Жиродин
Жиродин може концептуално да се опише како авион со фиксирано крило опремено со дополнителен ротор, управувано од терминал реактивни мотори - TMM (инж. врв-млаз; млазен мотор на крајот од секоја рака на роторот), наменети за вертикално или многу кратко полетување и слетување, способни да летаат во режим автоматска за време на летот со исклучен ТММ и со создавање на стандардна аеродинамичка пловна моќност на крилјата[1],[2].
Литература
уреди- "The Fairey Gyrodyne." J.A.J. Bennett. Journal of the Royal Aeronautical Society, 1949, Vol. 53
- "Aerodynamics of the Helicopter". Alfred Gessow & Garry C. Myers, Jr. Frederick Ungar Publishing Company, NY. 1952, republished 1962.
- "Principles of Helicopter Aerodynamics". J. Gordon Leishman, Cambridge University Press, N.Y. 2000, reprinted 2005.
- "Principles of Helicopter Engineering". Jacob Shapiro, Temple Press Ltd., London, 1955.
- "Development of the Autogiro: A Technical Perspective": J. Gordon Leishman: Hofstra University, New York, 2003.
- From Autogiro to Gyroplane: The Amazing Survival of an Aviation Technology: Bruce H. Charnov, 2003.
Наводи
уредиНадворешни врски
уреди
Жиродин на Ризницата ?- VSTOL.org Wheel of Misfortune
- Charnov, Bruce H. The Fairey Rotodyne: An Idea Whose Time Has Come – Again?
- Gyrodyne and Heliplane concepts (2005)
- Heliplane concept
- Jet Gyrodyne (1954)
- Hirschberg, Mike (with Robb, Raymond L.) Hybrid helicopters: Compounding the quest for speed, Vertiflite. Summer 2006. American Helicopter Society.
- Newman, Simon. The Compound Helicopter Configuration and the Helicopter Speed Trap Aircraft Engineering and Aerospace Technology. 69(5): pp 407–413
- New Design Approach of Compound Helicopter (Comparison tables at page 800) WSEAS TRANSACTIONS on APPLIED and THEORETICAL MECHANICS Issue 9, Volume 3, September 2008 ISSN 1991-8747
