Палата Џинори
Палатата Џинори е палата во стилот на ренесансата во Виа де Џинори 11 во Квартиери Сан Џовани во градот Фиренца, Италија.
Историја
уреди
Палатата била изградена околу 1516-1520 од Карло Џинори, со дизајни припишани на Бачо д'Агноло. Задната фасада на палатата, на Виа Стуфа, била обновена во 1690-1701 година под водство на архитектот Лоренцо Мерлини и Антонио Марија Фери, кои помогнале во обновувањето на ентериерот.[1]
Првично, ренесансната фасада имала монохроматски слики од Историјата на Сампсон, фрески од Маријано да Пеша. Обновата од крајот на 17 век се совпаднала со бракот на Лоренцо Џинори со Ана Марија Минербети. Внатрешните простории биле фрескоживописани во 1729 година од Алесандро Герардини, Карло Марселини, Џовани Доменико Ферети, Винченцо Меучи, Пјетро Дандини и Матео Бонечи. Делото на последните двајца во галеријата било преуредено од Пасквал Савиоти во 1847 година. Понатамошната реконструкција во тоа време се совпаднала со бракот на Лоренцо Џинори Лиси со Отавија Строци, а под инженерот Феличе Франколини, било изградени ново монументално скалило.[2]
Семејството Џинори живеело на ова место од 15 век. Бачо Бандинели живеел и умрел во оваа куќа во непосредна близина на Џинори, која сега е вклучена во палатата. Џинори потекнувале од нотар кој дошол во Фиренца од Каленцано, во Вал ди Марино, во 1304 година, и живеел во непосредна близина. Неговиот син Џино Бенвенуто бил првиот од 26-те приори од Фиренца, роден во ова семејство и од него го добиле своето име. Пјеро, неговиот внук, во 1423 година бил првиот Гонфалониер од пет такви функционери родени во ова семејство.
Од ова семејство потекнува и сенаторот Карло Џинори (починал во 1757 година) кој основал фабрика за порцелан во Дочиа во близина на Фиренца во 1740 година.[3]
43°46′33″N 11°15′20″E / 43.77595° СГШ; 11.25548° ИГД
Наводи
уреди- ↑ Florence: A Walking Guide to Its Architecture, by Richard Goy, (2015), page xxxvii.
- ↑ Palazzo Spinelli, Repertorio delle Architettura Civili di Firenze, entry on the palace.
- ↑ Florentine Palaces & Their Stories, by Janet Ross (1905), page 110.