Лепа Радиќ

Лепа Светозара Радиќ (српски: Лепа Светозара Радић; 19 декември 1925 – 8 февруари 1943) била југословенска партизанска, носител на орден за Народен херој во 1951 за нејзината улога во движењето на отпорот против силите на Оската во Втората светска војна—со што станала најмладиот носител на орденот во тоа време. Била погубена со бесење на 17-годишна возраст бидејќи пукала во германски војници. Откако нејзините заробители и понудиле живот доколку каже кои се раководители, таа одбила по што била обесена.

Бесењето на Лепа Радиќ