net climate feedback is negative as the climate system acts to counteract the forcing; otherwise, the system would be unstable.
  3. (Report). Отсутно или празно |title= (help); |access-date= бара |url= (help)
  4. IPCC (2021). „Summary for Policymakers“ (PDF). The Physical Science Basis. Contribution of Working Group I to the Sixth Assessment Report of the Intergovernmental Panel on Climate Change. стр. 40. ISBN 978-92-9169-158-6.
  5. von Schuckmann, Karina; Minière, Audrey.; Gues, Flora; Cuesta-Valero, Francisco José; Kirchengast, Gottfried; Adusumilli, Susheel; Straneo, Flammetta; и др. (17 April 2023). „Heat stored in the Earth system 1960-2020: where does the energy go?“. Earth System Science Data. 15 (4): 1675-1709   Material was copied from this source, which is available under a Creative Commons Attribution 4.0 International License. doi:10.5194/essd-15-1675-2023. |hdl-access= бара |hdl= (help)
  6. Yang, Zong-Liang. „Chapter 2: The global energy balance“ (PDF). University of Texas. Посетено на 2010-02-15.
  7. Bony, Sandrine; Colman, Robert; Kattsov, Vladimir M.; Allan, Richard P.; Bretherton, Christopher S.; Dufresne, Jean-Louis; Hall, Alex; Hallegatte, Stephane; Holland, Marika M. (1 August 2006). „How Well Do We Understand and Evaluate Climate Change Feedback Processes?“. Journal of Climate. 19 (15): 3445–3482. Bibcode:2006JCli...19.3445B. doi:10.1175/JCLI3819.1.See Appendices A and B for a more detailed review of this and similar formulations
  8. Cronin, Timothy W.; Dutta, Ishir (17 July 2023). „How Well Do We Understand the Planck Feedback“. Journal of Advances in Modeling Earth Systems. 15 (7): 1–19. Bibcode:2023JAMES..1503729C. doi:10.1029/2023MS003729.
  9. „NASA: Climate Forcings and Global Warming“. January 14, 2009. Архивирано од изворникот на 18 April 2021. Посетено на 20 April 2014.
  10. Byrne, Michael P.; O’Gorman, Paul A. (23 April 2018). „Trends in continental temperature and humidity directly linked to ocean warming“. Proceedings of the National Academy of Sciences. 115 (19): 4863–4868. doi:10.1073/pnas.1722312115. PMC 5948989.
  11. McKim, Brett; Bony, Sandrine; Dufresne, Jean-Louis (1 April 2024). „Weak anvil cloud area feedback suggested by physical and observational constraints“. Nature Geoscience. doi:10.1038/s41561-024-01414-4.