Копо ди Марковалдо
Копо ди Марковалдо (околу 1225 – околу 1276)[1] бил фиорентински сликар во Итало-византиски стил, бил активен во средината на тринаесеттиот век, неговиот спој на италијанскиот и византискиот стил имал големо влијание врз генерациите на италијанските уметници.
_-_WGA05224.jpg)
Биографија
уредиКопо ди Марковалдо бил еден од попознатите уметници на Дуеченто и бил првиот фиорентински уметник чие име и дела биле документирани.[2] Еден од најраните наводи за Копо се наоѓал во Книгата на Монтаперти каде неговото име било наведено меѓу фиорентинските војници за војната со Сиена, која завршила во битката кај Монтаперти на 4 септември 1260 година.[3] Многу историчари шпекулирале дека Копо бил заробен од Сиенецот каде потоа бил задржан во црквата Санта Марија деи Серви. Таму во 1261 година тој го насликал своето најпознато дело Мадона дел Бордоне за редот на сервитите. Се претпоставувало дека бил воен заробеник, се поставувало прашањето зошто на еден уметник од Фиренца било побарано да изврши толку важна слика од Сиен. Мора да се претпостави дека Копо веќе бил добро познат и високо ценет во тоа време за Сиенецот да го нарача во рок од една година од крвавиот конфликт со Фиренца.[4]
Мадона дел Бордоне
уредиМадона дел Бордоне била единственото преживеано документирано дело на Копо и се верувало дека неговиот потпис и датумот сè уште биле видливи на сликата околу 1625 година.[5] Панелот на сликата бил невообичаено голем за тоа време, со димензии 220 cm x 125 cm, приближно 7 стапки x 4 стапки. Сликата ги прикажувала Богородица и дете како седеле на престол со висок грб. Богородица гледала во гледачот, иако нејзиното тело било малку свртено налево и главата ѝ била свиткана кон детето. Копо бил нашироко прифатен како првиот што го употребил аголниот престол во претставата на Богородица и дете.[6] Облеката била различна од традиционалниот византиски уметнички стил, била од северно потекло и можеби била првпат да се користи во тосканското сликарство.[7] За првпат се гледале и во тосканското сликарство, голем број иконографски одлики. Голите раце и нозе на Детето, гестот на допирот на Богородица со десната нога на нејзиното дете, појасот на облеката на детето и ткаенината на која седело Детето биле поврзани со Христовото страдање и со Богородица, теми многу важни за Служени патрони.[8] Искористена била обемна позлата, како и позадина со златни листови, и двете типични за сиенскиот стил. Во својата работа, Копо го користел методот „tecnica a velatura“, во кој започнал со поставување на најчистите бои, кои потоа биле покриени со затемнети лакови и глазури кои помогнале да се предизвика чувство за волумен.[9]
Стил
уредиОчигледно било дека овој фиорентински уметник студирал за време на неговиот престој во Сиена, на што укажувала неговата подоцнежна употреба на поурамнотежен простор, грациозните пози и гестови и интересот за разновидни текстури - сите елементи произлезени од сиенското сликарство.[10] Исто така, Копо бил под силно влијание на византискиот стил кој се одликувал со неговиот акцент на светлината, сенката и волуменот кои во комбинација се користеле за да се создаде илузија на животот.[11] Композицијата и стилот употребени во изработката на облеката, како што се гледале во гломазната и тврдо плисирана ткаенина во Мадона дел Бордоне, потсетувале на романескните скулптури со фигури.[11]
Атрибуирани дела
уредиИако Мадона дел Бордоне била единственото преживеано дело на Копо денес, имало многу други дела кои му се припишувале на уметникот.
•1261 – Мадона дел Бордоне во Ста. Марија деи Серви во Сиена.[5]
•1265 – Фрески на Пистоја во капелата Свети Јаков во катедралата С. Зенон.[3]
•1265–68 – Мадона и детето во Ста. Марија деи Серви во Орвјето.[12]
•1265–70 – Мозаик на Последниот суд во катедралата Крстилница во Фиренца.[13]
•1274 – Распетие во катедралата во Пистоја.[14]
Наводи
уреди- ↑ Frederick Hartt and David G. Wilkins. History of Italian Renaissance Art. Sixth Ed. (Upper Saddle River, New Jersey: Prentice Hall, 2007), 45.
- ↑ DeWald, Ernest, T. (1961). Italian Painting 1200-1600. New York: Rinehart and Winston. стр. 53.
- ↑ 3,0 3,1 Coor-Achenbach, Gertrude (1946). „A Visual Basis for the Documents Relating to Coppo di Marcovaldo and his Son Salerno“. Art Bulletin. 28 (4): 233. Грешка во наводот: Неважечка ознака
<ref>; називот „Coor_233“ е зададен повеќепати со различна содржина. - ↑ Coor-Achenbach, Gertrude (1946). „A Visual Basis for the Documents Relating to Coppo di Marcovaldo and his Son Salerno“. Art Bulletin. 28 (4): 235.
- ↑ 5,0 5,1 Coor, Gertrude (1948). „Coppo di Marcovaldo: His art in relation to the art of his time“. Marsyas Studies in the History of Art. 5: 1. Грешка во наводот: Неважечка ознака
<ref>; називот „Coor_5:1“ е зададен повеќепати со различна содржина. - ↑ Maginnis, Hayden B. J. (1997). Painting in the Age of Giotto: A Historical Reevaluation. University Park, PA: Pennsylvania State University Press. стр. 74.
- ↑ Mina, Gianna A. (2000). Coppo di Marcovaldo's Madonna del Bordone: Political statement or profession of faith?. Brookfield: Ashgate Publishing Co. стр. 238.
- ↑ Mina, Gianna A. (2000). Coppo di Marcovaldo's Madonna del Bordone: Political statement or profession of faith?. Brookfield: Ashgate Publishing Co. стр. 252.
- ↑ Mina, Gianna A. (2000). Coppo di Marcovaldo's Madonna del Bordone: Political statement or profession of faith?. Brookfield: Ashgate Publishing Co. стр. 239.
- ↑ Coor, Gertrude (1948). „Coppo di Marcovaldo: His art in relation to the art of his time“. Marsyas Studies in the History of Art. 5: 5.
- ↑ 11,0 11,1 Coor, Gertrude (1948). „Coppo di Marcovaldo: His art in relation to the art of his time“. Marsyas Studies in the History of Art. 5: 3.
- ↑ Coor, Gertrude (1948). „Coppo di Marcovaldo: His art in relation to the art of his time“. Marsyas Studies in the History of Art. 5: 4.
- ↑ Cataclysm: the Black Death Visits Tuscany. Lawrenceville, NJ: Films Media Group, 2004. Internet resource.
- ↑ Coor, Gertrude (1948). „Coppo di Marcovaldo: His art in relation to the art of his time“. Marsyas Studies in the History of Art. 5: 7.