Маринмузеј
Маринмузеј е поморски музеј се наоѓа на островот Стумхолмен, во Карлскруна. Тоа е национален поморски музеј на Шведска, посветен на одбраната на шведската морнарица и зачувувањето на поморската историја на земјата.
Маринмузејот е еден од најстарите музеи во Шведска.[1] Музејот е основан во 1752 година, кога кралот Адолф Фредерик започнал со собирање и документирање на поморски предмети во она што се нарекувало Модел соба (Modellkammaren).[2] Тој, исто така, наредил да се зачуваат моделите на бродови и машините за бродоградба.[1]
Во периодот од 1953 до 1997 година, музејот бил сместен во касарната на поморското пристаниште Орлогшамнен. Пред 1963 година, тој бил познат како Музеј на бродоградилиштето (Varvsmuseet). Во 1960-тите, десет фигури создадени од Јохан Торнстром беа донесени во музејот.[3] Од јуни 1997 година, музејот е сместен на островот Штумхолмен во центарот на Карлскруна.[4][5]
Архитектура уреди
Правоаголниот дизајн на зградата вклучува столб кој се протега и во водата. Околу пристаништето има неколку музејски бродови. Специјално дизајниран подводен тунел со прозорци овозможува начин да се видат остатоците од неколку бродови од седумнаесеттиот век.
Колекции уреди
Изложени се глави од шведски бродови, вклучително и многу направени од вајарот Торнстром,[6] кралски вајар на морнарицата,[7] кој работел во бродоградилиштето Карлскона во текот на 1700-тите. Тие ја вклучуваат фигурата на бродот Dristigheten. Архивата на Маринмузеите вклучува 4.000 цртежи и мапи, главно поврзани со историјата на морнарицата на Шведска;[8] има и слики, слики и модели. Предметите вклучуваат подморници, стратегии за бродоградба, борбени тактики и живот на бродовите на Балтичкото Море.[9]
Во јуни 2014 година, бил отворен нов дел од музејот каде посетителите можат да ја видат првата подморница на шведската морнарица, ХМС Хајен, како и нејзината многу помодерна сестра на оружје, ХМС Нептун, која може да се види не само од надвор, но и од внатре.
Наводи уреди
- ↑ 1,0 1,1 Aymar, Brandt (1967). A pictorial treasury of the marine museums of the world: a guide to the maritime collections, restorations, replicas, and marine museums in twenty-three countries. Crown Publishers. стр. 185. Посетено на 22 June 2012.
- ↑ Sweden. DK Publishing. 26 April 2005. стр. 188. ISBN 978-0-7566-0913-9. Посетено на 22 June 2012.
- ↑ American Bureau of Shipping (1980). Surveyor. American Bureau of Shipping. Посетено на 22 June 2012.
- ↑ Proctor, James; Roland, Neil (18 May 2009). The Rough Guide to Sweden. Penguin. стр. 427–. ISBN 978-1-4053-8062-1. Посетено на 21 June 2012.
- ↑ „National Maritime Museums in Sweden runs three public museums“. Statens Maritima Museer. Архивирано од изворникот на 4 July 2012. Посетено на 23 June 2012.
- ↑ The Grove Encyclopedia of Decorative Arts: Aalto to Kyoto pottery. Oxford University Press. 2006. стр. 346–. ISBN 978-0-19-518948-3. Посетено на 21 June 2012.
- ↑ Proctor, James; Roland, Neil (18 May 2009). The Rough Guide to Sweden. Penguin. стр. 427–. ISBN 978-1-4053-8062-1. Посетено на 22 June 2012.
- ↑ Bes, Lennart; Frankot, Edda; Brand, Hanno (2007). Baltic connections: archival guide to the maritime relations of the countries around the Baltic Sea (including the Netherlands) 1450-1800. Poland, Russia, Sweden. Brill. стр. 2017. ISBN 978-90-04-16433-8. Посетено на 22 June 2012.
- ↑ Henrik Berezin (30 April 2006). Adventure Guide Scandinavia: Sweden, Norway, & Denmark. Hunter Publishing, Inc. стр. 124–. ISBN 978-1-58843-579-8. Посетено на 22 June 2012.